บทที่ 6
ท่านพ่อท่านแม่โปรดเชื่อใจข้า
เพิ่มมูลค่า
ฟ่านลู่เสียนแต่งกายด้วยเสื้อผ้ารัดกุมทะมัดทะแมง ที่หลังสะพายตะกร้าสานเอาไว้ มือขวาถือเสียมด้ามยาว มือซ้ายถูกบิดาจับจูงเพราะเกรงว่านางจะพลัดหลง เพราะถึงอย่างไรนางก็เป็นเพียงเด็กอายุสิบสี่ปีเท่านั้น
เด็กสาวก้มมองมือสากกระด้างของบิดาแล้วอมยิ้ม บิดาของนางแม้จะเป็นเพียงพ่อค้าหาใช่ขุนนางสูงศักดิ์ แต่ท่านก็รักและห่วงนางเสมอมา ชาติก่อนก็บิดานี่แหละที่ไม่อยากมอบนางให้สกุลเถา เพราะเป็นห่วงกลัวว่านางจะไม่มีความสุข
ลู่เสียนไม่รู้หรอกว่าหากนางไม่ดื้อดึงอยากจะเดินทางไปเป็นคุณหนูเถา ครอบครัวของนางจะเป็นเช่นไร แต่นางก็มั่นใจว่าไอ้พวกสารเลวตระกูลเถาไม่มีทางปล่อยครอบครัวของนางเอาไว้แน่ ไม่ว่านางจะตัดสินใจไปหรือไม่ไปก็ตาม เพราะพวกมันกลัวว่าความลับที่กำลังตามหาคุณหนูเถาตัวปลอมจะรั่วไหลออกไปนั่นเอง
“สมุนไพรที่เจ้าหา หน้าตามันเป็นอย่างไรหรือเสียนเอ๋อร์”
หล
