หนึ่งอาทิตย์กับการนอนโรงพยาบาล พรุ่งนี้คุณหมอจะให้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว แต่ก็ยังนัดมาติดตามอาการเรื่อย ๆ คุณย่าก็เห็นด้วยที่จะให้รักษาต่อที่โรงพยาบาลนี้ ท่านบอกว่าเครื่องมือแพทย์ครบ ทั้งที่ก่อนหน้านี้จะพาฉันกลับขอนแก่นด้วย แต่พอหายเคืองพี่เรซก็เชื่อพี่เรซไปซะหมดทุกอย่าง งานที่ขอนแก่นก็มีปัญหา ทำให้ท่านต้องกลับก่อน และกลับตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว
“หิวข้าวไหม อยากกินอะไรหรือเปล่า” คนข้าง ๆ ถามฉัน
“…” ซึ่งฉันเคืองตั้งแต่ที่เขาเสนอให้เราผูกพันธะกันยิ่งกว่าเมื่อก่อน และตอนนี้พันธะนั้นผูกฉันไว้กับเขาเป็นที่เรียบร้อย งานแต่งยังไม่จัดขึ้น เนื่องด้วยผู้ใหญ่ลงความเห็นกันว่ารอให้ฉันหายดีก่อน พ่อแม่พี่เรซจึงเสนอให้ฉันกับพี่เรซจดทะเบียนสมรสกันไว้ก่อน
พ่อพี่เรซยังบอกอีกว่า ‘ช่วยทำให้ลูกชายพ่อกลับมาเป็นคนทีนะ’ ฉันอยากจะถามเหลือเกินว่าตอนนี้ลูกพ่อไม่ใช่คนแล้วเป็นตัวอะไรคะ แต่ก็ทำได้แค่ยิ้มรับอย่างสดใส
“ไก
