มิตรภาพยามคับขันจีรังยั่งยืนเพียงใด

1304 คำ

“ท่านลุง ข้า อยากจะขออนุญาตท่านลุงเพื่อกลับไปเยี่ยมบ้านเก่าสักสองสามวัน” “อืมเชิญตามสบาย ข้าก็ไม่ได้หวงห้ามอะไร แต่ว่าเสี่ยวซงข้าอยากให้เจ้า อยู่ที่นี่เสียด้วยกันไม่จำเป็นต้องไปมาให้ลำบากบ้านเรากว้างขวางอีกทั้งตอนนี้งานปลูกผักในไร่ก็ล้นมือจนบ้านเราทำไม่ทันเจ้าช่วยเราปลูกผักแบ่งขายในส่วนของตัวเอง จะปลูกบ้านอยู่ใกล้กันนี้ก็ไม่ขัดเพียงแค่อยากให้เจ้าไม่ต้องร่อนเร่อีกต่อไป” “ข้ามี พ่อบุญธรรมอาศัยขอทานที่นตลาดจึงอยากจะแวะเยี่ยมเขาเสียบ้าง” “ดี เลย ผักกับไข่ไก่ของเรามีมากฮูหยินแบ่งใส่ตะกร้าให้เสี่ยวซงนำกับไปฝากพ่อบุญธรรมของเขามากหน่อยไก่เราออกไข่กินไม่ทันถึงจะส่งเข้าวังหลวงก็ยังเหลือเฟือปีนี้ข้าตั้งใจขยายพันธุ์ไก่อีกมากข้าวสาลีของเราเหลือมากมายในยุ้งฉางเกรงว่าหากปีนี้ยังระบายไม่หมดคงต้อง ทิ้ง” “เกรงใจไปแล้วเสี่ยวซงไม่อาจรับ”ท่านเฉินล้วงหยิบก้อนเงินในห่อผ้าที่พ่อค้าผักพึ่งส่งให้แบ่งออกเป็นสามก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม