"ไม่นะ!!อย่าา"
ฉันกรี๊ดออกมาเสียงดังลั่นตอนที่เขากระชากชุดที่ฉันใส่อยู่และมันก็เป็นชุดของพี่เวลาเขากระชากอย่างแรงจนกระดุมมันหลุดกระเด็นตกเต็มพื้นและเขาก็พยายามซุกไซร้ที่ซอกคอฉันไม่หยุดเขาแทบจะไม่ใช่คนเดิมที่ฉันรู้จักเลยค่ะ
“นี่…นายไปบ้าไปแล้วเหรอชุดที่นายฉีกมันเป็นชุดที่พี่เวลาให้ฉันใส่นะจะทำอะไรนึกถึงหน้าพี่เขาที่นายกำลังคบอยู่ด้วยสิ”
“ตอนนี้มีแค่เราสองคนจะไปพูดถึงคนอื่นทำไม”
เขาเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉันแล้วก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอฉันอีกครั้งแล้วเขาก็เลื่อนหน้าลงมาถึงหน้าอกฉันที่ตอนนี้มีแค่ชุดชั้นในปกปิดอยู่
“เลว…ฉันไม่นึกเลยว่านายจะเลวได้ขนาดนี้”
เขาไม่ใช่พี่อคินพี่ชายคนเดิมที่ฉันเคยรู้จักเลยสักนิดยิ่งเขาเผยธาตุแท้แบบนี้ออกมาฉันยิ่งไม่รู้สึกผิดเลยที่ๆผ่านมาฉันไม่อยากจะญาติดีกับเขาที่เคยพูดจาแย่ๆกับเขา
“ถ้าการที่เป็นคนดีแล้วไม่มีใครเห็นค่าก็เป็นคนเลวมันไปเลย”
เขาไม่สำนึกไม่รู้สึกอะไรเลยจร
