"ไอเค...อยู่ไหนวะ...ไอเค......หายหัวไปไหนวะ"
"มาแล้วครับนาย"
ซีวานที่กำลังหงุดหงิด เรียกหามือขวาคู่ใจไม่รู้หายไป จะไม่ให้เขาโมโหได้อย่างไร สัตว์เลี้ยงตัวโปรดอย่าไบรอั้นที่เขาขังไว้ในห้องใต้ดิน ดันหลุดหนีไปได้ ยามที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าเสือกลืมล็อกห้องขัง ทำให้ไอ้ไบรอั้นที่เขาอุส่าขังไว้ได้ตั้ง 5-6 เดือนหนีรอดไปได้ บอกกันตามตรงซีวานหรรษามากกับสัตว์เลี้ยงตัวนี้ เมื่อยามที่มาเฟียหนุ่มอารมณ์เสียมาทางที่ไหน พอได้กลับมาทรมาณไบรอั้นเขาก็จะอารมณ์ดี เขาทรมานเสร็จเขาก็สั่งให้หมอสิงโตเพื่อนสนิทอีกคนมารักษาให้ แล้วก็เก็บเอาไว้อย่างนั้น สิ่งที่คนทรยศอย่างไบรอั้นจะได้รับมันก็สาสมแล้ว กับสิ่งที่เขาเลือกทำ ถ้าไม่ทำร้ายเขาก่อน เขาก็จะไม่ทำร้ายกลับไปเช่นกัน
"มึงเฝ้ากันยังไงให้ไอเหี้ยนั้นหลุดไปได้ มึงรู้ไหมกูยังไม่หมดสนุกกับมันเลย"
"ผมจัดการยามที่หน้าห้องแล้วครับ นายจะให้ไปตามจับตัวมันมาอีกไหม"
"ไม่ต้องหรอก
