การชิงความรักคืนของนางร้าย

หงเซ่อ นินนิน

ตอนนี้ซูฉีเข้ามาอยู่ในห้างตรงบริเวณลานกว้างชั้น 1 หลังจัดการทุกอย่างในบ้านเรียบร้อยแล้วเธอรีบปิดบ้านเข้าห้องของล็อคอย่างแน่นหนา

“หงเซ่อ”นางลองเรียกออกไป

“พรึบ พรึบ”จิ้งจอกแดงตัวสูงราว 2.5 เมตร ขนสีแดงเพลิงปรากฏตัวพร้อมเสียงการขยับยั้วเยี้ยของหางทั้งแปด โอออ เหตุใดจิตวิญญาณจึงได้ดูนุ่มฟูนักเล่า หน้าน่ะใช่ แต่กรงเล็บกับเขี้ยวน่ะสิ ทำเอาเธอที่อยากลองจับลองลูบดูต้องรีบชักมือกลับ

“เอ่ออ หงเซ่อ”

“เรียกข้ามาทำไม เอะ เจ้า...”

“...”นางตัวเกร็งขึ้นมาทันทีหลังได้ยินเสียงเอะของหงเซ่อ แย่แล้ว อย่างไรหงเซ่อก็ต่อรู้แน่ว่านางไม่ใช่ซูฉีตัวจริง

“วิญญาณของเจ้า...มันสมบูรณ์ เจ้าทำได้อย่างไร”

“หะ เจ้าหมายความว่าอะไร”วิญญาณสมบูรณ์คืออะไร ตอนนี้เธอสับสนไปหมดแล้ว ระหว่างที่เธอกำลังสับสนหางที่เก้า เดิมมันเคยอยู่นิ่งไม่เคยมีการเคลื่อนไหวมาก่อนบัดนี้มันค่อย ๆ ส่ายไปมาราวกับว่าผักที่พึ่งได้รับน้ำทิพย์มาชโลม

“หะ...หาง..เจ้าดูสิมันขยับได้ทั้งเก้าแล้ว ข้าออกไปเล่นข้างนอกได้แล้ว เจ้าดูสิ ฮ่าฮ่าฮ่า”หงเซ่อพูดอย่างตื่นเต้นดีใจ เสียงของหงเซ่อนั่นคล้ายเด็กชายวัย 8-9 หนาวเพียงเท่านั้น

“เอ่ออ..หงเซ่อ”

“ว่าอย่างไร รีบว่ามาข้าอยากออกไปข้างนอกแล้ว”

“เจา..เจ้าไม่สงสัยหรือว่าข้าเป็นผู้ใด จิตวิญญาณของข้ามัน..”

“ไม่นี่ เดิมจิตวิญญาณของเจ้ามันไม่สมบูรณ์ ตอนเด็กเจ้าเคยเรียกข้าออกมาโอ้อวดผู้คนไปทั่ว จึงถูกทำร้ายจนจิตวิญญาณบางส่วนของเจ้ามันเปราะบาง สุดท้ายก็กระจัดกระจายออกไปมิติอื่นรอวันกลับมาหลอมรวมกันอีกครั้ง จิตวิญญาณที่เสียหายทำให้เจ้าร่างกายอ่อนแอ แม้คนอื่นไม่รู้แต่ข้าคือจิตวิญญาณของเจ้า ข้าจึงสละหางที่เก้าไปพยุงชีวืตเจ้าเอาไว้ เจ้าจึงได้แข็งแรงดี แต่ก็ไม่สามารถเรียกข้าออกมาข้างนอกได้อย่างไรเล่า ไม่เช่นนั้นเจ้าจะตัดสินใจแต่งงานทำไมทั้งที่จิตวิญญาณทรงพลังเพียงนี้ เพราะเจ้าไม่สามารถเรียกข้ามาช่วยต่อสู้ได้แต่ก็ยังใช้พลังของข้าได้ผู้คนจึงรับรู้เพียงเจ้ามีจิตวิญญาณแข็งแกร่งเท่านั้น เสี้ยววิญญาณเจ้าคงกลับมารวมตัวกันสมบูรณ์แล้วสินะ หางของข้าถึงได้รู้สึกถึงพลังที่ไหลกลับคืนมาทีละนิด ขอต้อนรับกลับมา เสิ่นซูฉี”

มันสัมผัสได้มาสักพักแล้วว่าหางที่เก้าเริ่มมีพลังไหลกลับคืนมา จึงไม่แปลกใจอันใดว่าซูฉีจะคิดว่าร่างนี้ไม่ใช่ของตนเอง เพราะเสี้ยววิญญาณที่แตกออกจะใช้คำว่าเสี้ยวก็ไม่ได้เพราะมันใหญ่กว่านั้น ใหญ่ขนาดที่ว่ามันต้องใช้พลังของหางทั้งหางในการยื้อเอาไว้

“...” ตอนนี้ในหัวของเธอกำลังประมวลผลสิ่งที่พึ่งรับรู้อย่างหนักหน่วง เธอยืนจนเวลาผ่านไปเกือบชั่วยามจึงสรุปและทำใจยอมรับให้ได้ว่า เธอกับซูฉีคือคนเดียวกัน ร่างนี้เป็นของเธอ ซูฉีไม่ได้ตายเพียงแต่หลอมลวมจิตวิญญาณเข้ากันเท่านั้น ถึงว่าที่ผ่านมาเธอถึงได้มีความรู้สึกบางอย่างที่เกิดแบบไม่ทราบสาเหตุ เช่น รักลู่จิว(เล็กน้อย) โกรธลู่จิว น้อยใจลู่จิว รักและห่วงใยซานไห่กับอี๋นัว

หลังได้ฟังเรื่องทุกอย่างแล้วก็เริ่มเข้าใจมากขึ้นว่านี่ไม่ใช่นิยาย แต่เป็นชีวิตจริง ที่ได้อ่านนิยายคงเป็นลิขิตอะไรสักอย่างจากเบื้องบน อย่างไรก็ต้องขอบคุณที่ทำให้เธอมีโอกาสหลีกเลี่ยงหายนะที่จะเกิดขึ้นล่ะนะ กลับมาที่หงเซ่อที่ตอนนี้กำลังสำรวจห้างอย่างร่าเริง เธอต้องรีบตัดสินใจในชีวิตต่อเพราะหายนะกำลังคลืบคลานเข้ามาโดยแท้ ต้องรีบเข้าเมืองให้ไวที่สุด อย่างแรกต้องเลือกก่อนว่าจะเอาชิ้นไหนไปเสนอขาย รวมทั้งเธอต้องทำตัวเป็นพรีเซนเตอร์สินค้าอีกด้วย แต่ก็ไม่ได้ลำบากอะไร โลกเก่านั้นผู้หญิงคนไหนบ้างแต่งหน้าไม่เป็น อย่างน้อยต้องลงคูชั่น ลงแป้งทางปากเป็น แล้วเธอที่พยายามดันตัวเองเข้าสังคมขนาดนั้นเรื่องแต่งหน้านั้นยิ่งกว่าตบผัวเสียอีก

เธอเดินไปแผนกเครื่องสำอางทันที เลือกสินค้าเปิดตัวเป็นคูชั่นเกาหลีก็แล้วกัน เนื้อฉ่ำวาวผิวอิ่มน้ำ ตามด้วยแป้งฝุ่นคุมมันตัวดัง งานผิวเอาเบาๆพอ ไปต่อกันที่ตาและปาก อายแชร์โดเธอเลือกเป็นขายแยกเป็นสี เน้นโทนชมพูสดใสและสีส้มวิ้งค์ๆ ดินสอเขียนคิ้วสีน้ำตาลละมุนนีสีเดียวพอ ลิปสติกเป็นแบนระดับโลกชื่อพยางค์เดียวขึ้นต้นด้วย M เลือกมา 3 สี คือสี See Sheer สี Glossed And Found และสี Pigment Of Your Imagination เอาพอหวาน ๆ ขาดไม่ได้คือเมคอัพรีมูฟเวอร์และสำลี พอละ ขายเยอะเกินมันจะผิดสังเกตุ

เธอทิ้งหงเซ่อไว้ในห้างแล้วออกมาบรรจงแต่งหน้าแต่งตัวให้สวยโดดเด่น ดวงตากรีดเส้นบางคมกริบหางวิงเฉี่ยวสีน้ำตาล ขนตาปัดเป็นบางๆ โดยไม่ลืมหยิบปิ่นปักผมลายพลิ้วไหวประดังเพ็ชรในร้านมาด้วย เสื้อผ้านั้นใส่สีแดงตัวบางพลิ้วไหวตามประสานางจิ้งจอกยั่วเพศ ปิดท้ายด้วยการพรมน้ำหอมกลิ่นเซ็กซี่แต่ไม่แสบจมูก

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นเวลาก็เข้าสู่ซื่อแล้ว ถือว่าไม่สายมาก เดินทางเข้าเมืองถ้านั่งเกวียนเพียงครึ่งชั่วยามเท่านั้น แต่ถ้าเธอขี่หงเซ่อไปน่าจะไม่เกิน 2 เค่อก็น่าจะถึงแล้ว แต่หงเซ่อพลังยังไม่สมบูรณ์ ถึงเธอจะจำเหตุการณ์โดนทำร้ายไม่ได้ แต่เท่าที่ฟังดูแล้วก็น่าจะอันตรายมาก ดังนั้นเธอต้องไปตามสามีที่บ้านใหญ่ให้เขาพาเข้าไปในเมืองก่อน ต้องซื้อของบังหน้าด้วย จะให้คนอื่นรู้เรื่องห้างไม่ได้