คุณพ่อลูกชายสี่คนไม่ได้สนใจเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง เพราะเขากำลังนั่งมองคนป่วยที่วันนี้สีหน้าดูดีกว่าเมื่อวานมาก ถึงแม้ลูกชายจะไม่ยอมคุยกับตน แต่ก็ไม่ได้โวยวายเอ็ดตะโรไล่ให้ไปไกลๆ เหมือนดั่งเช่นเมื่อวาน
ปานภูมิรูดซิปกระเป๋าเอาเจ้าสี่ขาออกมาและจูงมันไปหาคนป่วยที่เตียง และเจ้าศรรามก็ไม่ได้รับรู้เลยว่าถ้ากระโดดขึ้นไปบนเตียงแบบนั้นมันอาจจะทำให้พี่ชายเขาตกลงมาได้ แม้การจะหอบตัวขึ้นไปหาเจ้านายที่รักจะทุลักทุเลพอดู แต่เพราะมีเก้าอี้ตัวใหญ่และเขาก็ทนดูไม่ไหวจนต้องช่วยดัน ทุกอย่างเลยง่ายขึ้น
“พ่อครับ วันนี้ผมขอตัวไปทำธุระก่อนนะครับ” ปริญญ์ที่ไม่พูดไม่จามาพักใหญ่โพล่งบอกขึ้น
“อ้าว วันนี้ไม่เข้าออฟฟิศไม่ใช่เหรอโต”
ใช่... เขาตั้งใจจะไม่เข้าไปทำงานสักสามวัน ด้วยอยากรอดูให้แน่ใจก่อนว่าเรื่องของตรีศูลไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว แต่คนที่ทำให้เขานั่งไม่ติดตอนนี้นี่สิ ต้องจัดการซะให้เข็ด !
“ไปเถอะ ทางนี้อย
