คำถามกึ่งขอร้องนี้ช่างเว้าวอนจนคนฟังเอ่ยปฏิเสธแทบไม่ลง
“แต่เราไม่ได้รักกันนะคะ ไอ้ที่โบราณว่าอยู่ๆ กันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง มันจะเกิดขึ้นได้เหรอคะ”
เขาไม่อยากจะเอ่ยคำว่ารักกับใครอีกแล้ว ไม่กล้าฝากความรู้สึกไว้ที่คำคำนี้ และต้องมานั่งรอวันที่จะสูญเสียมันไป
“มันจะต้องเกิดขึ้นครับ พี่สัญญา”
อยากจะต่อต้าน อยากจะทำทุกอย่างให้ชัดเจนกว่านี้ก่อน แต่ก็อย่างที่ตัวเองรู้ทั้งรู้อยู่แก่ใจนั่นแหละ ว่าอะไรเป็นอะไร และที่สำคัญ ‘เธอคงเผลอใจหลงรักสามีตีทะเบียนคนนี้เข้าให้แล้ว’
ร่างใหญ่โตกำลังเพลิดเพลินกับเพลิงสวาทที่ตนเองจุดขึ้น แต่พอเงยหน้าขึ้นมองดวงหน้าหวานๆ ของอีกคน กลับพบกับสายตางอง้ำ จนต้องเอ่ยถามว่าเขาทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือยังไง
“เป็นอะไรไปครับที่รัก”
เขินก็เขิน หญิงสาวเลยตอบสนองคำหวานนั้นด้วยกำปั้นหนักๆ จนโดนเขารวบข้อมือทั้งสองข้างของตนด้วยมือเดียวนั่นแหละ เธอถึงยอมหยุด
“ก็พี่นั่นแหละ ทำไมต
