“เปล๊า”
ได้ยินเจ้าหล่อนตอบเสียงสูงปรี๊ด พร้อมกับอะไรแวบๆ ที่ถูกนำไปซ่อนไว้ด้านหลังปริญญ์ก็รู้แล้วว่าโคตรจะมีพิรุธ
“นั่นอะไร ไหนเอามาให้พี่ดูหน่อยสิ”
ชายหนุ่มยื่นมือมาไขว่ของที่เธอซ่อนไว้ แต่ฝันไปเถอะ เพราะถ้าขืนปล่อยให้เขาเห็นรูปเด็ดในโทรศัพท์ มีหวังปริญญ์ได้จัดการลบมันอย่างแน่นอน ซึ่งเธอจะยอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้ เพราะอุตส่าห์ลงทุนลงแรงไปตั้งเยอะกว่าจะได้รูปที่ตลกที่สุดในโลกรูปนี้มาอยู่ในมือ
คณานางค์จึงตัดสินใจออกวิ่ง ตั้งใจว่าจะหนีขึ้นชั้นบนและล็อกห้องจากข้างใน แต่ที่ลืมนึกไปก็คือเขาขายาวกว่าเธอมาก ไม่ว่าจะซอยเท้ายังไง ก็หนีไม่ทันอยู่ดี
เขากับคณานางค์วิ่งดักหน้าดักหลังกันอย่างชุลมุนพอเรียกเหงื่อได้สักพัก จนมีฝ่ายเป็นคนเพลี่ยงพล้ำซะก่อน... และแน่นอนว่าไม่ใช่เขา
ตุ๊บ !
“ว้ายยยยย” ตายแล้ว… คะน้าเอ๋ย เสร็จแน่คราวนี้ ไอ้โทรศัพท์เวรนี่ก็เลือกที่หล่นซะจริง
เธอเลือกที่จะกระโดดกบเข้าไปห
