ตอนที่ 6 สบตา
1084 คำ
ตั้งแต่รู้ว่าไม่สามารถมัดใจอคิราห์ด้วยอาหารที่ทำได้ พริมาก็เอาแต่เหม่อลอย คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่น
“นอยด์ไปเลย” ภาคภูมิสงสารเพื่อนที่เสียความตั้งใจ
“พริก โอเคไหมอ่ะ” กวินธิดาตัดสินใจถามออกไป
“โอเคเรื่องอะไร” พริมาไม่เข้าใจว่าเพื่อนหมายถึงเรื่องอะไร
“ก็เรื่องพี่ปลาวาฬไง”
“อย่านอยด์ไปเลยพริก ถึงจะมัดใจพี่ปลาวาฬไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะผู้ชายมีมากกว่า...”
“หยุดเลยแคนดี้ นี่อย่าบอกนะว่ามดกับแคนดี้คิดว่าพริกนอยด์เรื่องที่พี่ปลาวาฬติรสชาติอาหารที่พริกทำ”
“อือหึ” กวินธิดากับภาคภูมิพยักหน้า
“พริกใช้เวลาหมักซอสกับปลาไหลน้อยเกินไป พี่ปลาวาฬพูดก็ถูกต้องแล้ว แล้วพริกจะนอยด์ทำไม”
“แล้วที่นั่งเหม่อคืออะไร” ในเมื่อไม่ได้คิดมากเรื่องนี้ ภาคภูมิก็อยากรู้ว่าที่เพื่อนนั่งเหม่อจนคิ้วจะผูกโบกันอยู่แล้วเป็นเพราะอะไร
“พริกกำลังคิดว่าพรุ่งนี้จะทำเมนูอะไรมาให้พี่ปลาวาฬกินอีกต่างหาก”
“โธ่เอ้ย” กวินธิดากับภาคภูมิกลอกตาไปมา อุตส่าห์เป็นห่วงกลัวว่าเพื่อนจะคิดมากที่ผู้ชายไม่ชอบอาหารที่ทำให้ แต่ที่ไหนได้กำลังคิดเมนูใหม่ไปเอาใจผู้ชายอย่างไม่ยอมแพ้
“คิดมากนะเราสองคนอ่ะ”
“เพื่อนเป็นห่วงไหมล่ะ”
“น่ารักที่สุด พรุ่งนี้ทำของอร่อยมาเผื่อนะจ๊ะ”
“เตรียมท้องรอเลย” ภาคภูมิลูบท้องตัวเอง รอลิ้มรสอาหารฝีมือเพื่อน
“จะว่าไปมดกับแคนดี้ก็ได้อานิสงส์กินของอร่อยไปด้วยเลยเนอะ”
“จริงที่สุด แบบนี้เรียกว่าลาภปาก”
“สามคนนั้นน่ะ จะวิ่งรอบสนามกันไหม” เสียงหัวเราะต่อกระซิกเป็นชะงักเมื่อเสียงรุ่นพี่หน้าโหดคนเดิมดังลั่น เพราะนี่เป็นเวลารับน้อง
พริมา กวินธิดา และภาคภูมิ รีบมารวมกลุ่มกับทุกคนบนสแตนเชียร์
“พวกชอบทำตัวเป็นจุดเด่น” เสียงว่ากระแนะกระแหนจากเพื่อนร่วมชั้นปีที่มาพร้อมกับสายตาไม่เป็นมิตรสามคู่
แม้จะไม่เคยคุยกัน แต่พริมา กวินธิดา และภาคภูมิก็จำได้ เมื่ออีกฝ่ายไม่เป็นมิตร ทั้งสามคนก็ไม่จำเป็นต้องญาติดีด้วย มองมาด้วยสายตาอย่างไร ก็สวยเริดเชิดใส่ลอยตัวเหนือความอิจฉา
รุ่นพี่ให้น้องปีหนึ่งเล่นเกมตามฐานต่างๆ เพื่อละลายพฤติกรรมและได้ทำความรู้จักกัน
“ถ้ายังไม่หายดี ไม่ต้องเล่นก็ได้นะ” รุ่นพี่หน้าโหดบอกเสียงห่วงใยจนพริมากับเพื่อนแปลกใจว่าใช่คนเดียวกันไหม
“พริกแข็งแรงดีค่ะ เมื่อวานที่เป็นลมเพราะไม่ได้กินอะไรมาน่ะค่ะ ไปนะคะ” พริมาบอก แล้วจับมือเพื่อนทั้งสองเดินลงสแตนเชียร์ไป
“พอลดความโหดลงก็หล่อขึ้นมาเลย”
“ไอ้พี่ชินเนี่ยนะหล่อ มดว่าแคนดี้ควรไปตัดแว่นนะ”
“มดน่ะอคติ ยังโกรธที่พี่เขาลงโทษอะดิ”
“สั่งลงโทษแบบไร้เหตุผลก็สมควรอคติไหมล่ะ”
“แต่จากสายตาชอบพริกชัวร์”
“แคนดี้ก็พูดไป พริกว่านะพี่เขากลัวจะถูกอาจารย์ตำหนิมากกว่าถ้ารุ่นน้องเป็นอะไรไป”
“พริกไม่สนใจใครนอกจากพี่ปลาวาฬหรอก” กวินธิดาบุ้ยปากไปทางสามหนุ่มหล่อที่เดินออกมาจากอาคารเรียน
“อยากวิ่งไปเป็นลมตรงหน้าอีกเลย” เพียงแค่เห็นใบหน้าหล่อเหลาของอคิราห์ พริมาก็อยากเป็นลมล้มพับต่อหน้าเขาอีกครั้ง
“ก็ได้นะ ไปสิ” กวินธิดากับภาคภูมิให้พริมาทำอย่างที่พูด ด้วยรู้ว่าเพื่อนพูดไปอย่างนั้น
“ช่วยห้ามเพื่อนบ้าง” พริมายังคงมองรักแรกพบของเธอไม่วางตา
กวินภพหันไปมองน้องสาว และส่งสัญญาณมือบอกว่ารอที่รถ กวินธิดาก็ทำมือโอเคตอบกลับไป ไตรทศหันมองตามสายตาเพื่อน เมื่อเห็นว่าเป็นใครก็โบกมือทักทายตามประสาหนุ่มเฟรนด์ลี่ ส่วนอคิราห์ก็หันไปมอง และสบตากับพริมาพอดี แต่ก็เพียงวินาทีเดียวเท่านั้น แต่เป็นวินาทีเดียวที่ทำให้พริมาใจเต้นแรง
“มึงว่าพริกสวยไหมวะ” กวินภพลองหยั่งเชิงอคิราห์ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ก็ทำหน้าที่พ่อสื่อไปเลย กับพริมาก็เป็นเพื่อนกวินธิดามาตั้งแต่มัธยมต้น ก็เหมือนน้องสาวคนหนึ่ง แต่คนที่ตอบคือไตรทศ
“สวยดิว่ะ แบบพริกไม่เรียกว่าสวยจะให้เรียกว่าอะไร”
“กูถามไอ้ปลาวาฬ อย่างมึงน่ะไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็สวย”
“ไม่ทุกคนเว้ย มดไง มดไม่สวย”
“น้องกูไม่สวยตรงไหน” ในสายตาพี่ชายที่ไม่ได้เยินยอน้องสาว น้องสาวของเขาไม่ได้ขี้เหร่เลย แล้วยังน่ารักมากด้วย
“ตรงเป็นน้องมึงไง กูไม่อยากเป็นน้องเขยมึง”
“กูก็ไม่รับมึงเป็นน้องเขยหรอกเว้ย แล้วตกลงมึงว่าพริกสวยไหมปลาวาฬ” กวินภพเข้าใจความหมายในสิ่งที่ไตรทศพูด เพราะเป็นน้องสาวเพื่อนจึงไม่อยากยุ่ง ด้วยไม่อยากมีปัญหากับเพื่อน ก่อนจะถามอคิราห์อีกครั้ง
“แล้วมึงจะอยากรู้ไปทำไม”
“ก็มึงช่วยพริกตอนที่พริกเป็นลมไง แถมยังอุ้มไปส่งห้องพยาบาลอีก ก็นึกว่าจะปิ๊งปั๊งบ้าง”
“มาเป็นลมตรงหน้ากู มึงจะให้กูเดินผ่านไปเฉยๆ หรือไง จริงๆ มึงก็น่าจะรู้ว่ากูไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ตอนนี้กูคิดแค่เรื่องเรียนกับเรื่องงานเท่านั้น กูกลับก่อน” ว่าแล้วอคิราห์ก็คว้าโทรศัพท์บนโต๊ะแล้วเดินไปที่รถ
“ที่มันไม่อยากมีแฟน เพราะมันไม่อยากให้ใครต้องรอ มึงคิดเหมือนกูไหม”
“วันนี้มึงพูดเหมือนคนมีสมอง” กวินภพเห็นด้วยกับที่ไตรทศพูด เพราะอคิราห์กำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ จึงไม่อยากผูกพันกับใคร
“ไอ้... มึงรอน้องมึงไปคนเดียวเลย น้องริต้าคนสวย จะกลับแล้วใช่ไหม ให้พี่ไปส่งนะครับ” เมื่อเห็นสาวสวยดาวคณะเดินผ่านไป ไตรทศก็ไม่รีรอที่จะเข้าไปอี๋อ๋อ
“ไอ้เวรนี่” กวินภพว่าอย่างเอือมๆ แต่ก็ชินแล้วกับการถูกเพื่อนทิ้งไปกับสาว
- ผู้เขียน
