นางฝ้ายมองเด็กสาวที่ตนให้ความดูแลใกล้ชิดมาแต่อายุห้าขวบอย่างไม่ชอบใจนัก
“อะไรกันคะคุณหนู จะออกไปข้างนอกอีกแล้วหรือคะ เมื่อวานกับวานซืนก็หายไปทั้งวัน กลับมามืดค่ำ ดีนะว่าคุณพ่อไม่โทรมา ไม่อย่างนั้นอิฉันคงไม่รู้จะเรียนท่านยังไงที่ลูกสาวหายออกจากบ้านแต่เช้าจรดค่ำ”
“ป้าฝ้ายขา อย่าบ่นนักเลยค่ะ ขิมก็แค่...ไปกับเพื่อน เรามีเรื่องพูดคุยกันเยอะแยะเลยค่ะ อีกหน่อยมหา’ ลัยเปิดก็ต้องยกย้ายกันไป นี่ขิมก็ยังไม่รู้เลยว่าจะได้เข้าเรียนที่ไหน จะมีเพื่อนคนไหนได้เรียนที่เดียวกันกับขิม ก็ขอใช้เวลาช่วงที่คุณพ่อไม่อยู่ออกไปเจอ ไปสนุกกับเพื่อนเถอะนะคะป้าจ๋า”
“นัดเจอกันที่ไหนละคะ เพื่อนๆที่ว่านี้น่ะ”
หญิงสูงวัยยังไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ
ขีโรชาอ้างชื่อเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งความจริงไม่ได้สนิทสนมอะไรกันมาก
“ให้ขิมไปนะคะ สัญญาจะทำตัวดีๆ”
นางฝ้ายมองหน้าเรียวอ่อนใสที่ดูเป็นสาวขึ้นกว่าเดิม แล้วนิ่วหน้า เมื่อพบว่าเด็กสาวแ
