บทที่ 15

1181 คำ

"ฉันมี...ฉันไม่มีเงินค่ะ" "ห่ะ อะไรยังไงครับผมงง" ชายหนุ่มรู้สึกมึนงงกับสิ่งที่หญิงสาวบอก "ฉันโดนไถ่เงินเก็บไปน่ะค่ะเลยเซ็งๆ ฉันกลับไปบ้านเกิดก็มีแต่ปัญหาอยู่เรื่อย เป็นแบบนี้ไงละคะชีวิตนี้ฉันถึงคิดว่าอยู่กับหลานสาวสองคนดีเสียกว่า" เธอเล่าให้ชายหนุ่มฟังอย่างปลงๆ "อ่อ" เขาค่อยคลายความสงสัยได้หน่อย "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฉันเสียดายน่ะ เงินนั่นแทนที่จะเป็นเงินสะสมค่าเรียนของน้องจีนแท้ๆเลย แต่ฉันก็ต้องจ่ายเพราะต้องการให้เรื่องที่ดินมันจบเร็วที่สุด" "แล้วมันคุ้มไหมละครับกับเงินที่แลกไป" "ก็คุ้มอยู่ค่ะ ที่ห้าสิบไร่" "โอ้โห้ คุณจินรวยที่ดินนะครับเนี่ย ผมอิจฉาเลย" "ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ถ้าเทียบกับคุณแล้วก็สิวๆเลย คุณเอาอะไรมาอิจฉาฉันละคะ" "อย่าไปเทียบเลยนะครับ ผมมีที่เป็นชื่อผมยังไม่ถึงสิบไร่เลยครับ ที่เหลือน่ะของคุณพ่อคุณแม่เขาครับ ฮ่าๆ" ชายหนุ่มตอบกลับอย่างสบายๆ "พอๆเถอะค่ะ เลิกพูดเรื่องที่กั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม