16
เลิกโง่ได้สักที
"ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยฉันไว้แล้วก็ยังเสียเวลามาส่งที่บ้านอีก" ที่รักเอ่ยขึ้นเมื่อรถคันหรูเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านของเธอ
"ไม่เป็นไรครับ แล้วแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะไม่แจ้งตำรวจ"
"ค่ะ ฉันไม่อยากให้มีปัญหายุ่งยาก" อีกอย่างคือเธอไม่อยากให้ปรางทิพย์นั้นรับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะกลัวผู้เป็นแม่จะไม่สบายใจ
"โอเค"
"ฉันขอตัวเข้าบ้านก่อนนะคะ ขอบคุณอีกครั้งแล้วก็ขอโทษด้วยที่ทำให้คุณต้องเจ็บตัว"
"เรื่องเล็กน้อยครับ" ที่รักเอ่ยขอบคุณเป็นการส่งท้ายก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป ก่อนที่เขาจะมาส่งเธอได้บอกให้เขาไปโรงพยาบาลเพื่อทำแผลก่อนแล้วแต่เขาบอกว่าไม่เป็นไรเธอจึงไม่เซ้าซี้
ที่รักเปิดประตูรั้วเข้ามาในบ้านซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าดีที่แม่เธอหลับแล้วเพราะไม่ฉะนั้นเธอคงจะหลุดพิรุธจนถูกจับได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
หญิงสาวค่อย ๆ หย่อนสะโพกนั่งลงบนขอบเตียงหลังจากเดินเข้ามาในห้องนอน มือเรียวหยิ
