13
ลูกสาวของเมียน้อย
"ฉันขอเวลาหน่อยนะ" ตอนนี้เธอเพียงแค่ต้องการเวลาเพื่อที่จะพูดคุยกับเสือให้เข้าใจ
"เอาเถอะที่ฉันพูดก็เพราะเป็นห่วงแกนั่นแหละ แต่นี่มันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของแกฉันเข้าไปยุ่งไม่ได้หรอก ไม่ต้องคิดมากฉันไม่ได้โกรธแก" ผ้าแพรถอนหายใจก่อนจะเอ่ยออกมาเพราะที่เธอทำก็เพราะเป้นห่วงที่รักแต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์เข้าไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเพื่อนอยู่แล้ว
"ฉันขอบใจแกสองคนมากนะที่เป็นห่วง"
"ไม่ต้องมาดึงดราม่าเลยนะยะ แล้วนี่จะกลับเลยไหมเดี๋ยวฉันไปส่ง"
"อื้ม" ทั้งสามสาวเก็บของบนโต๊ะเสร็จเรียบร้อยก่อนจะเดินแยกกันออกไปโดยที่ผ้าแพรต้องไปส่งที่รักที่บ้านก่อน
"ขอบใจแกมากนะที่มาส่ง เข้าไปในบ้านก่อนไหม?" ที่รักเอ่ยขึ้นพร้อมกับปลดเข็มขัดนิรภัยออกเมื่อรถของผ้่าแพรเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านโดยใช้เวลาไม่นานนัก
"ไว้วันอื่นนะ เดี๋ยวฉันต้องไปซื้อของให้แม่อีก"
"โอเค งั้นขับรถดี ๆ นะ" สองสาวโบกมือลากั
