“นั่งรอใครเหรอ”
“รอพี่กระต่ายจ้ะ วันนี้เราจะไปทำงานเป็นแม่ครัวให้เขา ขอบใจกีกี้มากเลยนะที่แนะนำงานนี้ให้ พี่กระต่ายเขาจ้างเราต่อด้วยแหละ”
กีกี้มองตากับเพื่อนที่มาด้วยกัน กำลังจะอ้าปากถามเพิ่มเติม ก็มีรถยุโรปคันหรูสีดำแล่นมาจอดเทียบข้างทางที่อยู่ใกล้โต๊ะม้าหินอ่อนที่พวกเธอนั่งอยู่ กีกี้และเพื่อนมองไปที่รถ เมื่อกระจกรถเลื่อนลงเธอจึงเห็นว่าผู้ชายที่ขับรถมาคือเพชรนิล
“พี่กระต่ายมารับแล้ว เราขอตัวก่อนนะ” หนูจ๋ารีบเก็บของ หอบหนังสือและกระเป๋า แล้วลุกขึ้นเดินเร็วไปยังรถที่จอดรออยู่
กีกี้มองตามเพื่อนสาวขึ้นไปนั่งบนรถ และมองตามกระทั่งรถเคลื่อนตัวออกไปไกล ก่อนหันมามองหน้าเพื่อน อีกฝ่ายเห็นสายตาของเธอก็พอจะรู้ว่าคิดอะไรอยู่จึงเอ่ยขึ้นว่า
“ยายหนูจ๋านี่ท่าจะเด็ดไม่เบา คุณเพชรนิลถึงได้มารับถึงที่”
กีกี้มองค้อนเพื่อนสาว เธอไม่พอใจที่เห็นเพชรนิลมารับหนูจ๋า ยายคุณหนูซื่อบื้อมีอะไรดี ผู้ชายเพอร์เฟคอย
