ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.5
1385 คำ
เอี๊ยดดด...
"ขอบคุณที่มาส่งนะซี"
"ไม่เป็นไร เพราะฉันเป็นคนชวนเธอออกมาด้วยกันนี่นา"
"เจอกันพรุ่งนี้นะ เอ่อ...ขอบคุณนะคะ"
ฉันหันไปขอบคุณคนที่ขับรถมาส่ง แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะตลอดทางที่มา ฉันไม่ได้ยินเขาพูดอะไรเลยและก็ไม่รู้ด้วยว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นใคร แต่ก็คงจะสนิทกับซีอาร์มากดูจากสรรพนามที่ซีอาร์เรียกแล้ว
"พี่คะ เพื่อนซีพูดด้วยทำไมพี่ถึงไม่พูดล่ะคะ"
"ซี ไม่เป็นไร งั้นฉันไปก่อนนะ"
พรึ่บ!
"ร้านเกม"
ฉันที่จะก้าวลงจากรถก็ต้องหยุดชะงักทันที เพราะเสียงของคนขับนั้นมันคล้ายกับเสียงใครบางคนที่ฉันเคยได้ยินมาก่อน
"เธอเปิดร้านเกมด้วยเหรอน้ำหนาว?"
"อ่อ ใช่ แต่เป็นพี่ชายน่ะ"
"นั่นพี่ชายเธอเหรอ?"
ฉันละความสนใจจากผู้ชายที่เป้นคนขับนั้น ก่อนจะมองตามสายตาของซีอาร์ที่มองออกนอกรถก็เห็นว่าพี่นทีออกมารอฉันด้านนอกแล้ว เพราะตอนที่ใกล้จะถึงฉันก็แชทบอกพี่เขาแล้ว
"ไปก่อนนะ ขอบคุณที่มาส่งนะคะ"
"พรุ่งนี้เจอกันนะ แต่ว่าพี่ชายเธอหล่อมากเลยนะ คิคิคิ"
ฉันหัวเราะตามซีอาร์แล้วจึงลงจากรถเพื่อเดินไปหาพี่นที ก่อนที่รถหรูจะขับออกไปทันที
"รถใคร?"
"เพื่อนที่มหาลัยน่ะค่ะ ^_^"
"มีเพื่อนแล้วเหรอเรา"
"น้ำมีเพื่อนไม่เห็นแปลกนี่คะ อีกอย่างซีอาร์ก็น่ารักมากเลยค่ะ แล้วเพื่อนน้ำคนนี้ก็ชมพี่ด้วยนะคะ"
".....?"
"เสน่ห์แรงจริงๆนะคะคุณพี่ชาย ฮ่าฮ่าฮ่า"
"เดี๋ยวจะโดน"
"คิคิคิ"
ฉันรีบวิ่งเข้าไปข้างในทันที ก่อนจะเห็นว่าตอนนี้ร้านคนก็เริ่มเยอะมากแล้ว เพราะเวลาช่วงเย็นๆแบบนี้จะเป็นพวกเด็กนักเรียนแล้วก็พวกเด็กวัยรุ่นจะมานั่งเล่นกันยาวเลยล่ะ.....
_________________________
Genius University
"เอ่อ...พี่นทีคะ เดี๋ยวเย็นนี้ให้น้ำกลับกับเรนก็ได้ค่ะ >_
"โอเคครับ พี่ไปก่อนนะ"
"ค่ะ"
ฉันมองเพื่อนสาวของตัวเองที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับพี่ชายฉันที่ขับรถออกไปแล้ว แต่เรนก็ยังไม่วายมองตามไปอีก เฮ้อออ...เพื่อนฉันนี่ต้องคลั่งรักพี่ชายฉันเอามากๆแน่เลย
"จ้องขนาดนั้นไม่ขอพี่ชายฉันเป็นแฟนเลยล่ะ?" ฉันพูดแหยเรนทันทีที่รถของพี่นทีขับออกไปจนลับสายตา
"ถ้าฉันกล้าคงขอพี่แกตั้งนานแล้วสิ"
"เอาน่า พี่ชายฉันก็ยังไม่ได้มีใครแล้วฉันก็เชียร์แกอยู่นะเรน ^_^"
"ขอบใจมากนะจ๊ะน้องสะใภ้ คิคิคิ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
ตึก...ตึก...ตึก
หมับ!
"อ๊ะ!" ฉันตกใจมากเมื่อมีมือปริศนาจับเข้าที่ไหล่ของตัวเอง ก่อนจะหันไปมองด้านหลัง
"ซีอาร์! ตกใจหมดเลย"
"อะไรกันฉันก็แค่ทักทายเอง ฮ่าฮ่าฮ่า แต่หน้าเธอเมื่อกี้ตลกมากเลยน้ำ"
"ก็อยู่ๆเธอก็เดินเข้ามาแบบนี้ จะไม่ให้ฉันตกใจไได้ยังไงล่ะ"
"คิคิคิ ตลกจริงๆ"
"แล้วนี่แกมานานแล้วเหรอ?" เรนถามซีอาร์
"เพิ่งถึงเหมือนกัน เราเข้าไปกันเถอะ ฉันอยากจะเดินชมบรรยากาศของมหาลัยนี้สักหน่อย"
"ฉันก็เหมือนกัน ไปกันเถอะน้ำหนาว"
"อื้ม ไปสิ"
จริงๆแล้วฉันคิดว่าที่นี่บรรยากาศดีมากเลยนะ ถึงแม้ว่ามหาวิทยาลัยจะกว้าง แต่ตามโซนต่างๆก็มีพวกต้นไม้ดอกไม้เยอะมาก แล้วอีกอย่างคืดที่นี่มรลานกิจกรรมที่กว้างมากและก็แบ่งให้เป็นของแต่ละคณะไปเพื่อเอาไว้ใช้สำหรับรับน้อง ซึ่งมันจะสะดวกมากกว่าที่จะต้องยืมใช้สถานที่สลับกัน ฉันคิดว่าคนออกแบบดีมากเลยแฮะ
"มหาลัยในฝันของฉันเลยนะเนี่ย ^_^" เรนพูดขึ้นพร้อมกับมองไปรอบๆ
"อย่างนั้นเลยเหรอ ที่นี่เป็นที่นิยมว่างั้น?"
"ก็ใช่น่ะสิ ถ้าไม่เก่งไม่รวยก็เข้าไม่ได้หรอกนะ"
"แล้วแกล่ะน้ำ?" ซีอาร์ถามฉัน
"ก็เป็นมหาลัยในฝันของฉันเหมือนกัน ไม่คิดว่าตัวเองจะสอบได้จริงๆ" เหมือนฝันเลยแฮะ
"ฉันได้ยินมาว่าผู้บริหารที่นี่หล่อมาก จริงมั้ยอ่ะ?"
อยู่ๆซีอาร์ก็พูดขึ้นมา แต่ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าใครเป็นผู้บริหาร เพราะข้อมูลพวกนี้ไม่ได้หามาด้วยสิ
"ฉันไม่เห็นรู้เลยอ่ะ ฉันว่าผู้บริหารไม่น่าจะเป็นหนุ่มหล่อเหมือนอย่างที่แกได้ยินมานะซี"
"แต่ฉันได้ยินมาจริงๆนะ อีกอย่างผู้บริหารที่นี่ยังเรียนคณะเดียวกับพวกเราอีกนะ ^_^"
"ข่าวมั่วแล้ว ผู้บริหารก็ต้องแก่แล้วสิ เฮ้อออ แกนี่พูดอะไรก็ไม่รู้"
"แก่เลยเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า"
ฉันมองสองคนที่คุยเล่นกันพลางก็ต้องยิ้มตาม เพราะตอนนี้ฉันคิดว่าสองคนนี้ซี้กันแล้วล่ะนะ ดูจากการพูดแล้ว
"แล้วน้ำคิดว่ายังไง?"
"ไม่รู้สิ แต่ก็คงเหมือนที่เรนพูดนั่นแหละ เพราะถ้าเรียนอยู่ฉันว่าก็ไม่น่าใช่"
"งั้นเหรอ"
"เราไปกันเถอะ เดี๋ยวก็ได้เวลาเข้าคลาสแรกแล้ว"
"อื้ม"
________________________
ครืด! ครืด!
พรึ่บ! พรึ่บ!
หลังจากเข้าคลาสได้ไม่ถึงชั่วโมง อาจารย์ก็ปล่อยก่อน เพราะวันนี้ไม่มีอะไรมาก พวกเราก็เลยคิดว่าจะไปห้องสมุดกันต่อดีกว่า เพราะมีเรียนอีกทีก็ช่วงบ่าย
"จะไปจริงๆเหรอ ฉันไม่อยากเข้าเลยอ่ะ" เป็นเสียงลูกกอล์ฟ เพื่อนชายใจหญิงงที่เพิ่งเจอกันในคลาสและตอนนี้ก็สนิทกับพวกเราเร็วมากเลยล่ะ เหมือนกับซีอาร์เพราะลูกกอล์ฟเป็นคนคุยเก่งยังไงล่ะและเหมือนว่าเธอจะไม่อยากไปจริงๆแฮะ
"งั้นเราจะไปไหนกันล่ะ ถ้าไม่ไปห้องสมุด?" ฉันถามอีกสามคนที่เหลือ เพราะที่จริงแล้วเรื่องเข้าห้องสมุดเป็นความคิดฉันเองคนเดียวอ่ะนะ
"เอางี้มั้ยเพื่อนๆ ฉันมีสถานที่หนึ่งที่จะชวนพวกแกไปกัน ^_^" ซีพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มส่งมาให้พวกฉัน ซึ่งยังคงไม่รู้อยู่ดีว่ามันคือที่ไหน "เก็บของกันเถอะ"
หลังจากนั้นพวกเราสี่คนก็เดินตามซีอาร์ลัดเลาะไปทางที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านกันถ้าไม่จำเป็น เพราะมันเป็นห้องหนึ่งซึ่งมันทึบมากและคนภายนอกไม่สามารถมองเห็นได้ว่าข้างในเป็นห้องอะไร แต่ฉันก็แอบเคยได้ยินมานะว่ามันไม่ใช่ที่สำหรับเด็กใหม่หรือใครก็ตามที่จะเข้าห้องนี้ได้โดยไม่ได้รับอนุญาต
พรึ่บ!
"นี่ๆหยุดเลยนะยัยซี ห้องนี้เป็นห้องต้องห้ามไม่ใช่หรือไงกัน แกจะพาพวกฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย" เรนโวยวายขึ้นมา
"ห้องต้องห้าม?"
"ก็เออสิยะ ที่จริงใครๆต่างก็รู้กันอยู่แล้วว่าที่นี่น่ะเป็นที่ต้องห้าม อต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนว่าทำไม"
ฉันมองเข้าไปด้านใน แต่ก็มองไม่เห็นอะไร เพราะมันมืดสนิท
"กลับกันเถอะ พวกเราไปหาอะไรกินดีกว่านะ ^_^" ฉันบอกกับเพื่อนๆและเหมือนว่าทุกคนจะเห็นด้วยกับความคิดฉัน แต่ก็มีอยู่แค่คนเดียวที่ยังยืนยิ้มแล้วมองไปด้านในอยู่ ทั้งๆที่มันก้ไม่มีอะไรเลย
"เอางั้นก็ได้"
"ป่ะ พวกเรา"
______________________
อีกด้านหนึ่ง
"นั่นน้องสาวมึงไม่ใช่เหรอวะไอ้เวย์"
"อืม"
"แล้วทำไมไม่เข้ามาหาพวกเราวะ กูอยากเจอหน้าจังว่ะ"
"ไอ้ลูซกำลังกลับมา"
"เรื่องของมันดิวะ เหอะ! ไอ้นั่นมันรู้ใจตัวเองที่ไหนกันวะ มึงว่ามั้ยไอ้คลีน"
"......"
"ไอ้เวย์?"
"......."
"ไอ้เซอร์เวย์!"
".......?"
"มึงมองใครวะ?"
"........"
"เงียบอีก ไอ้สัส นี่กูนั่งอยู่กับพวกมึงสองคนได้ไงวะ แม่ง!"
"........"
"หึ!"
=================
?กดไลท์ คอมเมนต์?
เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊าาา
✌️✌️
- ผู้เขียน
