Chapter 5 ว่าที่เจ้าสาวเมา
2392 คำ
Chapter 5
ว่าที่เจ้าสาวเมา
ถึงแม้ว่าแพรไหมจะรู้แล้วว่าน่านฟ้าอยู่ห้องข้าง ๆ แต่หลังจากที่ตีกันหน้าห้องวันนั้น แพรไหมก็ไม่เคยเจอน่านฟ้าอีกเลย จนเวลาล่วงเลยไปสู่อาทิตย์ที่สองแล้ว น่านฟ้าหายไปเหมือนไม่เคยมีตัวตน ทุกอย่างเข้าสู่สถานการณ์ที่เงียบสงบอีกครั้ง เหมือนกับตอนที่แพรไหมเข้ามาอยู่ที่นี่ ใหม่ ๆ ไม่รู้ว่าเวลาของเราทั้งคู่มันไม่ตรงกัน หรือน่านฟ้าตั้งใจจะหลบหน้าแพรไหมกันแน่ แต่ถ้ามันเป็นเพราะข้อหลัง แพรไหมก็ยังคิดถึงเหตุผลของมันไม่ออกเลย
แพรไหมตามข่าวของน่านฟ้าจากทวิตเตอร์และหนังสือพิมพ์บันเทิงอยู่บ้างตอนที่มีเวลาว่าง น่านฟ้ายังคงเป็นที่ชื่นชอบของแฟนคลับอยู่เสมอ นักแสดงหนุ่มหล่อมาก ความสามารถยังคงมีข่าวออกมาเรื่อย ๆ ให้ได้ติดตาม แต่ข่าวส่วนใหญ่ จะเป็นกระแสของละครที่น่านฟ้าพึ่งเปิดกล้อง ถ่ายทำ
แต่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ดันมีภาพที่นางเอกของเรื่องเป็นคน โพสต์รูปคู่ตัวเองกับน่านฟ้าลงอินสตาแกรมส่วนตัว แถมยังแท็กไปหาพระเอกหนุ่มหล่อ เทรนทวิตเตอร์คู่จิ้นน่านฟ้าลิลลี่ พุ่งแซงหน้าแท็กอื่น ๆ ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แพรไหมเลื่อนอ่านข้อความจากแฟนคลับด้วยใบหน้าที่ขมวดคิ้วเป็นปม หลาย ๆ คอมเมนต์สนับสนุนให้น่านฟ้ากับลิลลี่คบกัน จริง ๆ เพราะดูเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก
“เหอะ ไม่เห็นจะเหมาะสมกันตรงไหนเลย”
แพรไหมบ่นกับตัวเอง ในขณะที่มือก็ยังไล่อ่านคอมเมนต์ใต้ IGส่วนตัวของลิลลี่ ไอแพดอีกเครื่องก็เปิดหน้าทวิตเตอร์ส่องแท็กน่านฟ้าลิลลี่ไปด้วย
แพรไหมซูมรูปที่นางเอกสาวโพสต์ลงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ภาพของผู้ชายที่แพรไหมคุ้นเคยเป็นอย่างดี กำลังกอดกับผู้หญิงสวยคนหนึ่ง ที่ใบหน้าแต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ ลิลลี่เป็นคนตัวเล็ก แถมยังดูเด็กและน่ารักเหมือนสาวมัธยมปลาย ส่วนน่านฟ้าก็ดูหล่อไร้ที่ติเ แต่ภาพนี้มันเหมือนเป็นเพียงฉากหนึ่งในละครเท่านั้น
แพรไหมอยากรู้เหลือเกินว่า น่านฟ้าจะมอบอ้อมกอดที่อบอุ่นให้ ลิลลี่ เหมือนที่แพรไหมเคยได้รับหรือเปล่า...
ไม่ได้อยากเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นหรอกนะ แต่มันอดที่จะคิดไม่ได้จริง ๆ แพรไหมไม่อาจทราบได้เลย ว่าแบบไหนที่น่านฟ้าแสดงออกมาคือเรื่องจริง และแบบไหนมันคือการแสดง...
ผู้ชายอย่างน่านฟ้า เวย์สัน ช่างเป็นคนที่เข้าใจอะไรยากเสียจริง
ติ๊งต๋อง ติ๊งต๋อง
แพรไหมหันไปมองที่ประตูห้องตัวเอง เวลานี้ยังจะมีใครมาหาเธออีกเหรอ...
นางแบบสาวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วเดินไปส่องตาแมวมองคนที่มากดออดห้องตัวเองในยามวิกาล
เหนือเมฆ เวย์สัน...คนพี่หายหน้าหายตา เลยส่งคนน้องมาแทนสินะ ช่างเป็นครอบครัวที่น่าประทับใจจริง ๆ
แพรไหมเปิดประตูให้เหนือเมฆเข้ามาในห้อง นักร้องหนุ่มหล่อยักคิ้วให้เพื่อนสนิทคนสวยหนึ่งที แล้วเดินเข้ามานั่งไขว่ห้างที่โซฟารับแขก โดยไม่ต้องรอให้เจ้าของห้องอนุญาตก่อน
ห้องเพื่อนก็เหมือนห้องเรา คิดสักว่าเป็นห้องของตัวเองแล้วกัน นี่คืออคติประจำใจของเหนือเมฆ
“มาหากูถึงนี่ มีอะไรให้รับใช้ครับคุณเหนือเมฆ”
แพรไหมนั่งลงต้องข้ามเหนือเมฆ แล้วมองสำรวจเพื่อนตัวดีตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เสื้อแบรนด์ดังสวมทับด้วยแจ็กเกตหนังสีดำ กางเกงยีนที่พึ่งเปิดตัวใหม่ราคาถึงห้าหลัก ไหนจะกลิ่นน้ำหอมที่ฟุ้งกระจายเต็มห้องเขาอีก เหนือเมฆมันพึ่งไปถ่ายแบบลงนิตยสารแฟชั่นมาเหรอ...
“มาเพราะคิดถึงเพื่อนแพรล้วน ๆ เลยครับ”
เหนือเมฆพูดหยอกล้อกับแพรไหม จนนางแบบคนสวยต้องเบะปากมองบน ที่พูดมาไม่มีคำไหนเป็นความจริงเลย
“ถ้าหายคิดถึงแล้วก็เชิญไสหัวกลับบ้านมึงไป” แพรไหมปาหมอนที่วางอยู่ข้างตัวใส่เหนือเมฆ ที่คว้ามันไว้อย่างพอดิบพอดี
“กูพึ่งจะมาเองไหมแพร มึงเป็นเจ้าของห้องประสาอะไร น้ำสักแก้วยังไม่มีให้แขกเลย” เหนือเมฆแกล้งบ่นกลับไปอย่างไม่จริงจังนัก
“คนอย่างมึงไม่จำเป็นหรอก สรุปมีอะไร รีบ ๆ พูดธุระมึงมา แล้วออกจากห้องกูไปได้แล้ว”
แพรไหมไม่คิดว่าเหนือเมฆจะมาหาเขาเพราะความคิดถึงเฉย ๆ อย่างที่เจ้าตัวพูด ก็ดูกลิ่นน้ำหอมที่คนตรงหน้าฉีดมาก่อนสิ... แพรไหมคิดว่าเหนือเมฆมันไปอาบมาเสียอีก
“คืองี้นะแพร...คือว่าแบบ...” เหนือเมฆส่งสายตาออดอ้อนไปให้แพรไหมทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้พูดธุระสำคัญอะไรออกมา
“อย่าลีลานะเมฆ มีอะไรก็รีบพูดมา ก่อนที่กูจะไล่มึงออกจากห้อง”
“แต่มึงเช่ากูอยู่นะแพร มึงกล้าไล่กูเหรอ”
“กูจ่ายเงินให้มึง ฉะนั้นนี่คือห้องกู รีบพูดธุระมึงมา อย่าให้กูต้องนับหนึ่งถึงสาม” แพรไหมพูดเร่งเหนือเมฆ ที่เอาแต่ลีลาท่ามากไม่ยอมพูดธุระจริง ๆ ออกมาเสียที ไม่รู้ว่ากลัวดอกพิกุลจะร่วงออกมาจากปากหรือยังไง
“คือกูจะชวนมึงไปผับ...มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ นะแพรน้าาา...”
เหนือเมฆย้ายตำแหน่งไปนั่งข้างแพรไหม แล้วใช้มือถูแขนแพรไหมอย่างออดอ้อน
“ขอเหตุผลที่กูต้องไปกับมึง” แพรไหมยังคงไม่ใจอ่อน
เหนือเมฆมันรู้สถานะของตัวเองดี ว่าตัวมันมีชื่อเสียงแค่ไหน การที่อยู่ ๆ จะมาชวนแพรไหมไปในสถานที่คนพลุ่งพล่านแบบนั้น มันเสี่ยงต่อการตกเป็นข่าวมากแค่ไหน แถมยังมีแพรไหมไปด้วย นักข่าวยิ่งชอบตีไข่ใส่สีเกินจริงอยู่ ถามว่านักข่าวดี ๆ มีไหม มันก็มี แต่หลัง ๆ มานี้ แพรไหมเจอแต่พวกนักข่าวไร้จรรยาบรรณ เห็นแก่เงินทองจนละเมิดความเป็นส่วนตัวของผู้อื่นเกินไป ถึงคนคนนั้นจะเป็นคนดังของสังคมมากแค่ไหน แต่ทุกคนก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวกันทั้งนั้น
“อะแฮ่ม..คือกูน่ะแค่อยากไปเที่ยวบ้างไง แต่ไม่รู้จะไปกับใคร เลยมาชวนมึง แล้วเห็นว่ามึงทำงานหนัก เลยว่าจะชวนไปผ่อนคลายไง”
เหนือเมฆเริ่มสาธยายเหตุผลที่ตัวเองคิดมาแล้วให้แพรไหมฟัง
“โกหกนะเมฆ” แพรไหมจับโกหกเหนือเมฆได้อย่างง่าย ๆ เพราะยิ่งเหนือเมฆพยายามหาเหตุผลมามากเท่าไหร่ นั่นยิ่งบ่งบอกให้รู้ว่าเหนือเมฆกำลังโกหก แล้วพูดเบี่ยงเบนประเด็นมากเท่านั้น
“ช่วยทำเป็นเชื่อหน่อยได้ไหมล่ะ นี่เมฆไงแพร”
เหนือเมฆรู้ว่าแพรไหมต้องไม่เชื่อคำที่ตัวเองพูดแน่ แต่ก็นั่นแหละ เขาไม่ได้ต้องการให้แพรไหมเชื่ออยู่แล้ว เพราะถึงยังไงแพรไหมก็คงไม่ปล่อยให้เขาไปคนเดียวหรอก ก็นะ..คบกันอยู่สองคน ถ้าทิ้งกันก็คงไม่มีใครเอาแล้ว...
“กูดื่มไม่เก่ง มึงรู้ใช่ไหม แล้วถ้ามึงเมา กูก็ไม่สามารถแบกมึงกลับได้นั่นคือสิ่งที่มึงควรจำใส่สมองไว้อีกข้อ เพราะถ้าเมา มึงกลับเอง”
“ไม่เมาแน่นอนสัญญา เอาแค่พอผ่อนคลาย” เหนือเมฆยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าแพรไหม แต่โดนนางแบบคนสวยปัดทิ้งแล้วชี้หน้าคาดโทษไว้
“กูจะรอดู ขอเวลาอาบน้ำแต่งตัวสองชั่วโมง”
“แพร”
“ชั่วโมงครึ่งก็ได้” แพรไหมพยายามต่อรอง เรื่องแบบนี้ใครเขารีบกัน มันก็ต้องพิถีพิถันหน่อยสิ
“ครึ่งชั่วโมง กูให้มึงแค่นี้”
แพรไหมคือคนที่อาบน้ำแต่งตัวนานที่สุดเท่าที่เหนือเมฆเคยเจอมา เหนือเมฆเคยเข้าไปที่ห้องนอนของแพรไหมสองถึงสามครั้ง บนโต๊ะเครื่องแป้งของแพรไหมมีแต่ครีมบำรุงต่าง ๆ ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเลยก็ว่าได้ ก็รู้แหละ ว่าเพื่อนตัวเองเหมาะกับคำว่าสวย แต่นี่มันเกินไปไหม
“ชั่วโมงหนึ่ง ไม่งั้นกูไม่ไปกับมึงนะ” แพรไหมยังไม่ยอมแพ้
แค่ครึ่งชั่วโมงยังอาบน้ำไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ จะเอาเวลาที่ไหนไปแต่งตัว
“โอเค ๆ หนึ่งชั่วโมงขาดตัว”
สุดท้ายก็เป็นเหนือเมฆที่ยอมแพ้ เพราะกลัวเถียงกันไปมากกว่านี้แล้ว แพรไหมเปลี่ยนใจไม่ยอมไปด้วยแบบนี้ เหนือเมฆก็อดเที่ยวพอดี
******
แพรไหมและเหนือเมฆเข้ามาที่ผับดังแห่งหนึ่ง ที่ต้องเป็นสมาชิกเท่านั้นถึงจะอนุญาตให้เข้าได้ โต๊ะ VIP ชั้นลอยฟ้าถูกจองไว้ล่วงหน้าโดยแบล็กการ์ดของเหนือเมฆ
บรั่นดีเป็นเหล้าที่นิยมดื่มกันมาก เกิดจากการหมักองุ่นให้เป็นไวน์แล้วจึงนำมากลั่นเป็นบรั่นดี จากนั้นนำไปเก็บบ่มเป็นเวลานานให้ได้ สี กลิ่น รส กำลังถูกบริกรนำมาเสิร์ฟบนโต๊ะ
“อย่าดื่มเยอะนะแพร”
เหนือเมฆพูดเตือนเพื่อนคนสวยด้วยความเป็นห่วง แพรไหมเป็นคนคออ่อนมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แค่ดื่มไปแก้วเดียวก็ตัวแดงเป็นกุ้ง จำได้เลยว่าครั้งแรกที่เห็นแพรไหมเมา เหนือเมฆแทบอยากมุดโต๊ะหนี เพราะเพื่อนคนสวยของเขาคนนี้ มันเมาแล้วชอบรั่ว ปากก็บ่นงึมงำ ๆ พูดอะไรไร้สาระ แถมยังชอบปีนโต๊ะปีนเก้าอี้อีก แค่นึกถึงวันนั้น เหนือเมฆยังรู้สึกอายไม่หาย ไม่น่าอยากลองให้แพรไหมกินเหล้าเลย ทั้ง ๆ ที่เจ้าตัวก็ปฏิเสธไปแล้วแท้ ๆ แต่ตอนนั้นเหนือเมฆไม่คิดว่าแพรไหมจะคออ่อนขนาดนี้ หลังจากวันนั้นเหนือเมฆก็ไม่ให้แพรไหมดื่มเหล้าเกินสองแก้วอีกเลย คือว่าขี้เกียจตามเก็บศพเพื่อนอ่ะประเด็น
“รู้น่า มึงด้วยอย่าดื่มเยอะ กูแบกมึงกลับไม่ไหวนะบอกก่อน”
“กูรู้ลิมิตตัวเองไม่เมาแน่นอน”
ใช่แล้ว...วันนี้เหนือเมฆไม่ได้ต้องการมาเพื่อเมาสักหน่อย แค่มานั่งฟังเพลงเพราะ ๆ ก็เท่านั้น
เท่านั้นจริง ๆ นะ...ไม่เชื่อเหรอ...
ไม่เชื่อก็เรื่องของคุณสิ นั่นมันปัญหาของคุณไม่เกี่ยวกับผม ฮ่าฮ่าฮ่า
“เมฆ เดี๋ยวกูไปห้องน้ำก่อนนะ” แพรไหมพูดกับเหนือเมฆที่นั่งอยู่ตรงข้าม เพลงเพราะบรรยากาศดีแต่เริ่มมึนหัวนิด ๆ แล้วสิ
“ให้กูไปเป็นเพื่อนไหม” เหนือเมฆกำลังจะลุกตามแพรไหม แต่โดนเพื่อนคนสวยปฏิเสธบอกให้อยู่เฝ้าโต๊ะไป
แพรไหมเดินมาเข้าห้องน้ำเสร็จ ก็เดินไปสูดอากาศหลังร้านเพราะก่อนออกมาก็เดินผ่านฟอร์มเต้นที่ต้องเบียดเสียดกับผู้คนจนรู้สึกอึดอัด ขาเรียวยาวเดินเอนเอียงไปมา แล้วทรุดตัวนั่งลงกับพื้นโก่งคออาเจียน พอเงยหน้ามองฟ้า ก็รู้สึกว่าโลกมันหมุนติ้ว ๆ
บ้าเอ้ย นี่เธอกินไปแค่สองแก้วครึ่งเองนะ
เหนือเมฆเมื่อเห็นว่าแพรไหมหายไปนานแล้วก็เดินออกไปตาม แต่กลับไม่พบแม้แต่เงา นักร้องหนุ่มหล่อเริ่มหัวเสีย ที่พยายามตามหาเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอเพื่อนคนสวยของตัวเองเสียที กลัวเหลือเกินว่าเพื่อนตัวดีมันจะเป็นอะไรขึ้นมา ยิ่งหน้าตาเรียกแขกอยู่ด้วย
ไม่รอช้าเหนือเมฆต่อสายหาพี่ชายด้วยความร้อนใจ ไม่ถึงสิบนาทีน่านฟ้าก็มายืนอยู่ตรงหน้าเหนือเมฆแล้ว
พอตอนเขาเมา พี่ชายคนนี้ไม่เคยคิดจะแยแสเลย แต่วันนี้แค่โทรไปบอกว่าแพรไหมหายไป น่านฟ้าก็มาอย่างไว นี่มันวาร์ปมาเหมือนในหนัง ชัด ๆ สองมาตรฐานเกินไปแล้ว...
“หาทั่วหรือยัง”
ประโยคแรกไม่มีคำทักทายให้กับน้องชายสุดหล่อเลย..มาถึงก็ถามหาว่าที่เจ้าสาวอย่างเดียว น้อยใจได้ไหมนะ...
ไม่ได้เหรอ...ลืมไป ไม่ได้ชื่อแพรไหม แย่จัง...
“หาทั่วแล้วครับ แพรบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ ผมเห็นว่าไปนานแล้วเลยไปตาม แต่ก็ไม่เจอ” น่านฟ้าเล่าเหตุการณ์คร่าว ๆ ให้พี่ชายฟัง
นี่เป็นครั้งแรกที่น่านฟ้าเก็บสีหน้าไม่อยู่ แววตานั้นแสดงออกว่าเป็นห่วงแพรไหมอย่างชัดเจน
มึงคงไม่ต้องพยายามทำให้พี่กูชอบมึงแล้วล่ะแพร แต่ที่มึงต้องทำคือทำให้พี่กูยอมรับสักที ว่าเขาชอบมึง...
เหนือเมฆรู้จักน่านฟ้ามาทั้งชีวิต ทำไมเขาถึงจะดูไม่ออก ว่าตอนนี้น่านฟ้ากำลังร้อนรนมากแค่ไหน ร่างสูงของนักแสดงหนุ่มเดินเบียดกับฝูงชนเพื่อตามหาว่าที่เจ้าสาว ด้วยอารมณ์และหน้าตาที่ไม่เป็นมิตรกับใคร
“แยกกันหาเถอะครับ เดี๋ยวผมไปดูแถวชั้นบนให้อีกรอบเอง”
น่านฟ้าพยักหน้า แล้วแยกกันตามหาแพรไหมแบบที่เหนือเมฆพูด
นางแบบคนสวยนั่งพิงหลังกับเสาอย่างคนหมดแรง กะเพาะที่ตอนนี้มีแต่น้ำย่อย เพราะตั้งใจจะอดข้าวเย็นกำลังทำพิษให้กับแพรไหมอย่างหนัก เป็นนางแบบว่าลำบากแล้ว แต่เป็นคนเมาที่ปวดท้องหิวข้าวลำบากกว่าอีก หิวข้าวจังเลย...
“แพรไหม...”
เอ๊ะ...เสียงใครอะ...คนเมาหันไปตามเสียงที่เอ่ยเรียกชื่อของตัวเอง
หล่อจัง...
“ชื่อไรอะหล่อจัง...มีแฟนยัง เป็นแฟนกันไหม คริคริ”
แพรไหมหัวเราะคริกคักกับตัวเอง หิวก็หิว แต่คนหล่อยืนอยู่ตรงหน้าจะอดทนให้ก่อนก็ได้...
“ยังไม่มีแฟน แต่กำลังจะแต่งงาน”
- ผู้เขียน
