ณ ศาลาข้างคอกม้า หยางเจี๋ยนอนเอนกายอยู่บนตั่งในมือมีหนังสือปรัชญาเต๋าอยู่หนึ่งเล่ม ท่าทางสบายอารมณ์เป็นอย่างยิ่งจวบจนคนผู้หนึ่งวิ่งเข้ามาหาเขาด้วยใบหน้าตื่นตระหนก
"แย่แล้วหยางเจี๋ยคุณหนูตกลงไปในบ่อน้ำในเรือนซักล้าง"
คนผู้นั้นคือหย่งเฉิงเป็นบ่าวในเรือนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับหยางเจี๋ยโดยปกติมักจะทำตัวเป็นลูกน้องของเขาอยู่เสมอ ไม่ว่าเรื่องอันใดล้วนเชื่อฟังราวกับเป็นทหารองครักษ์ หยางเจี๋ยได้ยินที่หย่งเฉิงพูดเข่าถึงกับขว้างตำราเต๋าเล่มโปรดลงน้ำ เร่งฝีเท้าของตนไปยังบ่อน้ำท้ายจวนอันเป็นสถานที่ตั้งของเรือนซักล้าง
ที่นั่นมีเสียงอึกทึกอีกทั้งมีบ่าวไพร่รุมล้อมบ่อน้ำกันอย่างเนืองแน่น หยางเจี๋ยกับฮูหยินใหญ่ไปถึงบ่อน้ำแทบจะพร้อมกันทันทีที่ฮูหยินใหญ่และคุณหนูใหญ่ไปถึงเหล่าบ่าวรับใช้จึงหลีกเป็นทางให้นางเดิน
"คุณหนูตกลงไปได้อย่างไร"
คำถามของนางไม่มีผู้ใดตอบทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเป็นผู้ใดที่หลอกล่อ
