CHAPTER 12 : พรากพรหมจรรย์สีหวาน [NC]

1909 คำ

ค่ำคืนนี้ยาวนานกว่าทุกคืนที่เคยผ่านมา.. อิงจันทร์ถูกดันให้นอนราบใต้ร่างกำยำ โดยหยิบยืมพื้นที่บนโซฟาตัวกว้างของบ้าน เพื่อให้ทั้งคู่ได้สานต่อกิจกรรมอันเร่าร้อนที่เพิ่งเริ่มต้นให้เสร็จ หญิงสาวหอบหายใจถี่จนทรวงอกกระเพื่อม แววตาเป็นประกายขณะจ้องมองกล้ามหน้าอกอีกฝ่ายอย่างลืมตัว ไม่เคยจินตนาการถึงภาพตัวเองนอนใต้ร่างเขาในท่าทางที่น่าอายแบบนี้มาก่อนเลย ใจหนึ่งก็รู้สึกดี แต่อีกใจกลับสับสนขึ้นมา ทว่ากว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ถูกถอดกางเกงขาสั้น พร้อมกางเกงในตัวน้อยที่ถอดติดมือคนตรงหน้าไป ส่งผลให้ช่วงล่างอิงจันทร์เปลือยเปล่า จนเผลอหนีบเรียวขาเข้าหากันด้วยความเขินอาย “ถ้าอายก็หลับตา” เอกชยินทร์กระตุกยิ้ม ในใจนึกอยากแกล้งขึ้นมาเวลาเห็นเธอหลบตาเขา ชายหนุ่มอารมณ์กลัดมันกำลังหมันเขี้ยวเธอเต็มประดา อยากจะฟัดผิวกายให้ช้ำแล้วซ้ำให้ร้องเสียงหลง อิงจันทร์หลับตาลงอย่างว่าง่าย แต่เหมือนจะเป็นหลุมพรางให้เธอยิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม