คลั่งรัก 3

1523 คำ

“กูไม่คิดว่าเขาจะสนใจมึง” “หึ กูก็ไม่คิดว่าเธอจะกล้าเล่นด้วยกับคนอย่างกู” ผมยกยิ้มที่มุมปากและหันไปมองทอฝันอีกครั้ง ขณะนั้นเพื่อนร่างสูงของเขาอีกคนก็เดินเข้ามาทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาพร้อมกับคนรัก “กว่าจะมานะ ไอ้ธาม” “ก็มาแล้วนี่ไงพี่เคน” ผมหันไปมองหน้าซิลฟี่น้องสาวของผม ที่ตอนนี้เธอตามติดเพื่อนของผมอย่างกับอะไรดี “กลับห้องบ้างไหมซิล?” “ก็กลับ แต่ส่วนใหญ่กลับห้องพี่ธามมากกว่า” ซิลฟี่ตอบด้วยท่าทีไม่สนใจในคำพูดของพี่ชายแถมเธอยังนั่งเอาหัวซบไหล่ของธามอีกต่างหาก ทำให้เทอร์โบเอื้อมระอาใจกับความดื้อรั้น เหนื่อยที่จะพูดกับน้องสาวคนนี้แล้ว “มึงบอกแม่กูยังวะไอ้ธาม” “อืม บอกแล้ว” ธามตอบพร้อมกับวางมือลงที่ขาขาวเนียนของซิลฟี่ ผมมองไปที่มือมันด้วยสายตาเรียบนิ่ง และได้แต่คิดในใจขอให้มันซิลฟี่ให้มากๆและแบบนี้ตลอดไป “เลิกหวานกันสักทีดิ สงสารคนไม่มีแฟนบ้าง” เคนที่นั่งฟังอยู่นานพูดขึ้นด้วยท่าทีอิจฉา “แล้วใครห้ามให้มีละ ไอ้พี่เคน” “ถ้ามีแล้วตามติดขนาดนี้ไม่มีดีกว่า” “สาธุ ขอให้สมพรปาก” ผมนั่งฟังซิลฟี่เถียงกับไอ้เคน ก่อนจะหันไปมองทอฝันอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้เธอกำลังนั่งเล่นเกมกับเพื่อนของเธออยู่ แล้วที่เธอเดินมาขอเบอร์ผมเมื่อสักครู่มันก็เป็นเพียงการเล่นเกมกับเพื่อนเท่านั้น นึกแล้วมันนึกอดขำตัวเองไม่ได้ ที่โง่ให้เธอหรอกได้.... ใบหล่อนั่งยิ้มออกมาคนเดียวเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้ ทำให้คนที่นั่งตรงข้ามเขาอย่างซิลฟี่เห็นจึงอดที่จะถามพี่ชายของเธอออกไปไม่ได้ “ยิ้มอะไรพี่เทอร์” “ช่วงนี้มันคลั่งรัก ปล่อยมันไปเถอะ” ผมยังไม่ได้ตอบ ไอ้เคนก็พูดขึ้นก่อน “ใครพี่เคน?” “เป็นเด็กเป็นเล็กไม่ต้องอยากรู้เรื่องของผู้ใหญ่หรอก” ผมพูดพร้อมกับยกแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มก่อนจะมองไปที่ทอฝันอีกครั้ง แต่คนอย่างซิลฟี่มีเหรอจะปล่อยให้หลุดมือ เธอมองตามสายตาของเทอร์โบก่อนจะเห็นกลุ่มรุ่นพี่คณะของเธออย่าง... “พี่ทอฝันเหรอ” ปากเล็กถามขึ้นก่อนจะหันกลับมามองหน้าพี่ชายของเธออีกครั้ง ซึ่งเทอร์โบก็เหมือนจะไม่สนใจในคำพูดของเธอเลยสักนิด “ระวังร้องเป็นหมากลับมาละพี่เทอร์” ผมละสายตาไปมองซิลฟี่ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากและพูดออกมาอย่างมั่นใจ “เสียใจด้วย ที่เธอก็สนใจพี่” “เป็นไปได้ยังไง?” “เป็นไปแล้ว เพราะก่อนซิลมาเธอเดินมาขอเบอร์ไอ้เทอร์” ผมปล่อยให้ทุกคนเข้าใจผิด ใครจะบอกความจริงไปละ เดี๋ยวพวกมันก็หัวเราะเยาะผมหมด “ซิลไม่เชื่อ” “ยอมรับความจริงได้แล้วซิล ว่ามีพี่ชายหล่อ” “หล่อไม่เถียง แต่พี่ทอฝันเลยนะ” ซิลฟี่ยังคงเถียงไม่เลิก เพราะเธอยังไม่เชื่อว่าทอฝันจะเล่นด้วยกับพี่เทอร์ “งั้นเราก็รอดูต่อไป” มือหนาหยิบแก้วขึ้นมากระดกดื่ม ก่อนจะมองไปที่ทอฝันอีกครั้งเมื่อเห็นร่างเล็กกำลังลุกเดินออกไปข้างนอก เขาจึงลุกขึ้นเตรียมเดินออกไปตาม “เดี๋ยวกูมา” . . “พวกมึงเดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” “ให้กูพาไปไหม” “ไม่ใช่เด็กน้อย ไปได้แค่นี้สบายมาก” “ปากเก่งค่ะ” ฉันส่งยิ้มหวานให้เพื่อนของฉันทั้งสองคนก่อนจะเดินออกมาข้างนอกเพื่อมาเข้าห้องน้ำ หลังจากทำธุระในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ออกมาข้างนอกเตรียมจะเดินกลับเข้าไปข้างใน แต่โทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้นก่อน ครืดดดด เมื่อเห็นเป็นเบอร์แม่ฉันก็กำลังจะกดรับแต่ทว่า.... หมับ! “นาย!” “ชื่อเทอร์โบ” เขาส่งยิ้มมาให้ฉันแบบกวนๆ ก่อนจะกดอะไรสักอย่างที่โทรศัพท์ของฉัน “เอาโทรศัพท์ฉันคืนมานะ” “อยากได้ก็มาเอาสิ” เทอร์โบยกแขนขึ้นจนสุด ก่อนจะยักคิ้วให้ฉันเป็นการท้าทาย “ต้องทำยังไง?” ฉันกอดอกมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ คนอื่นที่เข้ามาจีบฉันไม่เห็นกวนประสาทเท่านายนี่สักคน “มาเป็นแฟนก่อนจะคืนให้” “แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก” ร่างเล็กเดินเข้าไปใกล้ๆ เทอร์โบก่อนจะเอื้อมมือไปจับลงที่หน้าอกของเขาใช้ปลายนิ้วลูบวนไปมา ดวงตาคู่สวยช้อนตามองขึ้น “ชอบฉันขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงอยากได้ฉันเป็นแฟนขนาดนั้น” ท่าเย้ายวนของเธอทำให้ร่างสูงเผลอหลงใหลและเคลิบเคลิ้มตามเธอ ร่างสูงค่อยๆเอาแขนลง เอื้อมมือไปกอดที่รอบเอวของเธอ ดวงตาคู่สวยเหลือบมองไปที่โทรศัพท์ของตัวเองในมือเขาก่อนจะ.... หมับ! “ถ้าคิดจะจีบฉัน นายต้องไปเรียนมาใหม่นะ” ฉันผลักหน้าอกของเทอร์โบ ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปข้างในทันที “หึ” เจ้าของใบหน้าหล่อยกยิ้มขึ้นก่อนจะหันไปมองเธอเดินออกไปจนสุดสายตา . . #เวลาต่อมา ตอนนี้ฉันยืนคุยกับเพื่อนฉันอยู่หน้าคลับ “พวกมึงกลับกันยังไงวะ” มินถามขึ้นด้วยสายตาที่หยาดเยิ้มด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ “แท็กซี่ไง” เพราะเวลาเรามาเที่ยวกันพวกเราจะไม่ขับรถมาอยู่แล้ว “แล้วยังไงวะเนี่ย คอนโดฝันก็อยู่คนละทางกับเราด้วย” เบลพูดขึ้น เพราะถ้าจะให้นั่งแท๊กซี่ไปส่งกันไปมาคงไม่ได้นอนแน่คืนนี้ “ก็แยกกันกลับก็ได้ มึงนั่งรถไปกับมินเถอะท่าทางมันไม่น่าจะถึงห้อง ถ้าให้มันกลับคนเดียว” “กูไม่ได้เมาเลยยย" มินพูดประท้วงขึ้นทั้งที่ยังประคองตัวให้ยืนตรงเองยังไม่ได้ เบลต้องจับเอาไว้ “ไม่เมาแต่ยืนไม่ตรงเลยนะมึง” “มึงก็ไม่ต่างกันกับกูหรอกฝานน” ฉันไม่ตอบอะไรเพราะขี้เกียจเถียงกับมัน เพราะคืนนี้เราก็เมากันหมดจริงๆ แต่ฉันกับเบลก็ยังพอมีสติอยู่บ้าง “เป็นเพราะเกมของมึงนั่นแหละ” ขณะที่เราสามคนกำลังยืนคุยและหัวเราะกันอยู่นั้น ร่างสูงคุ้นตาก็เดินออกมาจากคลับพร้อมกับเพื่อนของเขา “กูกลับก่อนนะไอ้เทอร์” เทอร์โบพยักหน้าให้เพื่อนก่อนจะก้าวเดินมาหาฉันที่ยืนอยู่กับเพื่อน “รอให้ไปส่ง?” “ไม่เคยมีความคิดนั้น” ฉันตอบเขา ก่อนจะเมินหน้าไปทางอื่น “ฝันมึงก็ให้เทอร์โบไปส่งไม่ดีกว่าเหรอ ถ้านายนี่คิดจะข่มขืนมึงจริงๆ อย่างน้อยมึงก็หาตัวเจอได้ ไม่เหมือนกับแท็กซี่นะ โดยฆ่าหมกป่าขึ้นมาไม่คุ้ม” คำพูดของมินทำให้เทอร์โบยกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ “ไม่เคยข่มขืนใคร” “เห็นไหมน้องมันก็คนดี” “เมาแล้วขยันพูดนะมึง” เบลพูดขึ้นและยกมือขึ้นปิดปากมิน เมื่อเห็นใบหน้ากวนประสาทของเทอร์โบฉันก็พูดขึ้น “ก็ไม่ได้กลัวจะข่มขืนอยู่แล้วไหม” “งั้นยินยอม?” โอ๊ยทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอคนแบบนายนี่ด้วย ขณะที่ฉันกำลังจะตอบเทอร์โบ มินก็ดึงแขนฉันไปกระซิบก่อน “ไหนมึงบอกว่าจะทำให้เทอร์โบคลั่งรักมึงไง เวลานี้แหละเหมาะสุดแล้ว” “…..” คำพูดของมินทำให้ฉันเริ่มคิด ก่อนจะหันไปมองหน้าเทอร์โบอีกครั้ง “สรุปจะให้ไปส่งไหม” ร่างสูงถามขึ้นอีกครั้ง เพราะเขาก็ไม่ได้คิดจะทำอะไรเธออยู่แล้ว ถึงชอบมากก็ตามถ้าเธอไม่สมยอม “เดินนำไปที่รถของนายสิ” “หึ” ร่างสูงยกยิ้มพร้อมผิวปากเดินนำฉันไปที่รถของเขา “โชคดีมึง” มินตะโกนบอก . . #บนรถ “ทำไมถึงกล้าให้ไปส่ง” เทอร์โบยืนหน้ามาถามฉันใกล้ๆ “ประหยัดค่ารถ” “หึ แล้วไม่กลัวว่าจะทำอะไร?” ฉันหันไปมองหน้าเทอร์โบก่อนจะตอบเขาออกไป โดยที่ไม่ได้หลบสายตาคู่นั้นของเขาไปไหนเช่นกัน “นายคงไม่เหี้ยเกินกว่าที่ฉันคิดหรอกมั้ง” “ก็ไม่แน่นะ สวยๆแบบนี้ด้วย” สายตาคมไล่มองเรือนร่างของฉันอย่างแทะโลมและเหยียดยิ้มขึ้น “ก็แล้วแต่ ฉันก็ไม่ได้จะเก็บซิงไว้ชิงโชคอยู่แล้ว” เพราะแอลกอฮอล์ในร่างกายค่อนข้างเยอะทำให้ฉันพูดออกไปโดยไม่ได้คิดก่อน “ยังบริสุทธิ์?”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more