หลังจากหลบหนีความวุ่นวายมาพักดื่มน้ำปั่นที่โซนโรงอาหารของโรงพยาบาล เธียรก็พาปลายฟ้าออกมานั่งสูดอากาศบริเวณระเบียงในโซนร่มไม้ที่ผู้คนไม่พลุกพล่านเท่าไหร่ ให้อาการกระวนกระวายใจของเธอเย็นลง
แต่เหมือนว่าอากาศเย็นสบายจะไม่ได้ทำให้ปลายฟ้าใจเย็นลงได้ พอเกิดความวุ่นวายเธอก็หลงลืมไปเลยว่าเธียรเองก็มีส่วนปิดบังเรื่องที่สิงหราชมีแฟนเช่นกัน เพราะงั้นตอนนี้เธอถึงได้มุ่ยปากใส่ลูกชายคนเล็กอย่างแง่งอน
ทุกคนรู้เห็นหมดยกเว้นเธอได้ยังไงกัน.. ใจร้ายชะมัด
“หายโกรธเถอะน่า เรื่องมันนานแล้วนะ” เธียรใช้ศอกกระทุ้งแขนปลายฟ้าเบาๆ
“เรื่องบางเรื่องต่อให้นานแค่ไหน แต่ถ้ามารู้ทีหลัง ยังไงมันก็เสียความรู้สึกอยู่ดีนั่นแหละ ไม่ใช่เหรอคะ” ปลายฟ้าเอียงศีรษะฉีกยิ้มเย็นส่งให้อีกฝ่าย
“เถียงเก่งเป็นบ้าเลยว่ะ”
“พี่เธียร”
“ค้าบ”
“เหอะ”
คนตัวเล็กเชิดใบหน้าแล้วพองแก้มใส่ ก่อนเรียวคิ้วจะหักงอเข้าหากัน เพราะดันแอบคิดไปไกลว่าทั
