ตอนที่ 7 ( ไม่ใช่คุณยาย แต่เป็นคุณย่า )
ติ๊งต่องงง ติ๊งต่องงง ติ๊งต่องงง
"มาแล้ว ๆ โอ๊ยจะกดอะไรขนาดนั้น กดทีเดียวก็ได้ยินแล้วทำเหมือนบ้านนอกเข้ากรุงไปได้" หทัยภัทรยืนจับมือหลานชายตัวน้อยแน่น จริง ๆ แล้วกลัวมากเธอไม่ได้อยากที่จะมาแบบนี้ ยิ่งได้ยินเสียงคนบ่นแว่ว ๆ มาเธอก็ยิ่งหวั่นเกรง
"ไหน อ้าวมาหาใครกันจ๊ะ" บังอรแม่บ้านสาวเปิดประตูเล็กออกมาดูว่าใครกันมากดออดขายอะไรอีก วันนี้เธอมาเปิดประตูกับพวกขายตรงหลายรอบแล้วนะ เมื่อเห็นว่าไม่ใช่พวกขายตรง คนตรงหน้าก็คงจะมาสมัครแม่บ้าน แต่พาลูกมาแบบนี้ใครที่ไหนจะรับเข้าทำงานกันล่ะ
" เอ่อ..สวัสดีค่ะ น้องมาร์คสวัสดีคุณป้าก่อนครับลูก" หทัยภัทรรีบยกมือขึ้นไหว้หญิงสาวตรงหน้าและไม่ลืมที่จะบอกให้เด็กชายมาร์คัสไหว้ผู้ใหญ่อีกด้วย
"ซาหวัดดีจั๊บ" เด็กชายมาร์คัสก็ยกมือขึ้นไหว้พร้อมกับยิ้มหวานส่งไปให้
"อืม..แล้วตกลงมาหาใครล่ะ ที่นี่ไม่รับแม่บ้านเพิ่มแล้วนะ ที่มี
