วันต่อมา
ใบหน้าเรียบนิ่งทอดไปยังตึกสูงตรงหน้า เขานั่งนิ่งอยู่ในรถราว ๆ 20 นาทีเพื่อรอเวลาที่จะขึ้นไปหาใครบางคน
"น่าจะตื่นแล้วมั้ง" เขาพูดกับตัวเองก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป เมื่อเช็กความเรียบร้อยบนร่างกายตัวเองแล้ว ฟลินต์จึงก้าวเข้าไปยังด้านในด้วยท่าทีนิ่งขรึม ทุกคนที่นี่จะรู้จักเขาเป็นอย่างดีในฐานะน้องชายเจ้าของคอนโดแห่งนี้ ระหว่างทางไปขึ้นลิฟต์ก็มีเหล่าพนักงานหลายคนยกมือไหว้ทักทาย ฟลินต์ขึ้นลิฟต์มากระทั่งถึงชั้นที่หมาย
ติ๊ดติ๊ด
แกร๊ก! แอดด
เขาเปิดเข้าไปในห้องอย่างถือวิสาสะ ทันทีที่ก้าวเข้ามาก็พบเพียงความว่างเปล่า มีเพียงความเย็นของแอร์ที่ลอยมาปะทะใบหน้าหล่อเหลา ฟลินต์ขยับสายตามองหาเจ้าของห้อง อย่าบอกนะว่าเธอยังไม่ตื่น คิดได้อย่างนั้นเขาก็เลี่ยงไปยังห้องนอนของหญิงสาวทันที
ฟลินต์มาหยุดที่หน้าประตู เขาค่อย ๆ ผลักประตูเข้าไปอย่างเบามือ กลัวว่าเสียงจะดังจนไปรบกวนคนที่นอนอยู่
ตึกตึก
"ขี
