เสียบหล่น เสียบหล่นตั้งห้าหกที
1166 คำ
เสียบหล่น เสียบหล่นตั้งห้าหกที
ลงเอยเล่าเรื่อง
เมื่อถูกเขาถาม ผมเลยตอบความจริงอย่างไม่ปิดปัง
“อืม ต้องทำโทษเด็กดื้อตัวแสบที่ทำอะไรไม่คิด”
“เชี่ย อย่านะ อย่าทำอะไรปืน อีกอย่างต้องไปเรียนด้วย มีรายงานกลุ่มต้องส่ง”
“เรื่องนั้น ไม่ต้องห่วง ผมลาให้เรียบร้อย ถ้ากลัวเรียนไม่ทัน ผมเตรียมคนมาติวให้ด้วย ส่วนเรื่องงานกลุ่ม คืนนี้ ผมจะช่วยดูให้เป็นกรณีพิเศษ” ซึ่งทั้งหมดที่ปืนใหญ่เอ่ยถึง ผมสั่งไฉ่ไฉจัดการเรียบร้อยแล้ว
“ไอ้สาด... เอ่อ อะ เอย... ถามจริงๆ ปะ เป็นใครกันแน่”
ผมยิ้มหวานให้เขา อย่างที่ปืนใหญ่ชอบนั่นแหละ
“พ่อค้าไง พ่อค้าร้านขนมหวาน ที่ชื่อลงเอย”
ปืนใหญ่ส่ายหน้าดิกๆ ไม่ยอมเชื่อสิ่งที่ผมบอก
“เอยกำลังหลอกปืน”
“เหลวไหล ผมเป็นพ่อค้าขายขนมหวานตัวจริง ส่วนเรื่องอื่น พร้อมเมื่อไรผมจะเล่าให้ปืนใหญ่ฟังทุกอย่าง แต่ตอนนี้เด็กดื้อต้องถูกลงโทษ”
“มะ หมายความตามป้ายเชี่ยนั่นที่ปืนอ่านเหรอ เอยจะทำโทษปืนแบบนั้นไม่ได้!” เขาตัวสั่น คงเพราะนึกถึงสิ่งที่ผมเขียนไว้ในกระดาษ
“อือฮึ ไหน... เด็กดี ทวนให้ผมฟังได้ไหม”
ปืนใหญ่ทำท่านึก พร้อมเหงื่อเม็ดโป้งผุดท่วมหน้าผากเขา
“ถ้ายังคิดไม่ออก ผมจะเพิ่มโทษนะ”
“เชี่ย! เอย มึงรังแกกู”
“พูดดีๆ สิครับ”
ปืนใหญ่หน้าแดงก่ำ ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ผมก่อนเอ่ยว่า
“กู เอ่อ... ปะ ปืนจำได้แล้ว”
“ดีมาก ทวนให้ผมฟังสิครับ ว่าคนดื้อต้องถูกทำโทษอย่างไร”
ใบหน้าของปืนใหญ่งอง้ำ แต่กัดฟันบอกผม
“ตีด้วยของแข็ง อมของหวาน กินน้ำสับปะรด”
“พอได้ แต่... ปืนใหญ่ลืมจำนวนการรับโทษไป ฉะนั้นต้องโดนเสียบก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อกระตุ้นความจำ”
“เฮ้ย! ‘เสียบ’ อะไร พูดให้มันดีๆ เชี่ยเอย”
ผมยิ้มให้เขา แต่คราวนี้เป็นการยิ้มร้ายๆ ตรงมุมปาก จากนั้นจึงปลดตะขอกางเกงปืนใหญ่ แล้วรูดซิปลง!
ดวงตากลมโตสีดำขลับจ้องผมเขม็ง ริมฝีปากหยักสวยเตรียมไล่งับผม แต่เขายังช้ามาก ตอนนั้นผมเลยจัดการเสียบบางสิ่งเข้าจุดอ่อนไหวของปืนใหญ่ โดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว
อ๊ะ... ไม่รู้ว่าเล่นแรงไปหน่อยไหม แต่ผมมันเขี้ยวขึ้นไปอีก เมื่อขนปุกปุยที่ทำเลียนแบบหางกระต่ายเสียบเข้ารูสีชมพูแสนน่ารักของปืนใหญ่
“อย่าทำบ้าๆ นะ ไอ้เอย มันไม่ดี มะ ไม่ดี อ๊ะ อ่าส์ มะ ไม่ โอ๊ย...”
ผมรู้ว่าเขาไม่เคยพบเรื่องแบบนี้ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมเลยบิดตัวไปมาและน้ำตาเอ่อคลอหน่วย เขาร้องประท้วงไม่หยุด
“เอาออกไป ไม่งั้นได้เห็นดีกัน”
“ถ้ายอมทำตามคำสั่ง ผมจะเอาออกให้ แต่ถ้าไม่เชื่อฟัง ก็ให้มันเสียบรูก้นแบบนี้ละ และผมจะปรับระดับความเสียวให้แรงขึ้นด้วย”
สิ่งที่ผมพาเข้าไปสำรวจก้นของปืนใหญ่คือหางกระต่ายแสนน่ารัก มันช่วยกระตุ้นความเสียวซ่านเวลาผู้ชาย (เกย์ฝ่ายรับ) ต้องการความสนุก เพิ่มความสยิวให้อยากร่วมรัก เป็นของเล่นชิ้นใหม่ที่กำลังฮิต จะเรียกว่า ‘ดิลโดหางกระต่าย’ คงไม่ผิดจากนั้น
“ไม่ได้! จะให้ปืนใส่ไอ้นี่ไว้ที่ก้น อายคนอื่นแย่”
“อายได้ยังไง มันอยู่ในกางเกง หางกระต่ายเล็กนิดเดียว และน่ารักด้วย”
ผมว่าแล้วบีบแก้มก้นปืนใหญ่อย่างหื่นจัด คนถูกหางกระต่ายปลอมเสียบเข้าก้นทำหน้าเหยเก แน่นอนมันอึดอัดอยู่บ้าง แต่ช่วยให้เขาเชื่อฟังผมกว่าเดิม และเขาจะได้รู้ว่า การแกล้งคนอื่นด้วยวิธีแบล็กเมลตั้งกล้องแอบถ่าย และสั่งของกินมาเล่น รวมถึงหลอกให้ผมขับรถมายังสุสานที่เจ้ตุ้งแช่กำลังทำพิธี เป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำอย่างยิ่ง
“ปืน... จะเดินได้ยังไง แน่นไปหมดเนี่ย”
“ปืนใหญ่มีผมอยู่ตรงนี้ ไม่ต้องห่วง ผมจะเป็นขาให้ เดี๋ยวอุ้มไปขึ้นรถเอง”
ผมว่าแล้วก็ไม่รอให้เขาตั้งตัว ผมอุ้มปืนใหญ่แนบอก พาเขาไปยังมอเตอร์ไซค์คันใหญ่
“แก้มัดได้หรือยัง”
เมื่อเขาเสียงอ่อนลง และแสดงท่าทางสำนึกผิด ผมจึงแก้เชือกที่มัดมือเขา พร้อมกันนั้นก็แตะจุดอ่อนไหวของปืนใหญ่ ดันหางกระต่ายเข้ารูสีชมพูลึกอีกหน่อย หวังให้เขาแสดงความเซ็กซี่ออกมา
“หยุดนะ เอยทำอะไรอีก...”
“เปล่า แค่อยากเห็นปืนใหญ่ทำหน้าเสียวจัด”
“หน้าปวดขี้สิไม่ว่า อะ โอ๊ย จุกเนี่ย กูจุก ดันเข้าไปแบบนี้เดี๋ยวก้นเป็นรูโบ๋พอดี!”
คำพูดเขาทำให้ผมเป็นกังวล ใครจะอยากให้คนน่ารักต้องถูกของเล่นเสียวทำให้มีสภาพแบบนั้น โดยเฉพาะรูชมพูที่ผมโปรดปราน
“ความจริง ผมทนไม่ได้หรอกนะ ที่จะให้อะไรอยู่ข้างในตัวปืนใหญ่นานๆ ยกเว้นก็แต่ขาที่สามของผม”
พูดยังไม่ทันขาดคำ ปืนใหญ่จึงปล่อยหมัดใส่ผม โชคดีที่หลบทัน ไม่งั้นคงปากแตก ไม่ก็จมูกหักไปแล้ว
“กลับมาเป็นเด็กขี้โมโหจนได้”
“ก็มึง เอ่อ เอย แกล้งปืนก่อน ทำให้ปืนเจ็บตัว” เขาทำเสียงอ้อนน่ารักตามเดิม
“ไม่เสียวเลยเหรอ”
ผมถามด้วยความอยากรู้ ไร้ซึ่งความยียวน
“อยากได้ยินคำตอบแบบไหนล่ะ”
สีหน้าเขายุ่งยากทีเดียว ซึ่งทำให้ผมรู้ว่าปืนใหญ่คงเขินจัด
“ก็ให้ตรงใจผมที่สุด”
“เชี่ย...”
ผมขึงตาดุเขา ด้วยเขาสบถถ้อยคำที่ฟังไม่เข้าหู
“ก็เอ่อ มันเสียวแบบจุกๆ แต่โคตรน่าอาย”
“แบบนี้ก็เยี่ยมเลย ซื้อมาไม่เสียดายเงิน เพราะได้ใช้ประโยชน์กับคนดื้ออย่างปืนใหญ่”
“รู้ว่าใช้ได้ ก็รีบเอาออกจากก้นสิ เสียบอยู่แบบนี้พิลึกฉิบ”
“ขอร้องผมสิ เดี๋ยวเอาออกให้”
“เอย... อย่าทำให้ปืนเจ็บได้ไหม ปืนยอมแล้ว ทำปืนเบาๆ น้า” ทั้งคำพูดและสีหน้าเขา ชวนให้ใจเต้นแรงเลยละ เวลาปืนใหญ่พูดจาเพราะๆ ทำตัวเป็นเด็กดี เขาดูเป็นคนที่ผมอยากดูแลไปตลอดชีวิต กระนั้นผมต้องใจแข็งสักหน่อย เพื่อดัดนิสัยเสียๆ ของเขา
“ปืนใหญ่ ต้องรับผิดชอบสิ่งที่ทำผิด เข้าใจที่ผมบอกไหม”
“เอ่อๆ ได้สิ ต่อไปก็อย่าทำอะไรแบบนี้ ปืนเป็นผู้ชายทั้งแท่ง แถมแท่งใหญ่ด้วย” เขาว่าและไม่ยอมสบตาผม
“ได้ ถ้างั้นผู้ชายนั่งมอเตอร์ไซค์ด้วยกัน คงไม่ผิดใช่ไหม” เอ่ยจบผมก็สั่งให้เขานั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ โดยที่มีผมเป็นคนขี่ ซึ่งในตอนนั้นผมเอาหางกระต่ายกระตุ้นความเสียวออกจากทางคับแน่นสีชมพูที่โคตรสยิวใจแล้ว
- ผู้เขียน
