EP.2 เก็บดอกรอบแรก
2449 คำ
รถหรูสีดำพุ่งทะยานสู่คฤหาสน์ใหญ่สุดหรู มีบอดี้การ์ดรายล้อมไปทั่วทุกจุด เมื่อล้อรถหยุดหมุน ประตูรถค่อยๆ ถูกเปิดออก เบนจามินใช้ท่อนแขนที่แข็งแกร่งช้อนตัวลีอาห์แล้วอุ้มเธอพาดบ่าเดินเข้าไปข้างใน ด้วยสีหน้าแววตาที่เคร่งขรึม ไม่มีใครแม้แต่จะสบตามองเขา
"เบนจามินขา"
หญิงสาวแสนสวยวิ่งเข้ามาหาเบนจามิน เมื่อเธอเห็นเขาอุ้ม ลีอาห์ไว้บนบ่าถึงกับทำหน้ายู่คิ้วผูกโบเข้าหากัน
"ใครคะเบนจามิน!!”
หล่อนกำหมัดแน่น ทำน้ำเสียงไม่พอใจใส่เบนจามิน ที่เห็นเขาอุ้มผู้หญิงอื่นอยู่บนบ่า เธอกำลังดิ้นพล่าน เอามือน้อยๆ ทุบหลังเขารัวๆ
"ไม่ใช่เรื่องของเธอ อย่าแส่!!”
เขาตวาดและหันหน้าไปมองจัสมิน หญิงสาวอีกคนที่เป็นเครื่องบำเรอกามของเขา สายตาที่มองเธอช่างเย็นชา ไร้ความรู้สึก ไม่แยแสเธอแม้แต่น้อย คำพูดของเขาทำให้หล่อนถึงกับหน้าเสีย
"ฉันเป็นเมียคุณนะคะ!!”
หล่อนทำเสียงแว้ดๆ ใส่เบนจามินอย่างไม่พอใจที่เห็นผู้หญิงอีกคนอยู่บนบ่าของเขา หล่อนอยากจะประกาศกร้าวให้ลีอาห์รับรู้ ว่าหล่อนก็เป็นผู้หญิงอีกคนของเบนจามิน
"หยุด!!!...เธอไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งสิ้น อีกอย่างเธอไม่ใช่เมียฉัน จำใส่หัวเอาไว้"
"ถ้ายังขืนมาทำตัวเป็นเจ้าของฉันแบบนี้อีก ฉันจะให้ไอ้พวกข้างนอกมารุมโทรมเธอแล้วฆ่าหมกป่าทิ้งซะ ถ้าอยากอยู่ที่นี่อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน!!!”
หล่อนหน้าซีดนิ่งงันไปครู่ใหญ่ รีบวิ่งมาเกาะแขนเบนจามิน อย่างออเซาะ แต่กลับถูกแขนแกร่งสะบัดออกจนหล่อนเซถลาล้มลงกับพื้น ส่วนลีอาห์ถึงกับตกใจ ผู้ชายอะไรร้ายกาจได้ขนาดนี้ เห็นผู้หญิงเป็นอะไร ไม่ให้เกียรติกันเลย เธอแทบกลืนน้ำลายไม่ลงเมื่อเห็นความป่าเถื่อนในตัวเขา
พูดจบ เบนจามินก็สาวเท้าเดินออกไป ทิ้งให้จัสมินล้มฟุบอยู่ตรงนั้นอย่างไม่ไยดี หล่อนจ้องลีอาห์ตาขวาง ที่ถูกแย่งของรักของหวงไป แม้ลีอาห์จะไม่ยินยอมเขาก็ตาม แต่เธอคือศัตรูของจัสมินไปแล้วโดยไม่รู้ตัว
เบนจามินเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูห้อง เขาใช้มือขวาบิดลูกบิดประตู ค่อยๆ เปิดมันออกอย่างใจเย็น และค่อยๆ ปิดมันลงเบาๆ
"แกจะทำอะไรฉัน!!!”
ลีอาห์ร้องตะโกนโหวกเหวกโวยวาย ที่เห็นเขาพาเธอเข้ามาในห้องมืด มีไฟโทนสีแดงสลัวๆ บนหัวเตียงนอนมีแสงไฟสีเหลืองอมส้มเพิ่มความสว่างให้กับเตียงดูเด่นขึ้น เตียงมีเสาสี่เสา มีม่านสีขาวนวลบางๆ ทำให้ดูสวยหรู ภายในห้องมีห้องน้ำแบ่งเป็นสัดส่วน ห้องอาบน้ำเป็นกระจกใสมีเพียงตรงกลางที่เป็นกระจกแบบพ่นทราย
เขาไม่ตอบคำถามเธอ แต่กลับโยนร่างของลีอาห์ลงบนเตียง แล้วจับร่างเธอขึงไว้ แขน ขาเธอถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวน ลีอาห์ดิ้นพล่านสุดแรงจนข้อมือข้อเท้าของเธอเจ็บไปหมด มีรอยแดงเป็นห้อเลือดจากการถูกขึงรัด
มือหนาของเขาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของลีอาห์ สักพักเบนจามินก็กระชากชุดสวยของลีอาห์ออกอย่างแรงจนมันขาดวิ่น เนื้อตัวเป็นรอยแดงจากการเสียดสี บนกายของลีอาห์มีเพียงบราเซียตัวสวยและแพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวลายลูกไม้บางๆ ที่ปิดเนินเนื้ออูมแทบไม่มิด
ผิวเธอเนียนขาวไปทั่วทั้งตัว หน้าอกใหญ่แนบชิด อวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ เอวที่คอดกิ่วรับกับสะโพกที่ผึ่งผาย เรียวขาขาวที่เรียวยาวยิ่งทำให้ชวนหลงใหล เบนจามินถึงกับเลียริมฝีปากกัดมันเบาๆ
ตอนนี้ท่อนเอ็นอันใหญ่เริ่มพองขยายตัวจนเห็นเป็นลำๆ เขาค่อยๆ ลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ เตียง มองลีอาห์ด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เลือดในกายพลุ่งพล่านเมื่อเห็นหญิงสาวนอนเปลือยอยู่ตรงหน้า
"ไอ้บ้า ไอ้ป่าเถื่อน แกทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ!!”
เสียงตะเบ็งออกจากลำคอลีอาห์อย่างดังด้วยความเกรี้ยวกราด เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้มองลีอาห์ด้วยสายตาเยือกเย็น แล้วก้มหน้าบดขยี้ริมฝีปาก จะสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไป แต่ลีอาห์กลับเม้มปากไว้แน่น
"กลัวติดรสลิ้นของฉันเหรอ ฮ่าๆ”
พูดจบ มือหนาของเขาก็บีบแก้มนวลจนปากเธอยู่เข้าหากัน ปลายลิ้นอุ่นของเบนจามินดุนดันเข้าไปในโพรงปากเธอ ลิ้นอุ่นดันดุน สอดประสานกันพัลวันอย่างดูดดื่มหิวกระหาย ไม่ปล่อยให้ลีอาห์มีจังหวะได้หายใจ
"อือออ...อือออ"
เสียงอู้อี้ออกจากลำคอของลีอาห์ ประท้วงว่าเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ เขาละริมฝีปากออก และกลับไปนั่งลงบนเก้าอี้ เบนจามินนั่งจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ไร้ซึ่งความปรานี
"หยุดทำบ้าๆ แบบนี้กับฉันนะ ไอ้เลว!!”
เธอสบถคำด่าเขาอีกรอบอย่างไม่ยำเกรง
"ปากดีจริงๆ ดูซิ จะสมกับ 10 ล้านที่เสียไปไหม ฮ่าๆ”
อยู่ๆ ร่างใหญ่ก็กระโจนขึ้นมาบนเตียง ขึ้นคร่อมอยู่บนร่างบาง ตอนนี้ลีอาห์ตระหนกตกใจมาก เธอดิ้นพล่าน แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนว่าเธอจะยิ่งเจ็บ
มือหนาข้างขวาบีบคอของเธอไว้หลวมๆ ส่วนมือข้างซ้ายกระชากบราเซียตัวสวยออก หน้าอกที่แนบชิด ใหญ่กลมกลึง ทำให้เบนจามินแทบกลืนน้ำลายไม่ลงคอ
ปลายลิ้นสากตวัดเลีย ดูดดุน เม้มยอดบัวตูมสีชมพูระเรื่อ เขาบีบหน้าอกเคล้นอย่างเมามันเต็มแรงมือด้วยความป่าเถื่อน มือข้างขวาละออกจากลำคอของเธอแล้วลูบไล้ เคล้าคลึงเนินอกอิ่มอีกข้าง พลางดูดเม้ม ขบกัดจนลีอาห์สะดุ้งสุดตัว
"โอ๊ย!! ...ไอ้บ้า ฉันเจ็บนะ!!!”
ความเจ็บปวดเข้ามาถาโถมเมื่อถูกริมฝีปากขบกัดหัวนมชมพู และฐานเนินอกใหญ่อย่างบ้าคลั่ง ราวกับว่าหิวกระหายในราคะมายาวนาน สองมือบีบเคล้นเต้านมคู่ใหญ่อย่างแรงจนลีอาห์ต้องเอี้ยวตามแรงมือและปลายลิ้นที่ตวัดเลียวนจนเธอเสียวสะท้าน เธอกัดริมฝีปากไว้แน่นไม่ให้เผลอร้องครางออกมา
ใบหน้าของเบนจามินค่อยๆ ซุกไซ้เลื่อนต่ำลงมายังหน้าท้องที่แบนราบ ปลายลิ้นอุ่นค่อยๆ เลียวน ลากลงต่ำมายังเนินเนื้ออูมสีขาวนวลเนียน
เขาเอาใบหน้าซุกอยู่กลางหว่างขาของลีอาห์ เธอพยายามหนีบขาเข้าหากัน แต่กลับโดนมือแข็งถ่างมันออกกว้าง ปลายลิ้นลากขึ้น ลากลง ตรงกลางร่องรักของเธอที่ยังคงมีแพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวบางๆ ปกปิดอยู่ เบนจามินกระชากแพนตี้ตัวจิ๋วออกจนมันขาดวิ่น แรงเสียดสีทำให้โคนขาขาวของเธอเกิดรอยแดง
กลีบกุหลาบสีชมพูถูกปลายลิ้นอุ่นตวัดไปมาซุกไซ้ ซอกซอนทั่วทุกมุม ดูดเม้มตรงกลางร่องรักของลีอาห์ พลางตวัดลิ้นอย่างแผ่วเบาตรงกลางติ่งเกสรสีสวย จนเธอถึงกับเผลอยกสะโพกขึ้นรับปลายลิ้นของ เบนจามิน
"อร้าาา...อย่าทำแบบนี้ ไอ้...ไอ้บ้า อือออ"
ลีอาห์เผลอครางเสียงกระเส่าออกมาจากลำคอ ยิ่งทำให้เลือดในกายชายอย่างเบนจามินพลุ่งพล่านไปทั่วทั้งตัว เขาเร่งตวัดปลายลิ้นไปมาระรัว พลางเอานิ้วกลางข้างขวาแหย่เข้าไปในรูรักของลีอาห์จนเธอสะดุ้งสุดตัว ร่องรักเธอตอดนิ้วเขาจนเขาอดยิ้มมุมปากไม่ได้
"อย่า...อย่าทำแบบนี้ อือออ ปล่อย"
"แน่ใจเหรอว่าอยากให้ฉันหยุด หึๆ”
เขาเงยหน้าขึ้นพูด แล้วก็ก้มดูดเลียร่องรักจนน้ำไหลเยิ้มออกมาจากรูรักของเธอเต็มไปหมด นิ้วของเขายังคงชักเข้าชักออกในรูรักของเธอ ส่วนปลายลิ้นยังคงละเลงอยู่ที่ติ่งสวรรค์สีชมพูแสนสวย เธอแอ่นสะโพกรับปลายลิ้นเบนจามินอย่างลืมตัว
"มีอารมณ์แล้วล่ะสินะ น้ำเธอหวานจริงๆ”
เบนจามินก้มดูดเลียน้ำรักที่ไหลเยิ้มออกมาจนหมด มือทั้งสองยังคงจับขาเธอถ่างออกกว้าง
สักพักเขายันกายตัวเองลุกขึ้นพลางปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด เผยให้เห็นแผงอกที่กำยำ กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ซิกแพคที่สวยงาม
แต่ลีอาห์ถึงกับหน้าแดงก่ำ เมื่อเธอเห็นท่อนเอ็นอันยาวใหญ่ที่ตั้งชูชันจนถึงสะดือ แข็งตัวราวกับแท่งหิน มีเส้นเลือดปูดบวมรายล้อมรอบท่อนเอ็น บ่งบอกให้เห็นถึงความแข็งตัวเต็มที่พร้อมจะทำงาน
"อร้ายยยย....ไอ้โรคจิต อย่าทำฉันนะ ฮือๆๆ”
ลีอาห์ดิ้นพล่าน บิดตัวหนี พยายามหนีบขาให้เข้าหากันให้มากที่สุด เพื่อหลีกหนีท่อนเอ็นอันใหญ่ที่กำลังจะจู่โจมเข้ามาในรูรักของเธอ น้ำตาไหลนองหน้าหญิงสาวไม่หยุดหย่อน
"ดิ้นไปก็เท่านั้นคนสวย...ขอลองหน่อยนะ ซื้อมาแพง ฮ่าๆ”
พูดจบเขาก็จับขาเธอถ่างออก แล้วจับท่อนเอ็นท่อนใหญ่ชักเข้าชักออก แล้วเอาหัวเห็ดบานๆ ถูวนอยู่ตรงกลางร่องรักของเธอจนเสียวเกร็งไปทั้งตัว
"เจ็บนิดหนึ่งนะ เดี๋ยวสักพักจะเสียวแทน หึๆ”
พูดจบ เขาจับท่อนเอ็นยักษ์ที่แข็งตัวราวกับเหล็กท่อนใหญ่กดลงไปอย่างช้าๆ มันแทบจะเข้าไปไม่ได้เลย เข้าไปได้แค่หัวเห็ดบานๆ ของเขาเท่านั้น
เบนจามินกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น พลางก้มหน้าไปดูดเลีย ขยำเนินอกอิ่มเต็มแรงมือจนเป็นรอยแดงจากแรงขยำ ปากยังคงดูดเม้มเลียวนยอดบัวตูมสีชมพู เอวค่อยๆ ขยับเข้าออกเบาๆ เพราะร่องรักของเธอฟิตแน่นจนทำให้เบนจามินรู้สึกเจ็บไปด้วย
"ฟิตชะมัด อย่าเกร็งสิ เดี๋ยวเจ็บตัวอย่ามาหาว่าฉันโหดนะ ฟิต"
นิ้วโป้งเขาค่อยๆ เขี่ยวนบนติ่งเกสรสีสวยจนน้ำในร่องรักค่อยๆ ไหลเยิ้ม และกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปอย่างแรง แต่มันเข้าไปได้เพียงแค่ครึ่งลำเพราะความฟิตแน่นของร่องรักลีอาห์
"โอ๊ย!!! ...ไอ้บ้า ฉันเจ็บ"
เขากระแทกเข้าไปอีกครั้งจนมันจมมิดลำ ปึก!! ร่องรักโอบรัดท่อนเอ็นจนเบนจามินเสียวกระสันไปทั้งตัวอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
"ฟิตชะมัด"
สะโพกของเบนจามินค่อยๆ ขยับเข้าออกอย่างช้าๆ สักพักเขากระแทกเข้าไปอย่างไม่ยั้ง ปากยังคงดูดเม้มหัวนมชมพู ส่วนมือก็บีบเคล้นหน้าอกอิ่มอย่างแรงไม่เบามือด้วยความป่าเถื่อน
"อ๊ะ อ๊ะ ปล่อย ปล่อย อือออ"
เสียงครางเบาๆ ทำให้เบนจามินยิ้มมุมปาก ยิ่งทำให้เขาเพิ่มแรงกระแทกเข้าไปอย่างไม่ยั้ง จนลีอาห์ทั้งเจ็บและจุก ปนเสียวในเวลาเดียวกัน
"จะ จะ เจ็บนะไอ้บ้า ฮือๆ”
น้ำตาไหลนองหน้าลีอาห์ แต่ก็ไม่สามารถหยุดความป่าเถื่อนของเขาได้ เขาจับขาขวาเธอพาดบ่า แม้จะมีโซ่ตรวนดึงรั้งอยู่ เบนจามินเสียบท่อนเอ็นกระแทกลงไปอีกครั้งอย่างไม่ยั้งจนหน้าอกเธอกระเพื่อมตามแรงกระแทก
"เธอเจ็บ แต่ฉันเสียว ฟิตดีจังแบบนี้ฉันชอบ"
เยื่อพรหมจรรย์ขาดวิ่น เลือดไหลอาบท่อนเอ็นเป็นสีแดง ยิ่งเขาเห็นเลือดเขายิ่งสับสะโพกกระหน่ำกระแทกเข้าไปอย่างแรง พลางก้มหน้าบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม สอดแทรกดันปลายลิ้นตวัดเลียไปทั่วโพรงปากอย่างหื่นกระหาย
" โชคดีชะมัดได้กินของสดซิง.... ถึงว่าฟิตจังเสียวชะมัด"
"ฮือๆๆ ไอ้บ้า ไอ้หื่น ฮือๆ”
เสียงร้องของลีอาห์ยิ่งกระตุ้นไฟราคะในตัวเบนจามิน เขาเอื้อมมือไปหยิบหมอนมารองก้นเธอ แล้วจับขาเธอแยกออกกว้าง ควงท่อนเอ็นในรูรักของเธอแล้วกระแทกเข้าไปไม่ยั้ง
เสียงครวญครางแหบพร่าของเขาดังลั่นทั่วห้อง เปล่งเสียงออกมาด้วยความเสียวซ่าน ร่องรักที่โอบรัดท่อนเอ็นไว้แน่นยิ่งทำให้เขาสั่นสะท้าน แรงกระแทกทำให้ลีอาห์เผลอแอ่นสะโพกรับด้วยความเสียวกระสัน
"อ๊ะ อ๊ะ ปล่อยนะ ไม่ไหวแล้ว อืออออ อย่า"
ลมหายใจหอบถี่ของลีอาห์ ร่องรักที่กระตุกถี่ๆ ทำให้เบนจามินถึงกับยิ้มมุมปาก
" เสร็จแล้วสินะ"
ตอนนี้ลีอาห์ถึงฝั่งฝันแล้ว แต่เบนจามินยังคงซอยสะโพก เสียบเข้า เสียบออกอย่างไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบกันจนโคนขาขาวเป็นรอยแดงจากแรงกระแทก
"ทนเจ็บอีกแป๊บนะ ฉันใกล้แตกแล้ว"
เบนจามินจับขาทั้งสองของลีอาห์พาดบ่าแล้วกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปอย่างไม่ยั้ง ทุกครั้งที่กระแทกเข้าไป มันลึกสุดลำจนทำให้เธอทั้งเจ็บ จุก และรู้สึกเสียวในเวลาเดียวกัน
สักพักเอ็นท่อนใหญ่กระตุกถี่ๆ ในรูรักของลีอาห์ น้ำลาวาสีขาวขุ่นพวยพุ่งล้นทะลักออกมาจากรูรักของเธอ
เบนจามินฟุบตัวลงบนหน้าอกอิ่ม หายใจหอบถี่ มือยังคงเคล้าคลึง ปากยังคงดูดเลียเต้านมคู่สวยอยู่ น้ำตาของลีอาห์ไหลไม่ขาดสาย เธอได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่นไม่ให้ร้องสะอื้นออกมา
เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอที่ใบหน้ามีแต่คราบน้ำตา มาเฟียใจโหดอย่างเขากลับรู้สึกผิดต่อเธออย่างบอกไม่ถูก ครั้นจะเอามือปาดน้ำตาให้เธอก็กลัวเสียเชิงชาย
เขาถอดถอนแก่นกายของตัวเองออกจากลีอาห์ แล้วลุกขึ้นมาหย่อนก้นนั่งที่เก้าอี้ข้างๆ เตียง ผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตา มีรอยเลือดสีแดงเปื้อนเปรอะอยู่ แล้วยิ่งน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้มของลีอาห์ทำให้มาเฟียอย่างเบนจามินใจสั่นไม่น้อย
"อย่าสำออย....นี่แค่ดอกเบี้ยงวดแรกนะ!!”
พูดจบเขาลุกขึ้นยืน ก้าวเดินไปหยิบเสื้อคลุมสวมมันเข้าที่ตัว แล้วค่อยๆ ก้าวเดินออกไป ปล่อยให้ลีอาห์นอนแก้ผ้า แผ่หลาอยู่บนเตียงอย่างไม่ไยดี
- ผู้เขียน
