จาร์โรมและโซเฟียยืนหน้าซีดที่เห็นเบนจามินยืนอยู่ตรงหน้า ทั้งสองหน้าซีดขาวราวกับเจอมัจจุราช
"คุณจาร์โรม....ทำไมคุณไม่บอกผมว่าลีอาห์อยู่กับคุณ"
เสียงเคร่งขรึมของเบนจามิน แววตาที่เย็นยะเยือกจ้องมองหน้าจาร์โรมอย่างคาดคั้น โซเฟียเห็นคนนัยน์ตาสีดำนิลที่จ้องมองอยู่ก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้ เธอรู้สึกกลัวจนตัวสั่น จาร์โรมดึงมือของโซเฟีย เอาตัวเธอมาไว้ข้างหลังตัวเอง จ้องมองเบนจามินอย่างดุดัน เกรี้ยวกราดเช่นกัน สายตาทั้งสองจ้องประสานราวกับกำลังจะฟาดฟันกันให้แตกหักไปข้างหนึ่ง
"แล้วผมจำเป็นต้องบอกคนที่ไร้หัวใจ รักใครไม่เป็นแบบคุณด้วยหรือครับ"
จาร์โรมเอ่ยเสียงเรียบ แววตายังมองไปยังเบนจามินตอนนี้ราวกับกำลังโกรธจัด โซเฟียได้ยินจาร์โรมพูดกับเบนจามินแบบนั้นเธอยิ่งหวั่นใจไม่น้อย
"จำเป็นสิ ผมเป็นผัวลีอาห์และเป็นพ่อของลูกนะ!!”
เสียงเคร่งขรึมเอื้อนเอ่ยออกมาจากปากเบนจามินอีกครั้ง สายตาคาดโทษถูกจ้องมองมายังจาร์โ
