ณ ตำหนักแพกวน
บานประตูตำหนักแพกวนเปิดออก เมื่อหมอหลวงฮุนนำยาบำรุงมาถวายให้องค์ชายจูเจี้ยน พระโอรสพระสนมมู่เซียน ผู้ช่วยหมอหญิงวางถ้วยยาลงบนโต๊ะ องค์ชายมองถ้วยยาด้วยพระพักตร์เบื่อหน่ายที่ต้องเห็นมันทุกวัน
องค์ชายจูเจี้ยน เป็นองค์ชายลำดับที่สองของฮ่องเต้จูหมิงสิทธิ์ขององค์ชายจูเจี้ยนในราชบัลลังก์คือรองลงมาจากองค์ชายจูหยวนเชียวหรือองค์รัชทายาท หากองค์รัชทายาทไม่สามารถขึ้นบัลลังก์แทนฮ่องเต้จูหมิงได้ คนที่ขึ้นแทนที่ก็คือ องค์ชายจูเจี้ยน แม้ว่าองค์ชายจูหยางเชียว พระโอรสของจิวฮองเฮาก็ไม่มีสิทธิ์ เพราะตามกฎของราชสำนัก องค์ชายจูเจี้ยนประสูติก่อนย่อมมีสิทธิ์เหนือกว่าองค์ชายจูหยางเชียวที่เกิดหลังเพียงสี่เดือน
“เสด็จแม่ วันนี้ลูกไม่อยากกินยา” องค์ชายจูเจี้ยนพูดขึ้น มองหน้าหมอฮุน “ลูกเบื่อยา”
“ถึงเบื่อเจ้าก็ต้องกิน เพราะมันช่วยให้เจ้าหายป่วย”
พระสนมมู่เซียนรู้นิสัยลูกชายดี องค์ชายจูเจี้ยนไม่โปร
