ก่อนที่ม่านนีจะระลึกได้ถึงกลิ่นกายคุ้นๆ กลิ่นนี้ นางพลันได้สติด้วยสัญชาตญาณที่มีมาแต่ไหนแต่ไร นางจึงยกแขนขึ้นแล้วกระแทกศอกไปข้างหลังแบบเต็มแรงตามด้วยหยิบมีดสั้นออกมาหมายแทงเข้าไปที่คนตัวโตที่ฉุดกระฉากนางมาตรงมุมพุ่มไม้นี้
เฟยหมิงโดนศอกกระแทกตรงท้องเต็มแรงแบบนั้นเขาถึงกับจุกแต่ก็ยังคงมีสติดีพอที่จะไม่ถูกมีดสั้นแทงซ้ำ
เขารีบใช้ฝ่ามือของเขาข้างหนึ่งตีไปที่มือน้อยๆ ของม่านนีให้มีดตกกระเด็นไป ในขณะที่อีกมือหนึ่งยังคงปิดปากของนางอยู่เพื่อไม่ให้นางส่งเสียงออกมาก่อนจะใช้ร่างกำยำของตัวเองพลิกม้วนร่างบอบบางของม่านนีให้ล้มลงกับพื้นแล้วพลิกนางให้หันหน้าขึ้นเพื่อที่ใบหน้าของนางจะไม่ต้องคว่ำลงแนบกับพื้นดิน โดยที่ลำแขนของเขายังคงโอบกอดนางเอาไว้ทั้งลำตัวอย่างแนบแน่น ด้วยเพราะว่ายามนี้นางแมวป่าตัวนี้ช่างพยศยิ่งนัก
แต่เรี่ยวแรงของนาง แรงตีขาตีแขนแบบนั้นของนางที่ยังคงรุนแรงไม่มีทีท่าว่าจะลดแรงลง ซึ่งอา
