ไม่ใช่ ไม่รู้สึก

1462 คำ

"ใช่ผู้ชายคนนั้นรึเปล่าที่มึงเจอตอนเช้า" "อือ" "แล้วทีนี้รู้ยังว่าเขาเป็นใคร" ไบรท์มองหน้าที่เดี๋ยวดำเดี๋ยวแดงของไนท์พรางหัวเราะลั่น ไงมึงไอ้สัส รู้ลึกรู้ซึ้งรึยังล่ะทีนี้ "ไอ้สัสเฮีย ไม่ต้องมาหัวเราะเลย" ไนท์ตวัดมองไบรท์อย่างหงุดหงิด คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่จะมาหัวเราะทำไม "อย่ามาพาลกูดิว่ะ" ไบรท์ยังหยุดขำไม่ได้เมื่อเห็นคนน้องหน้าบูดเป็นตูดลิง "ป่ะๆ เดี๋ยวเฮียเลี้ยงหนมปลอบใจ" "กูไม่ใช่เด็กที่ร้องไห้แล้วเอาขนมมาล่อแล้วจะหายนะเว้ย" "ขึ้นกูมึงกับกูอีก แค่อยากให้อารมณ์ดีป่ะว่ะ เอาน่าเดี๋ยวช่วยคิด แค่ง้อหญิง ของกล้วยๆ" ไบรท์เอามือพาดไหล่บังคับไนท์ให้เดินตามไปที่ลิฟต์เพื่อออกไปหาอะไรกิน อย่างน้อยของกินอร่อยๆ ก็น่าจะช่วยให้สมองปลอดโปร่ง เผื่อมันจะคิดแผนง้อสาวได้เร็วขึ้น "รอด้วยครับ รอด้วยๆ อ้าว! นึกว่าใคร" "จะกลับกันแล้วหรอ" ไบรท์เอ่ยถาม "ครับเฮีย ปล่อยให้ว่าที่บ่าวสาวได้สวีทกันหน่อย ฮ่า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม