“เฮ้ย...ว่าไงนะ เสือผู้หญิงอย่างนายถูกฟันแล้วทิ้ง!” “เออ...แล้วนายจะตะเบ็งเสียงให้คนทั้งโลกรู้เลยหรือไง เจ้าแม็กซิมัส!” คนที่ถูกทิ้งให้นอนแก้ผ้าแผ่หลาอยู่บนเตียงอย่างเดียวดายบ่นกระปอดกระแปดด้วยความหงุดหงิด หน้าที่เคยเบ่งบานเป็นจานเชิงตอนนี้หดเหลือไม่ถึงสองนิ้ว “ก็มันเหลือเชื่อนี่หว่า ลีโอนาโด เด รอสซี ถูกผู้หญิงฟันแล้วทิ้ง นี่นายไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหมลีโอ” แม็กซิมัสถามซ้ำเพราะเหลือเชื่อจริงๆ ปกติเขาเห็นมีแต่เพื่อนรักที่ชิงทิ้งผู้หญิง “นี่นายคิดว่าฉันจะเอาเรื่องงี่เง่าน่าอ้วกแบบนี้มาล้อเล่นให้นายหัวเราะเยาะเหรอ ฉันไม่ใช่คนบ้า หรือมีเวลาว่างเยอะแยะนะโว้ย” คนพูดเต็มไปด้วยความหงุดหงิดที่สุดในชีวิต อดนึกย้อนไปถึงตอนที่ตัวเองลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงเพียงลำพังไม่ได้ เขาวาดแขนไปข้างๆ ตัวเพื่อจะดึงผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขตลอดทั้งคืนเข้ามากอด และตั้งใจจะฟัดต่ออีกสักสองสามรอบแล้วค่อยปล่อยให้จ