บทที่ 14 //18+

1280 คำ

เช้าวันต่อมา.. "........." มีนาเห็นสายตาแม่ของเขาที่มองมาก็แอบไม่มั่นใจ หรือเพราะหน้าเธอซีดไป เครื่องสำอางสักชิ้นก็ไม่ได้เอามาด้วย "คุณแม่มีอะไรให้มีนาช่วยไหมคะ" "ช่วยแม่ตั้งโต๊ะก็ได้" โต๊ะที่ร้านนี้ต้องเก็บทุกครั้ง เพราะพื้นที่หน้าบ้านไม่ค่อยกว้าง เวลาจะใช้งานถึงได้เอาออกมาตั้งใหม่ มีนาเดินไปลากโต๊ะออกมา จนขาโต๊ะเสียดสีกับพื้นเสียงดัง "ทำอะไร" เวทมนต์ที่นอนหลับอยู่เพราะเพลีย สะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงดังจึงรีบออกมาดู "ตั้งโต๊ะช่วยแม่ค่ะ" "ถอยออกมา" "ฉันทำได้" เธอแอบมองไปดูหน้าแม่ของเขา และก็เห็นว่าท่านหันมองมาเช่นกัน "ฉันจะทำเอง" "มันหนักจะมายกทำไม" "ฉันไม่ได้ยกแค่ลากเอา" "ลากก็ไม่ได้" เขาไม่ได้บอกเธอว่าทำไมถึงลากไม่ได้ เหตุผลถ้าตั้งใจฟังก็คงจะได้ยินเสียงดัง เพราะข้างบ้านบางคนยังไม่ตื่น แถมทำให้พื้นเป็นรอย รวมถึงขาโต๊ะก็จะสึกหรอง่าย พอเขายกโต๊ะออกไปแล้วเธอก็ยกเก้าอี้ตามไป "ก็บ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม