EP 1/3 แอบแซ่บที่ใต้โต๊ะ
1059 คำ
“อ๊า!!!” สิ้นเสียงร้องอันแสนเซ็กซี่ เจ้าโลมาตัวน้อยก็หลุดออกจากร่องรูแห่งความสาว น้ำรักสีขาวขุ่นผุดพรายพร่างพราว แตกกระเซ็นจนพื้นพรมเปียกชุ่มเป็นด่างดวง
มุกดาตั้งสติให้ไว แม้หอบแฮ่กๆ แต่ก็รีบคว้าเอาชายกระโปรง โชคดีที่มันยังแห้ง ยังไม่ได้เปื้อนเปรอะ เธอเสียสติไปแล้วกระมังที่มาทำเรื่องบ้าๆ อยู่ใต้โต๊ะแบบนี้
“นี่มันวันอะไรของฉันกันนะ!” บ่นว่าแล้วรีบคลานออกมา ใบหน้ายังชุ่มเหงื่อ เธอกวาดตามองรอบห้อง ไม่มีแก่ใจจะทำงานแล้ว
แม่บ้านพาร์ตไทม์ฉวยเอาตะกร้าที่มีน้ำยาทำความสะอาดมาคล้องแขน ไม่ลืมลากเอาเจ้าเครื่องดูดฝุ่นที่ซ่อนไว้หลังโซฟาออกมาด้วย ใครจะอยู่ล่ะ อยู่ไม่ได้แล้ว เผ่นก่อนแล้วกัน
เช้าวันใหม่
อธิปเข้ามาที่บริษัทแต่เช้าพร้อมเลขา มีรายงานว่าข้อมูลเรื่องดีไซน์ของชุดชั้นในที่ยังไม่วางขาย หลุดออกไป มันคงไม่ชวนให้วิตก หากว่าไม่มีบริษัทอีกเป็นร้อยที่รอเลียนแบบงานดีๆ ของ DR bra
ชายหนุ่มเปิดโน้ตบุ๊กขึ้นมา ทุกอย่างดูปกติดี ปกติเหมือนตอนที่เขาลุกไปเมื่อคืนนี้ หรือว่างานที่หลุดไปไม่ได้หลุดจากที่นี่ แต่หลุดที่แผนกออกแบบดีไซน์ เขาเรียกเลขามาสั่งงาน จำต้องเรียกประชุมผู้ที่เกี่ยวข้องในอีกสิบนาทีข้างหน้า
กุกกัก!
เสียงบางอย่างดังอยู่ข้างล่าง เขาก้มลงไปดู ที่ทับกระดาษปลาโลมา ถูกปลายเท้าเขาเขี่ยจนกระเด็นไปซุกกับขาโต๊ะ มันไปหล่นอยู่ตรงนั้นได้อย่างไร
หัวคิ้วของอธิปขมวดเข้าหากัน เขาลุกขึ้นในตอนนั้น เดินตรงไปยังชั้นเอกสารที่มีหุ่นยนต์ตัวหนึ่งตั้งโชว์อยู่ เขาพลิกด้านหลังออกดู แกะเอาเมมโมรี่การ์ดออกมา หุ่นตัวนี้ออกแบบมาพิเศษ มันไม่ใช่แค่หุ่นยนต์ไว้ตั้งโชว์สวยๆ แต่ไอเท็มหลักของมันคือการเป็นกล้องวงจรปิด เขาดึงเมมโมรี่ไปเปิดดูกับโน้ตบุ๊ก กรอวิดีโอดูไปเรื่อยๆ กระทั่งเห็นพนักงานทำความสะอาดจากบริษัทที่จ้างมา เข้ามาในห้องเขาเมื่อคืนนี้
“โอ้ว? ไม่ๆๆๆ” อธิปเอ่ยคำนั้นรัวๆ ลิ้นแทบจะพันกัน เมื่อแม่คนสวยในชุดพนักงานทำความสะอาด มุดเข้าไปใต้โต๊ะทำงานของเขา และพอดูวิดีโอไปเรื่อยๆ เลยได้รู้ว่าหล่อนน่ะ คงเห็นอะไรต่อมิอะไรของเขาจนหมด มิหนำซ้ำยังทำบางอย่างกับที่ทับกระดาษปลาโลมาด้วย
“อา...แม่ตัวแสบ”
แทนที่จะโกรธ อธิปกลับยิ้มชอบใจ ในมือถือที่ทับกระดาษไว้ นึกเคืองกล้องตัวน้อยที่มิอาจบันทึกภาพการกระทำของคนที่อยู่ใต้โต๊ะ เขาเปิดเสียงวิดีโอให้ดังขึ้น แน่นอนว่าเสียงหล่อนดังเล็ดลอดออกมาให้เขาได้ยิน
“อ๊ะ...อ๊า....ซี้ดดด!!!”
เสียงอย่างคนกำลังกินของเผ็ด เล็ดลอดออกมาจากใต้โต๊ะ อธิปจ้องหน้าจอโน้ตบุ๊กไม่วางตา เสียงขาโต๊ะกระทบพื้นดังกึกๆ มันดังสลับกับเสียงครางของแม่ตัวแสบ เขาเริ่มทนไม่ไหว มันอึดอัดที่เป้ากางเกง และสุดท้าย เมื่อเสียงกรีดร้องของหล่อนสงบลง แม่ตัวดีก็คลานออกมาจากใต้โต๊ะ เผ่นแน่บออกนอกห้องไป เหลือทิ้งไว้เพียงที่ทับกระดาษปลาโลมา ที่บัดนี้เนื้อคริสตัลสีครามใสแจ๋ว มีบางอย่างเคลือบทาไว้ มันแห้งกรังและกลายเป็นขุยขาวขุ่น เอาปลายนิ้วสะกิดเบาๆ ขุยขาวๆ ก็ร่วงติดมือมา
อธิปครางในลำคอ วาดภาพในหัว ภาพที่เจ้าปลาโลมาบุกแทรกเข้าสู่ร่องรูอันเล็กจ้อย ความต้องการของเขาพุ่งสูง มันสูงจนพาให้เป้ากางเกงคับตึงแทบแตกปริ แต่ความต้องการก็มีอันต้องถูกพับเก็บ เมื่อเลขาคนดี แจ้งทางอินเตอร์คอมเข้ามาว่าได้เวลาประชุมแล้ว
เขาสูบลมหายใจเข้าลึกๆ หลับตาลงเสีย แล้วปิดโน้ตบุ๊กลง ที่ทับกระดาษอันนั้นยังอยู่ในมือ เขาจ้องมองมันอยู่ครู่หนึ่ง ใคร่รู้นักว่ารสชาติที่แม่ตัวแสบฝากไว้จะเป็นเช่นไร
อธิปถือที่ทับกระดาษเข้ามาใกล้ ดอมดมกลิ่นมันอย่างเกรงใจ แต่กลับแลบลิ้นเลียไล้ เพื่อชิมรสชาติที่หวานบาดทรวง
“อา...หวานซะด้วย เธอเป็นใครกันนะแม่ตัวแสบ ฉันชักอยากเจอแล้วสิ เธอต้องโดนลงโทษรู้ไหม มาทำร้ายเจ้าโลมาน้อยของฉันได้ยังไง หึๆๆ”
หกเดือนผ่านไป
เหตุการณ์ชวนวาบหวาม ที่ใต้โต๊ะท่านประธานแห่งบริษัท DR bra Thailand ชวนให้กิเลสอันหนาหนักของมุกดาแตกกระเซ็น มันยังติดตรึงในหัว เธอพยายามผลักไสแต่สุดท้ายกลับจดจำ มาวันนี้เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง เพราะเธอดันได้มายืนอยู่ที่นี่ บริษัทที่เรียกสั้นๆ ว่า DR Bra
ไม่ใช่ในตำแหน่งพนักงานทำความสะอาดหรอกนะ แต่เป็นตำแหน่งเด็กฝากของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เรียนจบที่เดียวกันมา บางครั้งโชคดีๆ ก็หล่นทับ
เธอคิดอย่างนั้นตอนรุ่นพี่บอกว่าจะฝากงานให้ แต่พอได้มาทำงานจริงๆ เธอก็เริ่มไม่แน่ใจ เธอถูกส่งมาเป็นผู้ช่วยเลขาของท่านประธาน ที่ต่อแต่นี้เธอจะเรียกเขาว่าบอส ใช่...บอสที่เธอเคยเห็นส่วนนั้นของเขา เคยได้ลูบไล้ด้วยสายตา แถมยังเคยได้ลิ้มรสน้ำรักของเขาด้วย
“ไม่เป็นไรหรอกน่า เขาไม่รู้จักเธอนี่นา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง” ปลอบใจตัวเองแล้วหยิบไอแพด หยิบแฟ้มเอกสารมากองกันไว้มั่วๆ เธอตื่นเต้นที่จะได้มาทำงานจนนอนไม่หลับ พอนอนไม่หลับก็ดันตื่นสาย จนเกือบมาทำงานไม่ทัน
“น้องมุกคะ”
“คะ?”
เธอขานรับพี่วรา เลขารุ่นพี่ สองมือเร่งจัดเอกสารแล้วลุกขึ้นตามที่พี่วราบอก เธอต้องเข้าไปรายงานตัวกับบอสในวันนี้ และเพราะวันนี้เธอเกือบมาสาย เลยไม่ได้เห็นหน้าบอสตอนที่เขาเดินเข้าห้องไป
- ผู้เขียน
