รักเราช่างเร่าร้อน

***** นิยายเรื่องนี้ค่อนข้างหื่น ^^ คิดหื่นเชิญเสพค่ะ เป็นเรื่องสั้นนะคะ ราวๆ 60000 คำ [1] แอบแซ่บที่ใต้โต๊ะ บริษัท DR bra thailand เป็นบริษัทผลิตชุดชั้นในอันดับต้นๆ ของเมืองไทย อาคารสูงหกชั้นคือที่ตั้งของออฟฟิศขนาดใหญ่ ที่ มุกดา หญิงสาววัยยี่สิบปี ต้องแหงนหน้าขึ้นมอง วันนี้เธอเข้างานตอนสองทุ่มเศษๆ และต้องทำงานให้เสร็จก่อนเที่ยงคืน เธอเริ่มทำงานที่บริษัทรับทำความสะอาดเมื่อสองปีก่อน ด้วยความที่เธออยู่ตามลำพัง มีป้าข้างบ้านเป็นเหมือนญาติคนเดียวที่มี เธอจึงต้องทำงานทุกอย่าง เพื่อหาเงินเรียนต่อมหาวิทยาลัย ปกติเธอทำงานพาร์ตไทม์ที่ร้านอาหารในห้างสรรพสินค้า และรับงานพิเศษ เป็นแม่บ้านกะดึกอาทิตย์ละสามถึงสี่วันเท่านั้น สถานที่ทำงานหมุนเวียนไปเรื่อยๆ แล้วแต่บริษัทจะมอบหมาย เธอเข้ากะทำงานพร้อมกับป้าสน ผู้ใหญ่ใจดีของเธอ ชั้นบนสุดคือห้องท่านประธาน ป้าสนใช้เส้นสายที่มี ช่วยให้เธอได้ทำความสะอาดในห้องที่สบายที่สุด เธอจะได้ไม่เหนื่อยมากเกินไป ห้องท่านประธานไม่ค่อยสกปรก ทำความสะอาดง่าย แต่ก็ไม่ง่ายเสียทีเดียว เธอสามารถปัดกวาดเช็ดถูโต๊ะทำงานได้ แต่ห้ามเคลื่อนย้ายหรือเปลี่ยนตำแหน่งใดๆ หรือหากมีการย้ายตำแหน่งข้าวของ เธอก็ต้องเอามันกลับไปวางที่เดิมให้เนียนที่สุด “รีบๆ ทำเข้านะ” นางสน สตรีร่างท้วมวัยห้าสิบสองปี เอ่ยกับเด็กสาวที่เอ็นดูเหมือนลูกหลาน นางปลีกตัวไปทำความสะอาดห้องอื่น เฉกเช่นเพื่อนร่วมอาชีพสิบกว่าคนที่มาทำงานที่นี่ในวันนี้ หลักๆ คือการดูดฝุ่น เก็บขยะ และเช็ดกระจกภายในออฟฟิศทั้งหมด มุกดาทาบคีย์การ์ดที่ข้างประตู เพื่อเปิดเข้าไปในห้องท่านประธานเฉกเช่นอาทิตย์ที่แล้ว ผิดก็แต่วันนี้ไฟในห้องยังเปิดอยู่ อันที่จริงเธอชอบมาทำงานที่นี่นะ วิวห้องนี้ตอนกลางคืนน่ะ สวยอย่าบอกใครเชียว “ถ้าได้ยืนมองวิวตรงนี้โดยไม่ต้องทำงานก็คงดี” เปรยแล้วยิ้มอย่างวาดหวัง เธอรีบปัดฝุ่นบนโต๊ะ พยายามอย่างยิ่งไม่ให้เอกสารเลื่อนผิดตำแหน่ง ท่านประธานของที่นี่เป็นคนแบบไหนกันนะ โต๊ะทำงานเขาทำไมจึงดูยุ่งเหยิงเช่นนี้ ฝั่งหนึ่งของห้องมีหุ่นโชว์และราวแขวนเสื้อผ้าตั้งวางอยู่ ชุดชั้นในสวยๆ ทั้งหญิงและชาย บ้างถูกแขวน บ้างถูกสวมอยู่บนตัวหุ่น ชุดชั้นในที่เธอไม่มีโอกาสซื้อหามาใส่ เพราะว่าราคาของมันแพงเกินกว่าที่เธอจะซื้อได้ “เลิกฟุ้งซ่านได้แล้วมุกดา” บอกตัวเองแล้วรีบทำงาน ป้าบอกว่าอย่าเถลไถล รีบทำให้เสร็จ ที่สำคัญคืออย่าให้ท่านประธานเจอเข้า ผู้ชายคนนั้นไม่ชอบให้ใครเข้ามาจุ้นจ้านในบริษัท โดยเฉพาะเวลาหลังเลิกงานแบบนี้ แต่คงห้ามไม่ได้ละนะ ตราบใดที่เขายังใช้บริการจากบริษัทรับทำความสะอาดของพวกเธอ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงปลดล็อกประตูดังขึ้น มุกดาตื่นตะลึง หันซ้ายแลขวา รีบเอาเครื่องดูดฝุ่นไปซ่อนไว้หลังโซฟา ก่อนจะคว้าเอาตะกร้าที่มีอุปกรณ์เช็ดถู หาที่หลบ คนข้างนอกกำลังจะเข้ามา และเธอไม่รู้ว่าจะไปหลบตรงไหน ตายแน่ๆ ถ้าเขาเห็นเธอเข้า เขาอาจไล่ตะเพิดหรือหนักที่สุดก็คงให้บริษัทไล่เธอออก โทษฐานที่เสนอหน้ามาขวางหูขวางตาลูกค้า หลังเสียงสัญญาณไม่ถึงนาที ประตูก็ถูกผลักเข้ามา บุรุษร่างสูงในชุดสูทเต็มยศ ก้าวยาวๆ เข้ามาที่โต๊ะทำงาน ดูเหมือนว่าบางอย่างจะทำให้เขาไม่สบอารมณ์ อธิป วางสายคู่ขาที่ยกเลิกนัดในคืนนี้ เขายืนมองท้องฟ้านอกผนังกระจก พยายามข่มใจไม่ให้โกรธเคือง เขาทำงานหนักมาทั้งอาทิตย์ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผู้หญิงที่เขานัดไว้ จะทำให้เขาปลอดโปร่งโล่งกาย เขาไม่ใช่คนที่ชอบเรื่องเซ็กซ์อะไรมากมาย แต่ว่าบางครั้งร่างกายของผู้ชายก็ต้องการการผ่อนคลายบ้าง ทุกอย่างผิดแผนไปหมด มิหนำซ้ำกางเกงชั้นในตัวใหม่ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ของบริษัท ที่เขาทดลองใช้เอง มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด “ยืดหยุ่นน้อยเกินไป ขนาดก็ไม่ได้มาตรฐาน หรือว่าฉันจะตัวใหญ่เกินไปนะ” ถามตัวเองอย่างสงสัย ปลายนิ้วขยับขอบกางเกงตรงบั้นท้าย มันคับเกินไป หรืออาจเพราะความตื่นเต้นที่คิดว่าจะได้เจอสาวคู่ขา ทำให้ส่วนนั้นของเขาพองตัวขึ้นมา มันแน่นจนคับกางเกง เขาขยับหัวเข็มขัดสองสามครั้ง และครั้งที่สี่ก็ทนไม่ไหว ต้องดึงมันออก “อ๊า! อึดอัดชะมัด!” ฝ่ามือของมุกดาปิดปากอย่างแรง ตอนนี้เธอยู่ในที่ที่ไม่ควรอยู่ เธอ...ดันซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะของท่านประธาน! ด้วยความที่โต๊ะมันตัวใหญ่ และเธอเป็นผู้หญิงไซซ์มินิที่สูงเพียงร้อยห้าสิบห้าเซ็นฯ ทำให้เธอสามารถซ่อนอยู่ตรงส่วนลึกที่สุดของใต้โต๊ะได้ แต่กระนั้น หากเขาลองวาดขาในนี้ให้ทั่วๆ ละก็ ต้องโดนตัวเธออย่างแน่นอน เธอได้แต่ภาวนา อย่าให้เขาทำอย่างนั้น เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงเกินไป เธอพยายามอยู่อย่างเงียบที่สุดแล้วนะ แต่คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นี่สิ ไม่ปรานีเธอเลย อีตาท่านประธาน กำลังรูดซิปกางเกง! ฟึ่บ! “อา...ค่อยยังชั่ว” เสียงครางอย่างพึงใจดังมาให้ได้ยิน มุกดาใจเต้นถี่ระรัว เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายทั้งที่ในห้องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ตอนนี้กางเกงของท่านประธานร่นลงมากองที่ข้อเท้า ข้างบนเหลือเพียงกางเกงชั้นในแบบขาสั้นที่ช่างรัดรึง และ...นะ...นั่น! เจ้านั่นน่ะ! เจ้าท่อนอวบๆ ที่กำลังป่องนูนตรงเป้ากางเกง ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดใช่ไหม!? อย่านะ...อย่าควักมันออกมานะ! “โอ้ว...อ๊า! ซี้ดดด...เยส! เยส!” มุกดาหูผึ่ง สองตาเบิกโต ท่านประธานกำลังดูหนังโป๊ ดูในที่ทำงานเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ! เขาไม่มีบ้านเหรอ กลับไปดูที่บ้านสิยะ! มาดูทำไมที่นี่! มุกดาได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ เธอควรทำยังไงดี โผล่หน้าออกไปตอนนี้ดีไหม แต่ว่า...ถ้าเธอโผล่หน้าออกไป เขาต้องอายมากแน่ๆ และที่แน่กว่า คือเธออาจถูกไล่ออกจากงาน ...งั้น...เธอจะแอบดูอยู่เงียบๆ ก็แล้วกัน มือของท่านประธานเริ่มลูบไล้ที่เป้ากางเกง และไม่กี่นาทีให้หลัง เจ้าสิ่งที่อยู่ในนั้นก็ดีดผึงออกมา โอ...แม่จ๋า! เธอตายแน่ถ้าถูกเจ้าลำอวบๆ กระแทกกระทุ้ง โดนเข้าไปนี่คงได้กินยาแก้อักเสบรอเลย “อา...ไอซ์นะไอซ์ รู้ว่าตัวเองมีงาน ทำไมไม่โทรบอกแต่แรก อ๊า!” มุกดาหลับตาปี๋ ไม่ได้อยากมองหรอกนะ แต่เจ้าท่อนลำอวบอ้วนนี่ทำให้เธออดใจไม่ไหว ต้องเบิกตาให้กว้างจะได้มองได้ชัดๆ ยิ่งยามถูกสาวรูด หยดน้ำใสๆ ก็ซึมเอ่อ เขายังลูบหัวหยักของท่อนเอ็นอันกล้าแกร่ง ลูบถูแรงๆ พาหยาดปรารถนาอันชื้นแฉะชโลมทั่วเจ้าท่อนลำอันใหญ่โต เธอได้แต่ลอบกลืนน้ำลาย ประหม่าละนะ แต่ก็อยากรู้นักว่าหากได้ลองลิ้มชิมรสมันสักที รสชาติจะเป็นอย่างไร