Episode 4
1268 คำ
Episode 4
"นายอัศวิน ไหนอ่านประโยคภาษาอังกฤษข้อที่สองทีสิ" เสียงทุ้มเข้มของอาจาร์ยภาษาอังกฤษเอ่ยเรียกอัศวินเมื่อเห็นว่าเขาไม่ตั้งใจเรียน แถมยังแกล้งแหย่ฉันขณะที่ฉันนั่งเรียนอย่างตั้งใจ
หลายวันมานี้อัศวินได้นั่งข้างฉันแทนเฟย์ และเขาก็เอาแต่แกล้งฉันอยู่ตลอดทั้งฉีกสมุดจดของฉัน ปาหนังสือเรียนฉันใส่ถังขยะ เลวร้ายที่สุดก็คือแอบเอากระเป๋านักเรียนฉันไปซ่อน
"เธออ่านแทนฉันซะลูกพีช!" อัศวินเอ่ยเสียงสั่งฉัน ด้วยความที่ฉันไม่อยากจะมีเรื่องฉันเลยจำยอมทำตามคำสั่งเขาง่ายๆ ไม่ใช่ว่าฉันเป็นคนไม่สู้คนนะ แต่ฉันแค่สู้เขาไม่ได้ คนอะไรร้ายกาจได้กระทั่งแม้กับผู้หญิง
"นายนั่นแหละอัศวินที่ต้องอ่าน ไม่ใช่ให้ลลิสาอ่าน" อาจาร์ยเอ่ยเสียงเข้ม ทำให้ฉันหน้าซีดไปทันทีเมื่อเห็นอัศวินมองฉันอย่างไม่สบอารมณ์
"ครูคิดว่าตัวเองใหญ่แค่ไหนวะถึงกล้าสั่งคนอย่างผม รู้ไหมว่าถ้าครูยุ่งกับผมไปมากกว่านี้ โดนไล่ออกแน่!"
"ครูรู้นะว่าบ้านเธอมีอำนาจมาก แต่การใช้อำนาจในด้านที่ไม่ดีแบบนี้ สักวันจะเป็นผลเสียกับตัวเธอเอง"
"หุบปากไปเลยน่าครู พูดมากน่ารำคาญ! เพราะงี้ไงถึงเบื่อคนจน รกหูรกตา หายๆไปให้หมดได้ซะก็ดี" อัศวินเอ่ยขึ้นอย่างร้ายกาจ ทำให้อาจารย์ถึงกับถอนหายใจเบาๆอย่างจำยอม ไม่มีใครเอาอัศวินอยู่จริงๆแม้กระทั่งอาจารย์ก็ต้องยอมให้กับเขา
"โอเค ครูไม่ยุ่งกับเธอแล้ว งั้นอลิสาอ่านโจทย์ข้อต่อไปเลยนะ"
"ได้ค่ะ" ฉันเอ่ยเสียงแผ่ว เเต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้อ่านประโยคนั้น จู่ๆอัศวินก็แย่งหนังสือภาษาอังกฤษของฉันไปพร้อมกับโยนมันออกนอกหน้าต่างสร้างความตกใจให้กับเพื่อนและครูเอามากๆ
"โทษที มันหลุดมือวะ หลุดไปซะไกลเลยเนอะ ฮ่าๆๆ" อัศวินหัวเราะร่า ฉันได้แต่กำมือแน่นก่อนจะมองหน้าเขาและยิ้มบางๆให้
ฉันตัดสินใจแล้ว... ฉันจะดัดนิสัยเสียๆของเขาให้ได้! คนอะไรนิสัยเสียเป็นบ้า
"อื้ม ไม่เป็นไร อุ๊ย... โทษทีนะ มือมันลื่นเหมือนกันอ่ะ" ฉันบอกออกมาหลังจากที่เมื่อกี้ฉันยืนขึ้นและหยิบหนังสือของเขาขึ้นมาจากนั้นฉันก็เผลอทำหลุดมือจนไปโดนหัวของเขา
ตายก็ช่างแม่งละ!!!
"นี่เธอ..." อัศวินถึงกับกัดฟันกรอด เชื่อเลยว่าฉันคงจะเป็นคนแรกที่กล้าทำกับเขาแบบนี้
"โห่ โดนฆ่าแน่เลยวะ" เสียงพอร์ชเอ่ยดังขึ้นพร้อมกับทำเสียงเชียร์
"หึ เพื่อนเธอเนี่ยใจกล้าใช่ย่อยเลยนะ เย็นนี้คงโดนซ้อมจนเละแน่ๆ" ธีมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเรื่องสนุกอยู่ตรงหน้า
"ลูกพีช... รีบขอโทษอัศวินเถอะ" เฟย์เอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วง แต่ฉันไม่ยอมเอ่ยปากขอโทษง่ายๆหรอก เพราะฉันไม่ได้เป็นฝ่ายผิด เขาหาเรื่องฉันก่อน!
"ทำไมฉันจะต้องขอโทษคนที่หาเรื่องฉันก่อนด้วย ทุกคนก็เหมือนกัน ทำไมต้องยอมให้อัศวินทำเรื่องเลวๆแบบนี้ด้วย ก็แค่เพราะรวยมีอำนาจอ่ะเหรอเลยต้องยอม?" ฉันเอ่ยตะโกนด้วยความหัวเสีย เมืื่ออัศวินได้ยินแบบนั้นเขาก็ได้แต่กระตุกยิ้มเบาๆ
"ไปห้องพยาบาลกัน! เธอต้องทำแผลให้ฉัน" อัศวินเอ่ยสั่ง ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบตกลงเขาก็อุ้มฉันพาดบ่าของเขาทำให้เพื่อนของเขาถึงโห่แซวขึ้นมา
"ปะ...ปล่อยฉันนะ!" ฉันเอ่ยร้องระหว่างทางพร้อมกับทุบตีเขา
"เธอเป็นคนแรกเลยนะที่กล้ามีเรื่องกับฉัน ชักจะถูกใจซะแล้วสิ"
"นะ...นายคิดจะฆ่าฉันให้ตายที่ห้องพยาบาลใช่ไหม?"
"คิดว่าฉันเลวขนาดนั้นเลยเหรอ"
"ก็แน่ละสิ... หลายวันมานี่ฉันเกือบโดนนายต่อยมาหลายครั้งแล้ว" ฉันบอกออกมาตามตรง เห็นแบบนี้ฉันก็โคตรจะกลัวอัศวินเลยนะ ขนาดตอนนี้ใจของฉันยังเต้นแรงไม่ใช่เพราะว่าฉันตกหลุมรักเขาหรืออะไรแต่เป็นเพราะว่าฉันกลัวเขา
"ทำแผลให้ฉัน... เร็วๆ" อัศวินเอ่ยสั่งเมื่อเขาพาฉันมาที่ห้องพยาบาล และตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่สักคร
"แผลแค่นี้ทำเป็นสำออย..." ฉันจิ๊ปากเบาๆแต่สุดท้ายก็ยอมหยิบพาสเตอร์กับที่ล้างแผลมาทำแผลมห้เขา
"เธอเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะที่ทำให้ฉันเลือดออกแบบนี้"
"ฉันควรดีใจใช่ไหม?" ฉันมองหน้าอัศวิน ตอนที่สายตาเราทั้งคู่สบกัน เดาไม่ออกเลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แถมมือหนาของเขายังจับมือของฉันไว้แน่นอีกต่างหาก
"แล้วจะจับมือฉันไปอีกเมื่อไหร่เหรอ?"
"งั้นขอจับนมแทนได้ป่ะ?"
"บ้า! ทะลึ่ง! นายคิดว่านายเป็นใครวะ จะลวนลามคนอื่นไปทั่วแบบนี้ไม่ได้นะ" ฉันถึงกับหน้าแดงแจ๋เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ออกมา
"หึ... สักวันเธอจะต้องทำตามคำสั่งของฉันทุกอย่าง เพราะถ้าเธอขัดฉันอีก คงจะใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนนี้ยากหน่อยนะ" อัศวินเอ่ยขู่ฉันอีกครั้ง
"กะ...กรี๊ดดด นะ...นายจะทำอะไร!" ฉันถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจอยู่ๆอัศวินก็ดึงฉันให้นั่งลงบนตักของเขาแถมมือหนาของเขายังบีบเค้นหน้าอกของฉันอีกต่างหาก
นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันโดนผู้ชายถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ ยิ่งเขาทำแบบนี้ฉันก็ยิ่งเกลียดที่สุด!
"น่าจะคัพซีละมั้ง..."
"อะ...เอามือออกไปนะ ฮือ" ฉันถึงกับน้ำตาคลอเมื่ออัศวินใช้มือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อนักเรียนของฉันแถมเขายังล้วงมันเข้าไปในเสื้อชั้นในอีกต่างหาก
มือหนาของเขาบีบเค้นหน้าอกของฉันตรงๆมันทำให้ยอดอกของฉันสู้มือเขามากๆ สัมผัสต่างจากตอนที่จับผ่านเสื้อผ้าจริงๆ
แต่ฉันจะมาคล้อยตามเขาไม่ได้ ตอนนี้ฉันใกล้จะโดนข่มขืนแล้ว ต้องมีสติอย่าหลงกับความหล่อของเขา!
"หัวนมเธอแม่งตั้งแล้ววะ มีอารมณ์แล้วเหรอลูกพีช" อัศวินกระตุกยิ้มอย่างได้ใจเมื่อเห็นว่าร่างกายของฉันเริ่มโอนเอนไปตามเขา
"ปะ...เปล่านะ หยุดเลยนะอัศวิน"
"ถ้าเธอไม่ยอมทำตามที่ฉันพูดหรือหาเรื่องฉันอีก ฉันทำมากกว่านี้แน่ เอ๋... หรือจะทำมากกว่านี้ตอนนี้เลยนะ" อัศวินฉีกยิ้มร้ายพร้อมกับใช้มือที่ว่างอยู่ถกกระโปรงฉันขึ้นจนมันมาอยู่ที่ขอบกางเกงชั้นในแล้ว
"มะ...ไม่เอานะ ฮือ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันกลัวแล้ว" ฉันบอกออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน ถ้าฉันโดนเขาข่มขืนเอามันคงจะเป็นฝันร้ายไปชั่วชีวิต แต่อัศวินยังไม่หยุดแค่นั้นเขาค่อยๆเลื่อนมือมาลูบไล้ตรงต้นขาฉันก่อนจะใช้ปลายนิ้วก้อยเก่ี่ยวขอบกางเกงใน
ปัง!
"วิน! อยู่นี่เอง... อ๊ะ! นะ...นายทำอะไรอยู่เนี่ย!!!"
- ผู้เขียน
