มาเฟียพันธนาการร้าย

ตอนที่ 3 ลงโทษดีมั้ยหื้ม! NC+++

พลอยไพลินยืดตัวขึ้นอีกครั้งแต่เขากลับรั้งเธอไว้

"คุณไม่จูบผมก่อนเหรอ ทำไมบกพร่องจังหื้ม" คนถามแสดงสีหน้ายิ้มๆ แต่ประโยคกลับตำหนิเธอเล็กน้อย เมื่อคิดว่าต้องเสียเงินหลักสิบล้านเพื่อแลกกับเซ็กส์ที่เขาต้องสอน ทั้งที่เธอไม่ใช่เด็กสิบแปดขวบสักหน่อย หรือเด็กสิบแปดขวบมันยังรู้เลยว่าการกระตุ้นอารมณ์คู่ร่วมกิจกรรมต้องเริ่มจากจูบที่นุ่มนวลแล้วเพิ่มขึ้นเป็นร้อนแรง

"คนแปลกหน้าต้องจูบกันด้วยเหรอคะ" พลอยไพลินพยายามหาข้อมาโต้แย้งเขา อีกอย่างเขาจูบกับใครมาบ้างก็ไม่รู้ ปลอดภัยหรือเปล่าเธอยังกลัวอยู่เลย

"คุณกลัวผมเหรอ" ลอฟท์เอ่ยถามยิ้มๆ ผ่านแววตาที่เขารับรู้ว่าพลอยไพลินกำลังนึกกังวลในตัวเขา สงสัยชื่อเสียงลือเลื่องผู้หญิงเจนจัดไปหน่อยจนทำเอาเธอระแวง แต่เขาก็ไม่เคยเห็นใครคนอื่นระแวงอย่างเธอสักคน มีแต่อยากเอาอกเอาใจ อยากจูบกับเขาจะตายแต่เขาไม่ให้อภิสิทธิ์ นี่ถือว่าเป็นดาราในดวงใจหรอกนะถึงยอมแลกลิ้นด้วย

"กลัวสิคะ คุณจูบกับใครมา.."

"ผมไม่เคยจูบกับใครมาก่อนเชื่อมั้ย" ลอฟท์ชิงบอกก่อนที่พลอยไพลินจะพูดจบ

พลอยไพลินแค่นหัวเราะออกมา น่าเชื่อตายเลย

"คุณไม่ต้องเชื่อก็ได้ แต่ถ้าผมอยากให้คุณจูบล่ะต้องจ่ายเพิ่มเท่าไหร่ สามารถตีเป็นตัวเงินเลยได้ไหมลองว่ามาดู" สิบล้านก็ตั้งเอาไว้แล้ว เพิ่มอีกสักล้านสองล้านเขาคงยอม หรือจะเอาเพิ่มอีกสักยี่สิบล้าน ถ้ามันเร่าร้อนเขายอมแลก บอกแล้วเพื่อดาราในดวงใจโดยเฉพาะ หรือหากอยากให้เขาจ่ายเพื่อจูบกับเธอไปตลอดก็คงยอมอีกเหมือนกัน

พลอยไพลินกลับเบนหน้าหนีไม่ตอบ เขารู้ว่าเธอกำลังเดือดร้อนเรื่องเงิน

"ผมจ่ายให้คุณอีกครึ่ง" คราวนี้ลอฟท์เป็นฝ่ายรั้งใบหน้าเรียวให้กลับมารับจูบเขาเสียเอง

"อื้อคุณ!" หญิงสาวอู้อี้ในลำคอ สองมือพยายามผลักเขาออก แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเธอขยับปากพูดเท่าไหร่เขายิ่งสอดแทรกเรียวลิ้นสากเข้ามาได้ลึกมากขึ้น

เขาพลิกตัวเธอลงไปอยู่ด้านล่างโดยเร็วแบบไม่ให้ตั้งตัว แล้วจูบเธออย่างเอาเป็นเอาตายจนเธอหายใจหายคอแทบไม่ทัน

ถึงแม้เธอเห็นเขาแปรงฟันมาแล้วนั้น แต่กลิ่นของแอลกอฮอล์รสเข้มในโพรงปากเขาเธอยังสัมผัสได้อยู่ ทำให้การต่อต้านเมื่อครู่ลดน้อยลงพลอยไพลินก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

จังหวะที่เขาถอนจูบออกช้าๆ เธอว่าจะขอเขาพอแล้ว แต่ยอดอกกลับถูกดูดกลืนเข้าไปในโพรงปากร้อนแทน ทำให้พลอยไพลินถึงกับกัดริมฝีปากตัวเองแน่นข่มความเสียวเอาไว้แล้ววางเรื่องจูบลงไปก่อน

"อะ..อื้อ" มือสองข้างไม่สามารถผลักไสเขาออกได้กลับไร้เรี่ยวแรงไปเสียดื้อๆ อีกทั้งเขากำรอบข้อแขนของเธอแล้วกดลงไปกับที่นอน

ลิ้นสากตวัดเลียลากไล้ขึ้นลงเน้นๆ ก่อนเพิ่มเป็นความเร็ว ทำเอากายสาวแอ่นอกขึ้นสู้อย่างควบคุมไม่อยู่

"อื้อเสียว" คนไร้ประสบการณ์ ถึงแม้จะอยู่ในวัยยี่สิบหกปีแล้วอย่างเธอ พอโดนสัมผัสแปลกใหม่เป็นครั้งแรก แอ่นกายไปตามริมฝีปากร้อนที่กำลังควบคุมเธออยู่ จากนั้นเขาดูดจนมันติดขึ้นไปกับริมฝีปากแล้วปล่อยออก งับลงมาเอาอีกทีคราวนี้เข้าทั้งเต้าจนเธอสะดุ้ง ทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่านเมื่อเขาดูดดุนไม่หยุด ละเลงลิ้นร้อนลากผ่านตรงกลางอกมาทำอีกข้างไม่ให้น้อยหน้ากัน

"อ๊ะ" แผ่นหลังแทบไม่ติดที่นอนเพราะหน้าอกติดไปกับปากของเขาอย่างห้ามไม่ฟัง ตอนนี้สัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นทั่วทั้งอกทั้งสองข้าง ได้แต่นอนครวญคราง มือเรียวขยุ้มกับผมนุ่มของเขาเมื่อเขาปล่อยมือเรียวเธอเป็นอิสระ ปลายเท้าจิกลงไปกับที่นอน รับรู้ว่าช่องทางรักของเธอผลิตน้ำหวานออกมาเรื่อยๆ จนสัมผัสได้ถึงความแฉะชื้น

เขาวนขึ้นมาหาริมฝีปากของเธออีกครั้งแล้วสอดแทรกลิ้นเข้ามาได้อย่างง่ายดาย คราวนี้เขาทำให้เธอยอมแพ้อย่างราบคาบที่จะต่อต้านเขาคราใดมันลดน้อยลงทุกที เพราะสัดส่วนของเขาจากทางด้านล่างวางพาดตรงกลางรอยแยกขยับตัวขึ้นลงไปมา ราวกับเรียกความต้องการให้เธอเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่กล้าปฏิเสธ เต็มใจให้เขาเอง

พลอยไพลินอื้ออึง หน้ามืดตามัวไปหมดกับสัมผัสวาบหวาม แล้วยิ่งเขาผละออกจากจูบลงไซ้ตรงซอกคอแทน ลิ้นสากตวัดเลียไปมาทำเอากายสาวขนลุกซู่ถึงกับหดคอหนี "ฮื้อออ เสียว"

นี่แหละเขาปรารถนา คนใต้ร่างครวญครางออกมาได้อย่างน่ารักน่าฟัง ไม่ใช่หญิงสาวที่มีใบหน้ากับท่าทางเย่อหยิ่งเมื่อแรกที่เขาเจอ

ตอนนี้พลอยไพลินไม่ต่างจากแมวน้อยขี้อ้อนที่เจ้าของเงินอย่างเขากลับเป็นฝ่ายอยากปรนเปรอเธอเอง ถือเสียว่ากำไรของเขาก็คือการได้สัมผัสความหอมหวานของร่างกายเธอที่เขาปรารถนาอยากลิ้มลองมานานแล้วเขายิ่งจะดีใจมาก หากว่าเธอครางชื่อเขาบ้างเหมือนกัน

จึงได้วางมือออกจากแขนข้างหนึ่งแล้วลูบตรงวนหน้าท้องแบนราบ ค่อยๆ ไต่ลามลงไปยังเนินสามเหลี่ยม ฝ่ามือใหญ่โอบอุ้มความนุ่มนิ่มไร้เส้นขนก็สามารถสัมผัสได้ถึงความฉ่ำแฉะออกมาแล้ว แถมซ้ำยังผลิตเพิ่มมากขึ้นเมื่อเขากดปลายนิ้วลงที่ความเสียวนูน

พลอยไพลินเริ่มส่ายหน้าไปมาเมื่อเขาคลึงเร็วขึ้น กดน้ำหนักลงช่างพอดิบพอดี ดวงตากลมโตเปิดขึ้นแล้วหลับลงอย่างรั้งไม่ไหว ร่างกายพ่ายแพ้ให้เขาไม่หยุดจนไร้เรี่ยวแรง

แต่หญิงสาวกลับสะดุ้งเปิดเปลือกตาขึ้นมาทันทีเมื่อเขากรีดกรายนิ้วลงไปยังด้านล่างแล้วกดเข้ามา

"อ๊ะเจ็บ"

"เจ็บเหรอ?" ลอฟท์ขมวดคิ้ว พลอยไพลินไม่ตอบ

เขาจึงเพิ่มนิ้วโป้งคลึงตรงปุ่มกระสันให้เธอแผ่วเบาอีกทีเพื่อคลายความกังวลลงไป แล้วกดนิ้วที่ใหญ่กว่าของพลอยไพลินถึงสองเท่าเข้าไปอีกครั้ง

"อื้อ.."

แต่คราวนี้ลอฟท์ขยับนิ้วเข้าออกจากช้าแล้วเพิ่มความเร็ว ลิ้นของเขาตวัดเลียที่ยอดอกของเธอไปด้วย

พลอยไพลินสมองกระเจิดกระเจิงควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ไม่เจ็บมากแล้ว แต่ความรู้สึกเสียวมันทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ จนแอบขมิบใส่เขา

ในที่สุดลอฟท์ก็เอานิ้วเข้าไปจนสุดความยาว แล้วกระตุกที่ด้านในความชุ่มฉ่ำและอุ่นร้อนกว่าอากาศภายนอก

แต่ที่วิเศษคือแน่นมาก แม้จะเป็นเพียงแค่นิ้วเดียวที่เล็กกว่าท่อนเอ็นของเขาถึงสิบเท่า ไม่คิดว่าร่องรักของพลอยไพลินจะน่าเอาขนาดนี้ หากเป็นท่อนเอ็นของเขาเธอคงจะรัดแน่นมากกว่านี้อีกจนเขาไม่อาจรอต่อไป

รีบฉีกคอนด้อมแล้วสวมเข้าไปด้วยมือเพียงข้างเดียว จากนั้นพาท่อนเอ็นที่มีความหล่อลื่นจากซองคอนด้อมเข้าไปทดแทนนิ้วร้ายในคราวเดียว

"อื้อ!!!!!" พฤติกรรมของคนใต้ร่างดีดดิ้นถอยหนี และความแปลกใหม่ที่ได้รับทำให้ลอฟท์ชะงักค้างแล้วสบถออกมาอย่างหัวเสียที่สุด

"บ้าฉิบ!" เขาว่าแล้วเชียว นึกโมโหพลอยไพลินนักที่ไม่ยอมบอกกับเขามาก่อน จึงได้ช้อนศีรษะของคนใต้ร่างขึ้นมา

พลอยไพลินเปิดเปลือกตามาพร้อมกับน้ำใสๆ กลอกกลิ้งบนดวงตา เรียวปากเป็นสีแดงเถือกเพราะเอาแต่กัดริมฝีปากตัวเองอย่างอดกลั้น มือทั้งสองข้างวางบนท่อนแขนของเขาพยายามดันตัวออกห่างเพราะเจ็บ

"ทำไมคุณไม่บอกผม!" ลอฟท์ถามเสียงเข้ม สายตาคมกริบไม่ละออกจากหยาดน้ำตาที่เพิ่งไหลลงไป นั่นจึงทำให้พลอยไพลินรับรู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไร

"คะ..คุณรีบทำดีกว่าค่ะ" เอ่ยเสียงติดขัดแล้วเบี่ยงหน้าหนี เธออยากกลับไปพักผ่อนเต็มที ความเสียดเสียวเมื่อกี้หายไปจนหมดสิ้นเมื่อถูกแทนมาด้วยท่อนเอ็นขนาดใหญ่ มันเจ็บจนเกินบรรยาย

"ลงโทษดีมั้ยหื้ม!" อยากจับกระแทกให้ตายคาเตียงไปเลยโทษฐานที่โกหก ของเขามันไซซ์ยุโรปตั้งห้าสิบแปดกล้าลองดีกับเขาได้อย่างไร

ลอฟท์ผละตัวเองลุกขึ้นนั่งแล้วถอดท่อนเอ็นออกมาใหม่ ก่อนจะรูดถุงยางอนามัยที่ติดน้ำเลือดออกมาด้วย ย้ำชัดว่าเขาเป็นคนแรกของเธอ

พอพลอยไพลินเห็นดังนั้นก็เบิกตากว้าง เธอรู้ว่ามันอาจมีเลือด แต่ที่เขาดันเข้ามาใหม่ให้ความรู้สึกแปลกไปอีกแบบว่าคือไร้เครื่องป้องกัน

"อื้อ!! ทะ..ทำไมคุณไม่ป้องกัน" นี่ต่างหากที่เธอกังวล

"หากไม่ใส่คุณจะรู้สึกดีกว่า สัมผัสเนื้อแนบเนื้อมันอุ่น คุณจะไม่เจ็บมาก" เขารีบเอ่ยกับสายตาสั่นระริกคู่นั้น ทำแบบนี้พลอยไพลินจะสามารถอดทนจนเขาเสร็จสมเพราะมันใช้เวลานาน ไม่แน่เธออาจจะเสร็จไปพร้อมกับเขาได้หากเธอรู้สึกเสียวบ้างใช่เจ็บอย่างเดียว

"ไม่นะ ฉันไม่อยากรู้สึก แต่ฉันต้องการให้คุณป้องกัน!" ไพลินพยายามผลักเขาออก แต่เขากลับยืดตัวขึ้นอีกรอบแล้วจับล็อกสะโพกคนดื้อที่ไม่ยอมเชื่อฟัง ดึงรั้งทั้งสองข้างเข้าหาตัวเอง จากนั้นจึงขยับจนเธอหมดแรงลุกขึ้นห้ามเขา

ตอนนี้พลอยไพลินกลับเสียวซ่าน เริ่มไร้เรี่ยวแรงอีกครั้ง

"อ๊ะ อ๊ะ" แผ่นหลังเนียนถูไถไปตามแรงขยับเข้าออกที่เขารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

"อืม.." ลอฟท์เลียริมฝีปากแห้งผากของตัวเอง สักพักเขาก็กัดฟันเมื่อตัวเองอยากทำเร็วๆ ครั้งใด กลับจะพ่ายแพ้ให้กับพลอยไพลินจนได้ เขายังไม่อยากเสร็จในตอนนี้

"คุณลอฟท์ บะ..เบาหน่อย"

"เสียวเหมือนกันมั้ยพลอย" เขาโน้มตัวลงไปหา เอาแขนคร่อมที่ศีรษะแล้วจูบริมฝีปากเธอ ดันท่อนเอ็นเข้าไปลึกๆ จนสุดชนมดลูกของเธอบ่อยๆ

พลอยไพลินเบ้หน้า ทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งเสียว เป็นทุกอย่างแล้วในตอนนี้

เพราะความแน่นจึงทำให้เขาต้องออกแรงมากขึ้นเพราะขยับได้ยากลำบากเหลือเกิน แต่มันก็เป็นพิษภัยแก่เขาเหมือนกันเมื่อคนที่เคยทนไปได้ต่อเนื่องถึงครึ่งชั่วโมงต้องมามีความรู้สึกต้องการปลดปล่อยภายในเวลาไม่ถึงนาที

"บ้าฉิบ!" นานๆ จะเจอเนื้อชั้นดีเขาจะไม่รีบโดยเด็ดขาด

"อย่าขมิบพลอยไพลิน" เขายังไม่อยากปล่อยออกมาตอนนี้

"อ๊า..พลอย บอกว่าอย่ารัดแน่นไง" สะโพกสอบค่อยๆ หยุดความเร็วลงไป ประคองตัวไปช้าๆ แทนเพราะกลัวปลดปล่อยออกมา จากนั้นเขาจึงเร่งความเร็วใหม่

"อ๊ะ อ๊ะ" ร่างบางถลาไปกับที่นอนเมื่อเขาทำเร็วขึ้น

"บอกว่าอย่ารัดแน่น!" เขาจะทนไม่ไหวแล้ว

"ฮื่อออ คุณพูดบ้าอะไรของคุณคะ ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น" คราวนี้คนที่รู้สึกเจ็บมากเริ่มมีสะอึกสะอื้นบ้าง เพราะเขาเพิ่มความเร็วจนเธอได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน

เขายืดตัวขึ้นแล้วคว้าเข้าทีอกฟูของเธอทั้งสองข้าง เพิ่มจังหวะเร็วแรงเมื่อไม่อาจอดกลั้น

พลอยไพลินเผลอจิกท่อนแขนคนตัวโตเมื่อเขาทำเธอเสร็จแล้วยังไม่หยุดอีก "ฮื่อ..เสียวไม่ไหวแล้ว!"

"ใจเย็น จะเสร็จแล้ว" เขาปล่อยให้เธอทำรอยบนตัวแล้วเป็นฝ่ายเร่งความเร็ว เขาอาจจะต่อยกสองในเมื่อพลอยไพลินทำให้เขาเสร็จภายในแค่สิบนาที เขารู้สึกว่ามันต้องได้มากกว่านี้อีก

จึงได้โน้มตัวลงรั้งคนตัวเล็กขึ้นมาอยู่ในท่านั่งด้วยกัน ประคองแผ่นหลังของเธอแล้วขยับสะโพกเข้าใส่หนักหน่วงขึ้นเมื่อเริ่มมองเห็นทางที่จะไปถึง จนพลอยไพลินกระเด้งขึ้นไปตามจังหวะ หญิงสาวกรีดร้องหลายครั้งเมื่อเขาทำมันรุนแรง

"จะเสร็จแล้ว!" เขาบอกเธอพร้อมวางร่างเล็กกลับสู่ที่นอนแล้วกดท่อนเอ็นตามเข้าไปลึกๆ

"อื้มมม!!! ปลดปล่อยน้ำรักพวยพุ่งเข้าสู่มดลูก แรงขยับเริ่มช้าลงเมื่อเขารีดน้ำออกอีกสองสามที ก่อนจะวางหน้าผากกว้างลงบนหน้าผากเล็กทิ้งน้ำหนักเพียงเบาๆ สัมผัสลมหายใจอบอุ่นของกันและกัน ฟังเสียงหอบหายใจของพลอยไพลินที่ดูเหมือนว่าเธอจะเหนื่อยกว่าเขาทั้งที่นอนอยู่เฉยๆ