บทที่ 7

1196 คำ

“อะไรนะ!” กันติศาร้อนเสียงหลง ผุดลุกขึ้นยืนแทบจะทันทีกับคำพูดของคนที่แอบอ้างว่าเป็นองครักษ์ของเจ้าหญิงอลิยา และเธอก็เชื่อซะสนิทใจด้วย และไม่มีโอกาสถามไปมากกว่านี้ เมื่อต้นทางตัดบทสั้นๆ ว่า “เดี๋ยวเจอกันครับ รอเปิดประตูห้องให้ผมด้วย” เอ่ยบอกแล้วเจ้าชายทาริสก็กดตัดสายในทันที เพราะได้ยินเสียงหัวเราะใสของกันติศาในก่อนนี้ ทำให้เจ้าชายทาริสอยากเห็นตัวจริงของผู้เป็นเจ้าของน้ำเสียงจนแทบทนไม่ไหว พอกดวางสายแล้ว ก็หันมาบอกกับองครักษ์อัสมานด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความเจ้าเล่ห์อย่างเหลือร้าย “ไปกัน...อัสมาน ไปลักพาตัวน้องสาวของนายบลูโดยละม่อม...” กันติศาคิดว่าต้นทางที่โทร.มาน่าจะพูดเล่นที่บอกว่าอีกห้านาทีจะขึ้นมาพบเธอ เพราะคิดว่าอีกฝ่ายคงต้องเดินทางด้วยรถยนต์เกือบหนึ่งชั่วโมง กว่าจะมาถึงคอนโดที่เธอพักอาศัยอยู่ แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง พอหลุบมองเวลา เข็มนาฬิกากระดิกยังไม่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม