ครูสาวสอนสวาท

ครูห้าวสอนสวาท บทที่4.คืนเปลี่ยวกับคนหงี่

หนุ่มดอยส่ายหน้า “อย่าโกหกนะ ถ้ามีเมียแล้วก็บอกมา ฉันไม่อยากทำผิดโดยไม่รู้ตัว” ก่อนหน้านี้ไม่ทันได้คิด พอกินจนอิ่มแปล้ ความรู้สึกผิดก็เข้ามาแทนที่

“ไม่มีหรอก ทำแต่งาน หากมีเมีย ผมคงไม่มีแรงเด้าครูได้ขนาดนี้หรอก” ทิพย์นรียิ้มเขิน

เธอเถียงไม่ออก หนุ่มดอยจัดหนัก กระแทกเสียจนเธอหมดแรงเดิน เขาแรงดี ทนถึก จนเธออยากต่ออีกสักยกสองยก แต่สภาพตอนนี้มันไม่ไหวจริงๆ

“ทำไมถึงยังไม่มีเมียล่ะ เธอก็ไม่ได้ขี้เหร่นี่?”

“ไม่ใช่ไม่อยากมี แต่อย่างที่รู้ ผมกำลังสร้างตัวไม่อยากให้ใครมาลำบากด้วย”

ห้าวกำลังอยู่ในช่วงสร้างตัว เขาไม่อยากมีเมียให้เป็นภาระตอนนี้ งานดึงเวลาของเขาไปจนหมด แทบไม่มีแรงเดิน หากวันในเข้าไปในสวน

“นึกยังไงมาเอากับฉัน?”

ห้าวอมยิ้ม “ครูยั่วผมนี่ นั่งอ้าซ่าแบบนั้นใครจะอดใจได้” หนุ่มดอยตอบเสียงสั่น มีผู้หญิงนั่งถ่างขา โชว์ของสงวน หากเขามองเฉยๆ ไม่ทำอะไรเลย เสียเชิงชายตายห่า

“ตอนนั้นฉันไม่ได้ตั้งใจ มันเจ็บจริงๆ นะ”

ทิพย์นรีเถียง เธอไม่ได้จงใจยั่วเขา ตะคริวทำให้เธอเจ็บจนลืมระวัง แต่เมื่อความเจ็บหายไป ก็เลยปล่อยเลยตามเลย

“ครูหิวยัง?”

คุยกันมาสักพัก ท้องทิพย์นรีเริ่มร้อง ห้าวถามมาพอดีเธอเลยพยักหน้า

หนุ่มดอยเดินไปหยิบกระติบข้าวเหนียวกับปลาย่างที่มะแดเอามาห้อยไว้ที่เสาหน้าบ้าน หนุ่มสาว กินมื้อกลางวันด้วยกันจนอิ่มท้องดี ห้าวเอนตัวนอนแผ่ หลังดื่มน้ำเข้าไปอึกใหญ่

ชายผ้าของเขาที่ขมวดไว้หลุดแผละ เปิดให้เห็นอาวุธประจำตัวของเขาที่นอนสงบอยู่ตรงหน้าขา และมีขนาดใหญ่พอๆ กับข้อมือของทิพย์นรีตอนนี้พอดี

ห้าวปรือตามอง เขาอมยิ้มเมื่อสายตาของสาวเมืองกรุงมองลูกรักของเขาตาเขม็ง

“อยากรู้จักมันเหรอครู?” เขาถามเสียงแหบ

ขยับตัวลุกขึ้นนั่งหลังพิงเสาต้นใหญ่กลางบ้าน

“นิดหน่อย” สาวเปลี่ยวตอบเสียงเรียบ ยกมือปาดน้ำลายที่ไหลเอ่อออกมาจนทะลักออกมาจากปาก

“หึ!” ไม่มีคำพูดชวนกระเส่า มีเสียงหัวเราะแผ่วๆ แสดงความรู้ทัน

ทิพย์นรีทำอะไรไม่ถูก จะนั่งจ้องความใหญ่ยาว เจ้าตัวเขาก็รู้ตัวเสียแล้ว

“ไปปิดประตูสิครู” ห้าวเอ่ยแนะ ประตูบ้านเปิดอ้า ใครเดินผ่านไป ผ่านมาเห็นเขา คนเสียคือครูสาวคนใหม่ ไม่ใช่ตัวเขาหรอก

สาวเมือกรุงเดินเหนียมๆ ไปปิดงับประตูบ้านเข้าหากัน เธอจัดแจงลงกลอนประตูจนแน่นหนา ก่อนจะเดินย้อนกลับมานั่งที่เดิม

หนุ่มดอยกวักมือเรียก เขาแบะหน้าขาออกกว้างๆ เหมือนตั้งใจชวนให้คนอยากรู้อยากเห็น มามองเสียให้ชุ่มฉ่ำใจ

“จิ!” หญิงสาวจิปาก ทำท่าขัดใจ แต่ก็ไม่วายขยับเข้าไปใกล้ และเมื่อลดสายตาลงต่ำ เธอก็ต้องห่อปากครางอู้เลยทีเดียว

ไอ้ที่เห็นเมื่อนาทีก่อน ตอนนี้ขนาดกับความยาวเพิ่มขึ้นนับเท่า

หัวบานๆ สีคล้ำ ยืดขยายมีหยดน้ำใสใสไหลปริ่ม

ปลายลิ้นอ่อนบางแลบออกมาเลียรอบปากตัวเอง เธอคอแห้งเป็นผง นึกหิวน้ำขึ้นมาติดหมัด

“ไม่ลองหน่อยเหรอครู?” ห้าวถามเสียงแหบปร่า

ปฏิกิริยาของเขาสนองความต้องการของคนตรงหน้าได้เป็นอย่างดี ท่อนเอ็นอุ่นขยายเหยียดยาว อารมณ์กระสันพุ่งสูงปรี๊ด

“ได้เหรอ?” หญิงสาวถามเสียงละเมอ

ร่างกายอ่อนโอน ก้มตัวลงมองท่อนเนื้อขนาดใหญ่แบบเอาจริงเอาจัง

มือนุ่มนิ่มประคองท่อนเนื้อกับพวงไข่ที่ห้อยอยู่โตงเตงขึ้นมาพร้อมกัน เธอคลึงปลายนิ้วกับลูกอัณฑะทั้งสองข้าง จนห้าวสูดปากครางลั่น

“โอวววว....เบาสิครู ผมก็เสียวเหมือนกันนะ”

หญิงสาวยิ้มชอบใจ “เดี๋ยวจะทำให้เสียวกว่านี้อีก” เธอพูดเสียงปร่า แลบปลายลิ้นออกมาเลียรอยหยักตรงส่วนปลาย ตวัดลิ้นรวบหยดน้ำใสใสที่ไหลปริ่มเข้ามาในอุ้งปาก จนคนนั่งพิงหลังกับเสาบ้านถึงกับตัวสั่น มือที่วางพาดไว้บนหัวเข่าสั่นระริกทีเดียว

ทิพย์นรีรวบท่อนเนื้ออุ่นร้อนเข้ามาในโพรงปาก เธอดูดลำเนื้อแรงๆ จนแก้มตอบ พร้อมทั้งห่อปากรูดขึ้นรูดลงตลอดความยาว มือข้างที่ว่างกอบกำท่อนลำเอาไว้ ขยับรูดเป็นจังหวะ สัมพันธ์กับปากที่อ้าอมไว้เช่นเดียวกัน

“อูยยยย ครูนี่ไม่เบาเหมือนกันนะ”

ห้าวเงยหน้าครางเสียงหลง กระถอกบั้นเอวสวนสู้ ขยับเอวสวนใส่จนทิพย์นรีตาเหลือก ปลายท่อนทวนแทงลึกเกือบถึงคอหอย เธอน้ำตาเล็ด แต่ก็ไม่ยอมคายท่อนเอ็นที่คาอยู่ในปาก รูดขึ้นรูดลงด้วยความสนุก เพราะเธอยิ่งทำ คนตัวใหญ่ก็ยิ่งครางลั่น เป็นความสนุกที่ตนเองได้เอาคืนเขาเสียบ้าง หลังจากห้าวกระแทกกระทั้นใส่ จนตัวเองสิ้นแรง

เป็นวิธีแก้เผ็ดที่ทำให้เขาไม่กล้าแกล้งเธออีกในครั้งหน้า

หนุ่มดอยสูดปาก ครางเสียงหลง อุ้งปากนุ่มนิ่มกำลังรีดพิษส่วนที่เหลือของเขา ศีรษะของหล่อนผลุบๆ โผล่ตรงหว่างขา มันเสียวเสียจนเขาสิ้นฤทธิ์ กระฉูดน้ำรักใส่อุ้งปากของเธอ จนหมดทุกหยาดหยด

ทิพย์นรีรูดปากกับท่อนลำครั้งสุดท้าย เธอดูดน้ำรักสีขาวขุ่น กลืนลงคอไปอย่างไม่รังเกียจ รสชาติเค็มๆ ปนขื่น ผสมหวานนิดๆ ส่วนที่ทะลักออกมานอกปาก เธอก็ใช้หลังมือปาด และยกขึ้นมาเลียจนหมดเกลี้ยง

ห้าวกระชากทิพย์นรีเข้ามาบดจูบ เขาแทรกปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปาก ขยี้เรียวปากแรงๆ ก่อนจะกระตุกปมผ้าของหล่อนจนหลุด จับทิพย์นรีขึ้นนั่งบนหน้าขา และหล่อนก็ช่างรู้งาน สาวเมืองกรุงทิ้งสะโพกใส่ สวมครอบโหนกเนื้อลงบนท่อนเอ็นแข็งชันทันที่

ปึกๆ ตั่บๆๆ

แรงกระแทกทำให้บ้านทั้งหลังสั่นกราว หญิงสาวกัดฟันกรอด ท้าวแขนกับพื้นไม้ ปล่อยให้คนตัวใหญ่กระแทกอัดไม่ยั้ง สีหน้าของทิพย์นรีเหมือนคนเจ็บปางตาย มันบิดเบี้ยวทรมาน ด้วยความเสียวกระสันที่สาดใส่ “เร็วๆ อีกสิห้าว เสียวดี ซี๊ดดดดด”

หล่อนร้องเร่ง ขย่มตัวใส่ตอแข็งโด่สุดฤทธิ์เช่นกัน

คนตัวใหญ่ไม่ยอมน้อยหน้า เขากระเด้งเอวสวนสู้

กระแทกอัดท่อนเนื้อจนน้ำรักแตกทะลักทลาย...

ครูสาวคนใหม่หวีดร้องเสียงแหลม ตัวกระตุกยึกๆ เอนตัวซบแผ่นอกกว้างด้วยความอ่อนแรง

ห้าวเสือกเสยท่อนเอ็นไม่ยั้ง เขากระฉูดน้ำเมือกเหนียวๆ ก๊อกสุดท้ายใส่รูเนื้อที่ขมิบถี่ยิบ จนหมดเช่นกัน

ทิพย์นรีรู้สึกตัวอีกทีตอนเช้าตรู่ เธอนอนหนุนแขนห้าวจนหลับไปตอนไหนไม่รู้ เขาคงกางมุ้งครอบไว้ให้ แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่ข้างตัวเสียแล้ว เธอทรงตัวลุกขึ้นนั่ง รั้งชายผ้าถุงขึ้นมาขมวดไว้ที่หน้าอกหลวมๆ

ก่อนจะยกชายมุ้งขึ้นสูง มุดออกมาด้านนอก

หญิงสาวเดินไปเปิดประตูบ้าน ทอดสายตามองควันไฟเหนือหลังคาบ้านหลังอื่น สูดกลิ่นอากาศบริสุทธิ์ยามเช้าที่ผสมด้วยกลิ่นควันไฟกับกลิ่นอาหารปรุงสุก

น้ำเหนียวๆ ไหลออกมาจากซอกหลืบกลางร่าง

เธอตะปบมือใช้ผ้าถุงที่นุ่งเช็ดคราบเหล่านั้น พร้อมกับสูดปากครางเบาๆ เพราะกระทบกับติ่งเสียวที่มีความรู้สึกไวเหลือเกิน

“อูยยย...ไปอาบน้ำดีกว่า คิดทะลึ่งแต่เช้าเชียว”

หากห้าวยังอยู่ เธอคงไม่เสียเวลามาอ้อยอิ่งอยู่ตรงนี้ อากาศดีๆ แบบนี้ เล่นเสียวอีกสักรอบ สองรอบก่อนไปดูที่ทางสอนเด็กดอยคงสุขพิลึก

สาวกรุงสะบัดหน้าไล่ความคิดสุดบรรยายออกไปจากใจ เดินไปฉวยกล่องสบู่ ขันน้ำ เดินดุ่มๆ ไปยังริมธาร เพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย

จุดเดิมที่มะแดพามาเมื่อตอนกลางวัน...

เวลานี้มีสาวชาวดอยหลายคนกำลังนั่งอาบน้ำอยู่ตรงนั้น

คนมีอายุหน่อยก็ส่งยิ้มให้เธอ ส่วนเด็กๆ จ้องมองเธอแบบไม่กลัวเสียมารยาท

“ครูคนใหม่ใช่ไหมจ้ะ?”

สาวใหญ่รูปร่างท้วมคนหนึ่งถามเธอเบาๆ

“ค่ะ” ทิพย์นรียิ้มรับ

“ครูมาอยู่กี่วันจ้ะ”

เด็กน้อยคนหนึ่งยื่นหน้าออกมาถาม

“15วันจ้ะ” ทิพย์นรีตอบตามตรง

“น้อยจัง แต่ก็ยังดี” สีหน้าของเด็กสลดลงไป เมื่อทางการส่งมาแต่ละคน มีเวลาแค่ช่วงสั้นๆ

ทิพย์นรีไม่ได้แย้งอะไร เธอจัดแจงอาบน้ำ แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้ลงไปลอยคอ เพราะคนมากเกินไปนั้นเอง