กอหวายหัวเราะ เมื่อถูกมารดาบอกให้ไปนั่งที่นั่งด้านหลังคนขับโดยท่านจะนั่งด้านหน้ากับธูปหอมซึ่งยิ้มๆ เมื่อได้ยินเกื้อกูลทำเสียงเข้มใส่คนที่เป็นลูกสาว
“ไม่รู้จะมาทำไมกันเยอะแยะ” เกื้อกูลพูดบ่น
“คนอายุเยอะๆ ขี้บ่นเหมือนกันไหมคะ น้าธูป” กอหวายถาม
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่พ่อจอมไม่ค่อยบ่น ไม่ใช่หรือ” ธูปหอมอมยิ้ม
“จะว่าฉันก็ว่ามา ไม่ต้องพูดอ้อมค้อม อย่าคิดนะว่าฉันใจอ่อน”
ในตลาดสดมีผู้คนเดินกันขวักไขว่ ธูปหอมเดินไปหยิบตะกร้าที่อยู่ท้ายรถและเดินตามกอหวายกับเกื้อกูลไป
“หวายถือให้เอง คนแก่เดินเฉยๆ” กอหวายหัวเราะ เมื่อเห็นธูปหอมทำหน้างอ คนอายุน้อยเดินตามอยู่ห่างๆ เกื้อกูลเป็นคน
ละเอียด เรื่องต่อราคาไม่ต้องพูดถึง ธูปหอมยิ้มๆ เมื่อได้ยินเพราะตัวเองไม่มีโอกาสได้มาเดินซื้อของแบบนี้ เพราะทานอาหารง่ายๆ
ใกล้บ้าน ซึ่งจริงๆ คือทำอะไรไม่เป็นมากกว่า บ้านมีครัวเล็กๆ เอาไว้ ธามจะเป็นคนทำอาหาร ซึ่งส่วนใหญ่เป็น
