Chapter 20
“ฉันกลับก่อนนะ ใส่เสื้อผ้าพุดมาหลายวันละ ไปเอาของก่อนค่อยมานั่งทำงานห้องแกใหม่” ใบหน้าสดสวยของสาววัยสี่สิบประดับด้วยรอยยิ้ม เหมือนไม่รู้สึกอะไรกับเสียงสุดแสบเสียวของคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ซึ่งอยากจะอยู่กันตามลำพัง โดยไม่ได้สนใจหล่อนเลยแม้กระทั่งตอนนี้
เจ้าของร่างสูงในชุดนอนบุรุษเรียบร้อยเหยียดกายอยู่บนเปลตาข่ายกับโน้ตบุ๊คเครื่องหนึ่ง ยังคงจับจ้องหญิงสาวที่กำลังนั่งเก้าอี้ม้านั่งในสวนเป็นพัก ๆ หากว่าพอละวางจากงานของตนได้
“อืม... มาเมื่อไร โทรมาบอกล่วงหน้าล่ะ ช่วงนี้ฉันกับพุดไม่ค่อยอยู่บ้านนี้”
“ไปอยู่ไหนกัน?” ปิ่นแก้วมีสีหน้าแปลกใจ หลายเดือนที่ผ่านมาหล่อนอยู่ฟิลิปปินส์กับปรเมษฐ์และทีมงาน พูดคุยกันแค่เรื่องงานถึงได้ไม่รู้ความเคลื่อนไหวของลูกเลี้ยงเขาเลย
“พุดซื้อคอนโดฯ ไว้ใกล้ ๆ มอ เลยไปนอนนู่น”
“โอเค ถ้าจะเข้ามา ฉันจะโทรมาก่อน เออ... ฝากกระเป๋าเครื่องสำอางให้น้องด้วย ฉันซื้อมา
