ตอนเช้าของวันใหม่อากาศค่อนข้างเย็นเพราะเมื่อคืนฝนตกเกือบทั้งคืน เช้านี้ปัถวีรู้สึกตัวตื่นแล้วยิ้มน้อย ๆทั้งที่ยังหลับตาอยู่เขาใช้มือคว้านหาร่างบางที่เขานอนกอดมาทั้งคืนไปทั่วฟูกนอนแต่ก็ไม่เจอร่างบางของจอมขวัญ ปัถวีจึงลืมตาขึ้นสายตาก็ไปปะทะเข้ากับเลือดและน้ำรักของเขากับจอมขวัญหยดเป็นดวงติดอยู่บนฟูกทำให้ปัถวียิ้มออกมาด้วยความภาคภูมิใจและใช้มือไล้ไปบนที่นอนเหมือนอยากจะเก็บความทรงจำดี ๆนี้ไว้
"ไปไหนของเขาแต่เช้าวะ เมื่อคืนโดนไปสามยกยังมีแรงตื่นเช้าอีกหรือ"
“จอมขวัญ อยู่ในครัวหรือเปล่า” ปัถวีเรียกและลุกขึ้นหยิบผ้าขาวม้ามาพันเอวสอบปกปิดความอุจาดตาไว้และออกจากห้องนอนในกระท่อมไปหาจอมขวัญในครัวแต่ก็ไม่เจอจอมขวัญทำให้ปัถวีเริ่มใจคอไม่ดีกลัวเมียหาย กลัวเมียคิดจะทำอะไรลงไปเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ปัถวีเดินหาจอมขวัญไปรอบ ๆกระท่อมและมาพบจอมขวัญที่นั่งนุ่งกระโจมอกปล่อยผมยาวลงมาถึงกลางหลัง นั่งอยู่
