รักนะยัยเด็กดื้อ

เด็กเปรต

หลังจากที่ฉันช่วย ไอ้ต้ำตั้งเต็นท์เสร็จฉันก็เข้ามาพักผ่อนในเต็นท์ของตัวเอง อย่างออ่นเพลีย

" อากาศที่นี้เย็นจัง ดีนะที่คุณแม่บอกให้เอาเสื้อผ้าหนาๆ มาไม่งั้นตับแข็งตายแน่ๆ" แก้ว

กำลังนอนดูโทรศัพท์ ที่ไม่มีสัญญานแล้วก็นอนดูรูปถ่าย ตัวเองที่เคยถ่ายคู่กับคุณแม่สุดสวยที่ตอนนี้อายุ แค่38ปี แต่หน้าตาเหมือนเด็ก อายุ20ปีใครเห็นเราสองคนก็คิด ว่าเราเป็นพี่น้องกัน

" คิดถึงคุณแม่จัง " แก้ว มองดูรูปก้อยคนแม่ ด้วยสายตาที่คิดถึง

" น้องๆครับได้เวลารวมตัว กันแล้ว" เสียงรุ่นพี่ เรียกให้รวมตัวกัน เพื่อจะอธิบายกิจกรรมในเวลาต่างๆ ว่าจะต้องทำอะไรกันบ้างในแต่ละวัน และกินข้าวเวลาไหน จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็พากันเดินต่อ แถวไปรับข้าวกล่องที่มีชาวบ้านพากันช่วยทำและนำขึ้นมาให้ พวกเราที่อยู่กันบนดอย

" ต้ำเป็นไหง พอกินได้ไหม " แก้ว ถามต้ำด้วยความเป็นห่วงเพราะ รายนั้นเกลียดผักเข้าไส้

" เอ้อ.....อืม" ต้ำทำสีหน้า เยเกเพราะไม่ชอบกินผัก

" เอ้า แกเอาหมูกับไก่ไป ส่วนผักเอามาเดี๋ยวฉัน ซัดเอง " แก้วตักเนื้อที่ผสมมากับผัดผักส่งไปให้ต้ำ แล้วต้ำก็ตักเอาผักมาใส่ในกล่อง ของแก้ว

" นี้น้องครับ ที่นี้ไม่ใช้ที่บ้านนะครับ แล้วอีกอย่างอาหาร ก็เป็นอาหารจากน้ำใจของชาวบ้าน ที่เขาอุตส่าเจียดเงิน และเจียดเวลา

อันมีค่า มาซื้อและทำมาให้พวกเราทานนะครับน้อง" เติ้ด ยืนสังเกตุทั้งสองคน อยู่นานพอเห็นคนตัวเล็กตักอาหารใส่กล่องของ เพื่อนชายก็นึกหงุดงิด ขึ้นมาซะอย่างงั้น

" นี้คุณลุง เป็นไรมากป่ะเนี่ย ด่าพวกเราตั้งแต่มหาลัยจนมาถึงดอย ขอโทษนะค่ะหนูไป ขรี้.....ใส่หน้าบ้านคุณลุงเหรอค่ะ ถึงได้จ้อง

จะกัดเอากัดเอา แล้วอีกอย่างเพื่อนฉันไม่กินผัก ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยเพราะฉันกิน ส่วนฉันก็ไม่ชอบกินเนื้อ เพราะมันย่อยยาก เราสองคนก็เลยแลกเปลี่ยนกัน ไม่เห็นมันจะยากตรงไหน"

แก้ว เริ่มหมดความอดทน กับคนตรงหน้าก็ยืนเท้าสะเอว จ้องหน้าว่าคนตัวสูงอย่าง หมั่นเขี้ยว

" นี้เธอ " เติ้ด กำลังจะอ้าปากพูด ว่าคนตัวเล็กที่กล้ามาขึ้นเสียงใส่ก็ต้อง หยุดกลางคันเพราะเสียงเรียกจาก คู่นอนคนสำคัญกำลังเดินเข้ามา

" เติ้ด...ขา...แนนนี่ ไม่ชอบผักเลยอะค่ะ " แนนนี่ ถือข้าวกล่องเดินเข้ามาเกาะแขนแล้วทำหน้าตา ออดออ้นชายหนุ่ม

" ปูด.....5555" แก้วที่ได้ยิน คนปากแดงพูดแบบนั้นก็อดกลั้น เสียงหัวเราะไม่ได้จึงเผลอ ทำเสียงหัวเราะออกมา อย่างดัง

" นี้ยัยเด็กเปรต แกขำอะไรของแก เสียมารยาท" แนนนี่ ทำหน้าหงิกใส่แก้ว อย่างไม่พอใจ เพราะเห็นคนตัวเล็ก น่ารักกว่าเธอ แถมชายหนุ่มที่พาเธอมา เอา ให้ความสนใจยัยตุ๊กตาผี ส่วนเติ้ดที่รู้สึกเสียหน้า ก็ได้แต่ยืนทำหน้าตึงมองมาทางแก้ว ที่กำลังหัวเราะอย่างซะใจ

" ปะ ป่ะ เปล่าค่ะป้า แล้วอีกอย่างหนูชื่อแก้วค่ะ ไม่ใช้ชื่อเปรต กรุณาเรียกใหม่ด้วยนะค่ะ " แก้ว หยุดขำทันทีเมื่อได้ยินแนนนี่ เรียกตัวเองว่าเด็กเปรต แล้วเปลี่ยนสีหน้าท่าทาง จากตลกมาเป็น สายตาเอาเรื่องคนตรงหน้า เติ้ดที่เห็นท่าไม่ดี ก็รีบดึงแขนแนนนี่ให้เดินออกมา

" ใครเป็นป้าแก กรี๊ด..." แนนนี่ กรีดร้องด้วยความโมโหที่โดน รุ่นน้องเรียกตัวเองว่าป้า

" ร้องออกมายังกะเปรตขอส่วนบุญ ยังมีหน้ามาเรียกคนอื่น ว่าเปรต " ต้ำ นั่งก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ แล้วส่ายหัวอย่างนึกรำคาญ รุ่นพี่2 คนนั้นที่ชอบมาหาเรื่องแก้ว กับตัวเอง