บทที่ 6

1392 คำ

​“ยูฮู้~ ทางนี้ค่าทางนี้” กุ๊กไก่ร้องตะโกนดังลั่นจนเสียงเล็ดลอดเข้ามาภายในเต็นท์ ปลุกให้ผมตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย ยัยลูกเจี๊ยบส่งเสียงตื่นเต้นอะไรแต่เช้านะ ครั้นเมื่อลุกออกไปดูก็เห็นว่าเธอยืนโบกไม้โบกมือให้กับอะไรสักอย่าง “มีอะไรให้ตื่นเต้นอีกแล้วเหรอกุ๊กไก่” “คุณไทเกอร์ตื่นแล้วเหรอคะ หนูเก็บของเรียบร้อยแล้วนะเหลือแค่เก็บเต็นท์ ดูนั่นสิคะเรือกำลังมารับพวกเราพอดีเลย” กุ๊กไก่ชี้ไปทางเรือที่แล่นเข้ามาใกล้ฝั่งขึ้นเรื่อย ๆ “ทางนี้ค่าพวกเราอยู่ทางนี้” “กุ๊กไก่! นั่นไม่ใช่เรือจากคนของฉัน” “ถะ...ถ้าไม่ใช่ ละ...แล้วเรือใครล่ะคะ” ยัยลูกเจี๊ยบเอ่ยถามเสียงติดขัดและผมก็ยังไม่ทันได้ให้คำตอบ ปัง! “อร๊ายยยยย!” กุ๊กไก่กรีดร้องลั่นด้วยความตกใจ ผมที่มีสติกว่าดึงแขนคนตัวเล็กจนล้มกลิ้งถลาไปตามหาดทรายทั้งคู่ ขณะที่เสียงปืนดังขึ้นมาหลายนัดติดต่อกัน มือหนาประคองศีรษะทุยเล็กไม่ให้กระแทกกับกรวดหินเล็กใหญ่จนหลั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม