"เหรอ? ขี้โม้รึป่าว?-_-"
"ไม่ขี้โม้ อันอันรักคุณอา อยากให้คุณอาเป็นแม่ค่ะ^^"
ผมได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้า จนอันอันวางมือเล็กที่แก้มผม (อย่าตบนะเว้ย!)
"เป็นปั่มป๊าอันอันมั้ยคะ อยากได้ปั่มป๊าเพิ่ม^[]^"
เข้าใจพูด แต่ไอ้เฮียได้ยินแบบนี้..มันคงกระทืบผมตาย
"ถ้าลุงเป็นเอ่อ..พ่อใครจะเป็นแม่คู่กับลุงล่ะ-//-"
"คุณอาอันติงค่า!^[]^"
ผมอมยิ้มให้กับความคิดของเด็กน้อย ก่อนจะลูบหัวอันอันแล้วยกหม้อไปล้างเส้น ซึ่งเธอก็มองตามอย่างสนอกสนใจ ไม่ว่าผมจะหยิบน้ำมันมะกอก หรือหาหอมหัวใหญ่มาหั่นทุกลักทุเลขนาดไหน เธอก็ไม่ยอมลงจากอ้อมแขนผม
ถ้ากินไม่ได้ห้ามโทษผมแล้วกัน โทษตัวเองนั่นแหละ ..วุ่นไม่เข้าเรื่อง
"ว้าว!หอมแล้วค่ะ ไม่เป็นพิษ อิอิ^^" ขณะที่ผมกำลังคลุกเส้นใส่ไข่แดง อันอันก็พูดแล้วทำหน้าสดชื่น..
"อาจจะเค็ม-_-"
"ไม่ได้ๆ กินเค็มมากๆไม่ดีนะคะ ห้ามเค็มค่า" เออ รู้แล้ว! พูดมากต่อปากต่อคำเกินเด็ก แต่รู้แบบนั้น
