“คุณนี่เมาง่ายจังเลย ทำแผนผมพังหมด”
โน้มตัวลงไปใกล้ กดริมฝีปากลงบนหลังคอ ลมหายใจเป่ารดแรงๆ จนขนอ่อนบนกายสาวลุกชูชัน ย่นคอหนีสัมผัสนั้น ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่น เมื่อความใหญ่โตสอดแทรกเข้ามาในตัวจากทางด้านหลัง
พรวด!
“อ๊ะ อื้อ!”
“อืม อ๊ะ! รุ้งอย่ากัดแบบนั้นสิ เดี๋ยวปากเป็นแผล เจ็บสินะ ผมขอโทษ”
คำขอโทษและปลอบประโลมราวกับน้ำทิพย์ชั้นดี รุ่งทิวาคลายความกลัวลง ขยับตัวเงอะงะ เมื่อสัมผัสด้านในตัวค่อยๆรู้สึกดีขึ้น ความเจ็บแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน ความกระสันทำให้ใบหน้าแหงนเงยขึ้น สูดลมหายใจขาดห้วงเข้าปอดไป
“อือ อย่ากัดผมนักสิ อ๊า รุ้งชอบกัดผมเหรอ”
คำน่าอายพวกนั้น สร้างความกระสันได้เป็นอย่างดี ยิ่งเย้าแหย่ไปเท่าไหร่ ร่องรักด้านในยิ่งบีบกัดรัดแน่น ขมิบตัวตอดรัดตัวตนเขาอยู่เรื่อยๆ แรงอัดจากด้านหลังจึงเพิ่มขึ้น เสียงเนื้อกระทบกันดังกระหึ่ม กังวานไปทั่วห้องน้ำ
ตับ ตับ ตับ!
“อ๊ะ อ๊า/ อูย ของรุ
