"หยี เดี๋ยวครับอย่าเพิ่งไป" เทวินทร์เรียก
"ว่ายังไงคะ มีอะไรก็ว่ามาหยีไม่มีเวลามากหยีจะพักผ่อนพรุ่งนี้หยีต้องขับรถไกล" ยาหยีพูดอย่างตัดบทด้วยความรำคาญ
"พี่อยากมาขอโทษหยี พี่ผิดไปแล้วให้โอกาสพี่สักครั้งเถอะนะครับ" เทวินทร์พูดขอโอกาส
"หยีว่าหยีพูดเคลียร์ชัดเจนมากแล้วนะ ว่าหยีไม่ติดใจอะไรแล้วเรามีทางเดินของตัวเองแล้ว พี่มีเมียแล้ว เมียของพี่วินมีทุกอย่างที่พี่วินไขว่คว้าหามัน เงิน บ้าน รถ ตำแหน่งการงาน เขาให้พี่วินได้หมด พี่วินเลือกแล้วค่ะ ไปซะไปดูแลบ่อเงินบ่อทองของพี่ให้ดี ๆ" ยาหยีพูดให้เทวินทร์คิดและไม่หลงเหลือเยื่อใยใด ๆให้เทวินทร์อีกแล้ว
"หยี ไม่นะหยีพี่มีสิ่งที่หยีบอกมาแต่พี่ไม่มีความสุขเลย พี่รักหยีนะครับ" เทวินทร์เข้ามาดึงแขนของยาหยีไว้เมื่อเห็นว่ายาหยีจะเดินจากไป
"ปล่อยหยีค่ะ หยีไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่วินแล้ว อย่ามายุ่งวุ่นวายกับหยี อย่าหาเรื่องเดือดร้อนมาใ
