"เล่นน้ำตกไม่ต้องใส่ชุดว่ายน้ำหรอกครับ เดี๋ยวพี่ขอผ้าถุงน้าสายพิณให้" พลวัตรหัวเราะและมองยาหยีอย่างนึกเอ็นดู
พลวัตรพายาหยีมาที่น้ำตกซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับบ้านพักประมาณ 300 เมตร ยาหยีนุ่งผ้าถุงกระโจมอก ส่วนพลวัตรนั้นใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียว เมื่อมาถึงน้ำตกยาหยีก็วางผ้าเช็ดตัวและข้าวของต่าง ๆ ไว้ที่โขดหิน ยาหยีรวบผมขึ้นเป็นมวยไว้ตรงกลางศีรษะ แล้วก็ลงไปแหวกว่ายตรงกลางน้ำตกอย่างสนุกสนาน สายน้ำเย็นฉ่ำทำให้ยาหยีผ่อนคลายจนลืมภัยที่กำลังจะมาถึงตัว พลวัตรเห็นยาหยีลงไปแหวกว่ายก็ลงตามยาหยีลงไปด้วย
"เฮ้ย! พี่พลเล่นอะไรคะหยีไม่เล่นนะปล่อยหยีนะคะ" ยาหยีโวยวายเมื่อพลวัตรว่ายน้ำมาโอบกอดยาหยีแล้วพายาหยีดำลงไปใต้น้ำ ยาหยีดำลงไปแล้วก็พยายามดันตัวโผล่ขึ้นพ้นน้ำได้ก็ถึงกับสำลักน้ำไอแคก ๆ
"ไม่เล่นแบบนี้แล้วเราจะเล่นอะไรกันกลางน้ำตกดีมีนางเงือกสาวสวยกลางน้ำตกแบบนี้พี่ควรจะเล่นอะไรดีน่า" พลวัตรแกล้ง
