เจ้าหญิงไลอาด์กัดริมฝีปากแทบเป็นเส้นตรง ดวงตากลมโตแดงก่ำจากการกล้ำกลืนความเจ็บปวด จ้องมองคนตรงหน้าเขม็ง แล้วเค้นเสียงไล่อย่างเย็นชา “ออกไป! ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ” “ไลอาด์” น้ำเสียงที่เอ่ยเรียกเผยถึงความเจ็บปวดไม่ต่างจากดวงตาคมกริบที่ทอดมองคนบนเตียง “ออกไป!” เป็นการยากที่เค้นเสียงไล่โดยไม่ให้มีเสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมาด้วย จากนั้นร่างบางก็พลิกตัวหันหน้าหนี ไม่มองร่างใหญ่กำยำที่กำลังเดินออกไปจากห้องพักคนไข้ “ฉันจะกลับไปอยู่ในนรกที่คุณสร้างมาเพื่อฉันโดยเฉพาะ แต่ขอร้องว่านรกที่ฉันกำลังจะไป อย่าได้มีคุณร่วมอยู่ด้วย” “บ้าฉิบ!” โครม! ผู้พันฮาคิมสบถลั่น ชกเต็มแรงไปบนประตูห้อง ทำเอาผู้กองฟาดิสและลูกน้องคนอื่นๆ ต้องสะดุ้งตกใจหันมามองตามที่มาของเสียง พอเห็นว่าผู้พันกำลังชกประตูห้อง ก็พากันเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าพูดหรือเข้ามาทัก หลังจากเห็นสีหน้าโกรธจัดราวกับกำลังจะฆ่าคนได้ในทุกนาที ไม่ต้