เหนือเมฆชะงักเล็กน้อยหลังเห็นน้องสาวเดินมากับพาเพลิน เขากระตุกสายบังเ**ยนให้ม้าค่อย ๆ หยุดวิ่ง บังคับให้เดินไปทางที่หญิงสาวทั้งคู่กำลังเดินมา
“สวัสดีครับคุณเพลิน” เขาทักทายหญิงสาวที่กำลังเดินจูงสายบังเ**ยนม้าตามหลังน้องสาวของตนเองมา
“สวัสดีค่ะ” พาเพลินทักทายเขาตามมารยาท ก่อนจะหันหน้าหนีไปมองท้องฟ้าทุ่งหญ้าแทน แสดงท่าทางไม่อยากคุยกับเขาอย่างชัดเจน เห็นแล้วเหนือเมฆถอนลมหายใจเบา ๆ ก่อนเอี้ยวตัวก้าวขาลงจากหลังม้า
“ว่าแต่คุณเพลินเขามาไร่เราทำไมยัยขวัญ” เมื่อสาวเจ้าไม่อยากคุยด้วย ชายหนุ่มเลยหันมาถามน้องสาวตัวเองแทน
“คุณเพลินเขาทำขนมปังโฮมเมดค่ะ เอามาให้ขวัญกับแม่ชิมอร่อยมากเลยนะคะพี่เมฆ แม่เก็บเอาไว้เผื่อพี่เมฆด้วยนะ เดี๋ยวกลับบ้านก่อนค่อยไปกิน ตอนนี้มาช่วยสอนคุณเพลินขี่ม้าก่อน”
“สอนขี่ม้า ?” เหนือเมฆนิ่วหน้าเล็กน้อย แล้วหันไปมองพาเพลินอย่างแปลกใจ
“ก็ใช่สิ ตกใจทำไมพี่เมฆ” ผลิขวัญทำหน้างง
