Love Danger เธอคือใคร?
1683 คำ
ผมอาบน้ำเสร็จลงมาข้างล่างก็สายๆ แล้วพนักงานยังไม่มีใครมาหรอก เพราะที่ร้านผมให้พนักงานเข้างานตอนห้าโมงเย็น มาจัดเตรียมของส่วนเลิกงานก็ประมาณ ตีสี่ ค่าตอบแทนผมก็ให้สูงพอสมควรนะ ไหนจะได้ทริปจากลูกค้าอีก บอกเลยได้เป็นพนักงานร้านผมนี่สบาย
ถึงป๊าผมจะเป็นมาเฟียแต่พวกผมก็ใช่ชีวิตธรรมดานะครับ จะมีแค่คนค่อยติดตามห่างๆ แบบไม่แสดงตัว เอาง่ายๆ ค่อยคุ้มกันห่างๆ นอกเสียจากเวลาผมเรียกถึงจะมา ผมขับรถไปบ้านเจอไนท์มันนั่งกินขนมดูทีวีอยู่พอมันเห็นผม
"พี่เดย์เมื่อคืนนอนร้านเหรอ" มองหน้าผมที่เดินเข้าไปหามันที่โซฟา
ไนท์เป็นผู้หญิงออกห้าวๆ นิสัยเหมือนม๊ามาก แต่มันน่ารักหมวยๆ ผสมยุโรป สวยแปลกตาว่างั้นเถอะ ส่วนผมได้ป๊ามาเต็มๆ หน้าออกทางฝั่งปู่มากกว่า หล่อคมเข้ม ไนท์มันชอบคบผู้หญิงไปเรื่อยแต่ไม่จริงจังสักคนตามประสาคนเจ้าชู้นั่นแหละ บ้านผมเจ้าชู้ทั้งบ้านมั้ง เชื้อป๊ากับม๊ามันแรงทั้งคู่
"เอ่อดิ" เดินไปนั่งข้างๆ ไนท์แล้วหยิบขนมมันมากินด้วย
"โห่...ช่วงนี้ไม่กลับบ้านกลับช่องเลยนะ ติดอีหนูคนไหนอยู่รึไง"
"ไม่ติดว่ะ แค่อกหัก" ผมบอกพลางตีหน้าเศร้าสลดลงเมื่อนึกถึงเบลล์
"ห๊ะ! พี่เนี่ยนะอกหัก ไม่เชื่อหรอก ได้ข่าวยังไม่มีแฟนจะอกหักได้ยังไงกัน"
"พูดจริง ยังไม่เชื่ออีก"
"ไม่อยากจะเชื่อเลย เสือผู้หญิงแบบพี่จะอกหัก ฮ่าๆๆ ว่าแต่ใครที่ทำให้พี่อกหักนะ"
"คนที่มึงก็รู้จักดี" น่าเศร้านิดๆ ไนท์ทำท่าคิดแล้วอยู่ๆ ก็ทำตาโตๆ ใส่ผม
"อย่าบอกนะว่า.....พี่เบลล์!"
"อืม"
"ยังไง ไหนเล่าให้ฟังดิ"
"เบลล์มีแฟนแล้ว เมื่อวานพึ่งพามาเปิดตัวกับกูอ่ะ"
"เฮ้ย!! พี่เบลล์ทำแบบนี้ได้ยังไงอ่ะ ก็รู้ว่าพี่รักพี่เบลล์รักมาตั้งนานแล้วด้วยอ่ะ" ไนท์ขมวดคิ้วใบหน้าบ่งบอกว่าโกรธที่เบลล์เปิดตัวแฟนทำให้ผมอกหัก
"ไม่รู้ว่ะ แม่งเจ็บฉิบหาย" มีเรื่องอะไรผมจะคุยกับไนท์มันตรงๆ ถึงมันจะเป็นผู้หญิงก็เถอะ แต่ความเป็นฝาแฝดมันจะสื่อถึงกันได้ไวกว่าพี่น้องปกติ
"อืม เข้าใจพี่นะ" ทำหน้าเศร้าตามผมไปอีก เมื่อกี้ยังหน้าขึงขังเพราะความโกรธอยู่เลย
"เฮ้อ....ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ะว่าจะเป็นแบบนี้ คิดว่ายังไงเบลล์ก็ต้องคบกับกูสักวัน แค่เขายังไม่พร้อมเฉยๆ แต่แบบนี้กูเจ็บว่ะ"
"บอกแล้วให้ขอคบก็ไม่ขอ เป็นไงละ โดนคาบไปแดกซะ กินแห้วเลย" ไนท์ว่าแล้วมองผมแบบเป็นห่วงปนสมน้ำหน้ามั้ง
"เฮ้อ!!" ถอนหายใจออกมาเสียงดัง ก่อนเผลอมองแหวนที่นิ้วโดยไม่รู้ตัว
"ว่าแต่พี่ใส่แหวนตั้งแต่เมื่อไหร่?" มองแหวนสลับกับมองหน้าผมแปลกๆ
"เมื่อเช้า"
"ซื้อเหรอ เดี๋ยวนี้ชอบใส่แหวนแล้วดิ"
"ไม่ได้ซื้อ...เก็บได้ว่ะเลยใส่ไว้ เผื่อเจ้าของเขามาตามหาจะได้รู้ว่าอยู่ที่กู" บอกพลางหมุนแหวนที่นิ้วเล่นไปมา
"เก็บได้ที่ไหน?"
"ที่ห้อง"
"ห๊ะ! ที่ห้อง ห้องไหน?"
"ที่ร้านนั่นแหละ"
"แบบนั้นมันไม่ได้เรียกเก็บได้เว้ยไอ้พี่บ้า!"
"อ่าว...ก็กูไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของจริงๆ นี่หว่า ตื่นมาก็เห็นแต่แหวนมันหล่นอยู่บนที่นอนแล้ว"
"เหี้ย! อย่าบอกนะว่าพาผู้หญิงไปนอนด้วยแล้วจำไม่ได้นะ"
"ไม่ได้พาไป" ส่ายหัวปฏิเสธ
"อ่าว...แล้วเขาขึ้นไปหาพี่ได้ยังไงละถ้าพี่ไม่ได้พาขึ้นไปเฟสเจอลิ้งกันนะ"
"ก็เมื่อวานหลังจากที่กลับจากไปหาเบลล์แล้วรู้ว่าเบลล์มีแฟนเลยไปกินเหล้าที่ร้าน สั่งให้มินมันเอาเหล้ามาให้ที่ห้องก็จัดหนักซะเมาหัวราน้ำ ไม่รู้เหล้าหมดไปกี่ขวด แต่จำได้ว่าเห็นผู้หญิงถือเหล้ามาให้ที่ห้อง แต่ตอนนั้นเห็นเป็นเบลล์ เลยหักห้ามใจตัวเองไม่ได้ เลย..." ผมหยุดพูดเงยหน้ามองหน้าไนท์ซึ่งมันก็ทำตาโตอ้าปากค้างดูตลกสิ้นดี
"อย่าบอกนะว่าพี่ปล้ำผู้หญิงคนนั้นนะ!" มองหน้าผมเหมือนผมไปฆ่าใครตายอย่างนั้นแหละ นี่มันเป็นน้องผมจริงหรือเปล่าเนี่ย
"อืม จัดหนักเลยทีเดียวเท่าที่จำได้นะ"
"เหี้ยแล้ว!! แล้วผู้หญิงเขาไม่โวยวายเหรอเนี่ยพี่เดย์"
"ไม่รู้ว่ะ พอเสร็จก็นอนหลับเป็นตายเลย ตื่นมาอีกทีก็เห็นแหวนกับเลือดบนที่นอนแล้ว"
"ฉิบหาย แบบนี้ผู้หญิงคนนั้นก็โดนพี่เปิดซิงงั้นสิ หรือของพี่มันใหญ่เกินคน?" ดูน้องผมมันพูดเถอะ จะด่าหรือจะชมพี่อย่างผมก็สุดแล้วแต่จะเข้าใจมัน
"จำได้ว่าเขาร้องเจ็บแล้วขอให้ปล่อย แต่ตอนนั้นมันเมาบวกกับหน้ามืดเลยไม่ได้ยั้งมือว่ะ จัดไปกี่รอบไม่รู้เหมือนกัน"
"แล้วพี่คิดว่าเป็นใคร?"
"ไม่รู้ว่ะ ช่างเถอะไม่สำคัญอะไร ดีซะอีกไม่เรียกร้องอะไรให้รำคาญ ถึงยังไงก็ไม่รับผิดชอบหรอก"
"อืมๆ แล้วเรื่องพี่เบลล์ละ"
"ก็คงเจอกันปกติแหละ"
"ทำใจได้เหรอ"
"นี่ใคร ระดับไอ้เดย์แป๊บเดียวก็หายเว้ย"
"แน่สิพาสาวไปนอนด้วยไม่ซ้ำหน้าขนาดนั้น" เบะปากมองผมด้วยหางตา บอกแล้วว่าน้องผมมันร้าย แต่ผมก็ได้แต่ยกยิ้มน้อยๆ ไม่ได้ปฏิเสธคำกล่าวหา เพราะยังไงมันก็คือความจริงที่ทุกคนต่างรับรู้อยู่แล้ว
"ร้ายกาจว่ะ"
"ว่าแต่คืนนี้จะไปป่ะ กินกันหน่อย"
"ไปดิ บอกพวกนั้นไปแล้วในกลุ่ม พี่แหละไม่ทันเขาคุยกันไปถึงไหนละ มัวแต่เอาผู้หญิงอยู่นั่นแหละ"
"ไอ้บ้า ฮ่าๆๆ"
"จะฟ้องป๊ากับม๊าว่าพี่ไปปล้ำลูกสาวบ้านไหนไม่รู้ ป่านนี้เขาไม่นอนร้องไห้ขี้มูกโป่งไปแล้วเรอะ"
"อาจจะร้องไห้ดีใจก็ได้ใครจะรู้"
"มั้นหน้า"
"เอ่อดิ แล้วคืนนี้จะไปพร้อมกันหรือไปเอง?"
"เดี๋ยวไอ้ริวมารับ" นั่งกระดิกขาหาความเป็นกุลสตรีแทบไม่เจอไอ้น้องสาวคนนี้
"อีกละ กับไอ้ริวมีซัมติงกันรึเปล่าว่ะไนท์"
พรวด!! แค่ก! แค่ก! พอผมถามออกไปไนท์ก็สำลักขนมจนหน้าดำหน้าแดง ก่อนที่จะยื่นน้ำให้มันอย่างสมเพชเวทนา
"อะน้ำ ถามแค่นี้ถึงขั้นขนมติดคอ"
"โอ๊ย!! ถามมาได้ ไม่มีทาง ไนท์บอกแล้วไงไนท์จะเอาเมียไม่เอาผัว"
"แล้วไม่หวั่นไหวกับไอ้ริวมันหน่อยเหรอว่ะออกจะหล่อโคตรขนาดนั้น"
กลุ่มผมจะมี ผม ไนท์ (ลูกซี+หมวย) ริว (ลูกเอเรส+จีน) ฟาร์ (ลูกฟ้ากับเอ) เอื้อย (ลูกกัน+อาย) พวกเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ เข้านอกออกในแต่ละครอบครัวเหมือนเป็นบ้านตัวเองเลยทีเดียว แต่ไอ้ฟาร์กับเอื้อยเป็นแฟนกันนะ มันสองคนปิ้งกันตั้งแต่เด็กๆ ละ ตอนนี้ก็รอจัดงานแต่งอยู่ เหลือผม ไนท์ ริว ที่ตอนนี้โสดแต่ไม่สด
"หวั่นไหวกับผีดิ ถามมันเถอะชายจริงรึเปล่าก็ไม่รู้ " นั่งกระดิกขาหยิบกินขนมไปอีก หมดกันลูกสาวของป๊าผม
ริวดูภายนอกมันสำอางออกแนวนุ่มนวล แต่มันก็ผู้ชายเจ้าชู้ตัวพ่อเหมือนกันนั่นแหละ ทำไมผู้ชายมันจะดูกันไม่ออก ไนท์มันบอกไอ้ริวเป็นเกย์ มันเลยสนิทกับไอ้ริวมากกว่าใครในกลุ่ม ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ไอ้ริวก็ทำเป็นนิ่งๆ ไปตามไอ้ไนท์แหละเอาจริงๆ แม่งมันก็คือเสือในคราบลูกแมวชัดๆ งานนี้ไอ้ไนท์มันโดนหลอกแล้วละ
"ระวังไว้บ้างก็ดี ระวังแมวน้อยของแกจะกลายเป็นเสือขย้ำแกกินสักวัน"
"ไม่มีทางย่ะ ไปไหนก็ไปไอ้พี่เดย์"
"เอ่อๆ ไปนอนก่อนละ ยังไงเจอกันคืนนี้ที่ร้านนะไอ้น้องสาว"
"เออๆ ไปไป๊!"
ผมขึ้นไปนอนต่อที่ห้อง ตื่นมาอีกทีก็มืดแล้ว ผมจัดการอาบน้ำแต่งตัวไปที่ร้านต่อ เพราะวันนี้เพื่อนๆ มากินที่ร้าน ซึ่งเป็นเรื่องปกติ ผมมาถึงร้านก็เกือบสามทุ่ม ก่อนจะเห็นแทนมันยืนสั่งงานพนักงานอยู่เพราะลูกค้าเริ่มเยอะ ผมเลยยกมือให้แทนก็เดินมาหา
"ครับพี่เดย์"
"มีเรื่องจะถามหน่อย"
"เรื่องไรพี่?"
"เมื่อคืนนอกจากแกแล้วมีใครเอาเหล้าขึ้นไปให้พี่ที่ห้องรึเปล่า" เข้าประเด็นทันทีไม่อยากอ้อมค้อม
" เอ่อ.. ทำไมเหรอครับพี่?"
"ถามเฉยๆ"
"ครับ พอดีผมพอดีให้น้องอีกคนเอาขึ้นไปให้ ผมยุ่งๆ อยู่เพราะใกล้ปิดร้านว่า แต่น้องเขาทำอะไรให้พี่ไม่พอใจรึเปล่าครับ" แทนทำหน้าสงสัยปนกังวล
"เปล่าหรอก"
"อ่อ ครับ"
"แค่นี้แหละไปทำงานเถอะ" ผมบอก เพราะอย่างน้อยก็รู้แหละว่าเป็นเด็กในร้านตัวเอง
"ครับ" แทนกำลังจะเดินไปแต่...
"เดี๋ยวแทน"
"ครับ" หันกลับมาพร้อมแสดงความสงสัยผ่านสีหน้า
"เขาชื่ออะไร"
"เขาไหนครับ?"
"คนที่เอาเหล้าขึ้นไปให้พี่นะ"
"อ่อ...น้องมันชื่อ...ครับ"
"พี่แทน!!" มีคนเรียกแทนกลบเสียงที่แทนเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้น จนแทนหันไปมอง ก่อนจะหันกลับมาบอกผมเสียงอ่อยๆ
"สงสัยจะยุ่งกัน งั้นผมขอตัวก่อนนะพี่"
"เออๆ ไปเถอะ" แทนเดินไปแล้วผมก็ยืนคิดอยู่ ตกลงผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไรวะ?
- ผู้เขียน
