ทั้งขบวนมีเพิ่มมากขึ้นจากเดิมนับรวมมียี่สิบกว่าคน องครักษ์เปลี่ยนการแต่งกายเช่นชาวยุทธ์ขี่ม้าและอารักษ์ขา ยังมีบางส่วนที่แต่งกายเป็นชาวบ้านเดินห่างออกไป แต่หากสังเกตสักนิดคนทั้งหมดล้วนปราดเปรียวร่างกายแข็งแรงมือเท้าว่องไว
เฮ่ยจวินนั่งข้างหน้าคู่กับคนขับรถม้า ด้านในไป๋จินหลงอ่านตำราเล่มที่บันทึกเกี่ยวกับอาคมและเวทย์ด้านในเป็นลายมือของเซียนชิงลู่ที่เล่าประสบการณ์และวิธีการใช้เวทย์มนตร์ ครั้งแรกที่หยิบขึ้นมาเขามองดูคาดเดาว่าด้านในคงมีตัวอักษรไม่มากนักคงมีไม่กี่บท แต่เมื่อเปิดออกดูจึงได้รู้ว่าแตกต่างจากตำราที่บันทึกทั่วไป
“ตำรานี่มัน….”
เขาที่มีความจำเป็นเลิศตั้งแต่เด็กๆ อ่านผ่านตาไปมากกว่าหมื่นตัวอักษร เรื่องราวและเวทย์มนตร์ด้านในยังไม่มีทีท่าว่าจะหมดหากไม่เพราะเขาได้พลังกึ่งเซียนมาเป็นของตนแล้วการอ่านติดต่อกันนานขนาดนี้เกรงว่าคงหล้าจนหลับไปหลายรอบแล้ว
“ข้าจำได้มากกว่าครึ่งแล้ว แต่จำก็ส
